New Zealand, Christchurch 5 februari 2011
Door: paulsmulders
Blijf op de hoogte en volg Paul
05 Februari 2011 | Nieuw Zeeland, Christchurch
New Zealand, Christchurch 5 februari 2011
G'day folks
Nou lieve mensen hier is mijn laatste reisverslag vanuit niew zeeland mijn reis zit er hier alweer op en we vliegen vandaag weer terug naar sydney Australie.
Eens even kijken waar we waren gebleven. Ik was net helemaal tot op mijn onderbroek nat geregend nadat ik een 3 daagse wandeling in het Abel Tasman national park had gedaan.
Woensdag morgen vroeg uit de veren om de bus te pakken naar het volgende stadje Greymouth. Bepakt en gezakt stond ik weer te wachten op de bus om half 8 's morgens inladen en vertrekken onze eerste stop was bij Cape Foulwind een baai aan de kust die zo genoemd was door kapitein Coock omdat zijn schip daar van de kust was afgewaaid. Het was ook bekend omdat er veel zeeleeuwen zaten. Nou die wou ik eindelijk dan wel eens zien. Wat een luie beesten ze liggen op de rotsen de hele dag in de zon te bakken terwijl de kleintjes wat nerveus op en neer aan het kruipen waren echt een grappig gezicht. Weer in de bus en op naar de pancake rocks (pannekoeken rotsen) geen idee wat ik me daar van moest voorstellen. Grote ronde platte rotsen of zo. Dat verwachte ik eigenlijk. Daar aangekomen bleken het rotsen te zijn die door erosie leken op elkaar gestapelde pannekoeken. Nou ja je hoeft er maar een naam aan te geven maar gelukkig hadden we erg goed weer waardoor het wel een heel mooi uitzicht was. Aangekomen in Greymouth even boodschappen doen voor 3 dagen want in het volgende dorpje zou niet veel zijn. Nu heb ik het er al moeilijk mee om voor 1 dag te verzinnen wat ik moet koken laat staan voor 3. Maar na een uurtje door de supermarkt te slenteren was het toch gelukt. Nog even koken en toen lekker onder de wol.
Daar gingen we weer in alle vroegte (ja 7:30 is voor deze vakantieganger toch nog steeds vroeg) naar Franz Josef het dorpje waar je een gletsjer kon bewandelen dit was voor mij 1 van mijn hoogtepunten die ik wou zien in nieuw zeeland. Eerst nog even stoppen in een plaatsje waar ze vroeger veel goud vonden en je dit ook kon proberen. Haha daar ging de golddigger met zijn pannetje met wat stenen. Er werd voorgedaan hoe je die door het water moest halen en na wat voorzichtig gezeef met mijn pannetje in het water GOUD. Echt lachen dit was puur een touristische atractie maar vond hed wel heel leuk. Ik had wat navraag gedaan aan wat lokale bevolking over de gletsjer en het volgende dorpje Fox Glacier waar ook een gletsjer was welke van de 2 het mooiste was. Iedereen rade mij aan om Fox Glacier te doen omdat die minder toeristisch was en mooier. Nou laten we dat dan maar doe dacht ik hier moest ik alleen een dag op wachten want daar reed de Magic bus pas de volgende dag naartoe. Nou ook niet zo erg want het hostel had een hot tub heerlijk zo even een middagje relaxen in een jacuzi. 'S avonds naar bedje toe en me echt verheugen op de gletsjer morgen ik had al wat foto's op internet gezien van roy die inmiddels 2 dagen op mij voor lag van de gletsjer in Franz Josef en die zagen er echt schitterend uit.
Hier gingen we dan korte broek t-shirtje en een dus vestje voor eventueel een beetje tegen de kou. Er was mij gezecht dat de meeste het in hun korte broek deden dus zo koud kon dat niet zijn. Busje in 30 minuten later busje weer uit en op naar Fox Glacier. Bij het centrum waar ik moest inchecken kreeg ik nog bergschoenen aangereikt wat mij wel handig leek. Ook gaven ze mij een regenbroek regenjas en kon ik nog een muts en handschoenen krijgen. Dit verbaasde mij wel aangezien mensen dit in hun korte broek deden vroeg ik mij af wat ik met die spullen moest die volgens mij eerder op de noordpool van pas kwamen. Maar Niet te eigenwijs zijn en de regenkleren toch maar meegenomen op de muts en de handschoenen na want deze stoere bink liet zich toch niet kennen door een beetje kou. Nou of we go een klein busje bracht mij naar het begin van de gletsjer en met een groep van ongeveer 10 man onder begeleiding van een gids begon onze wandeling eerst nog even over wat rotsen totaan het begin van de gletsjer. Hier kregen we een soort van spikes aangereikt die we onder onze schoenen moesten binden voor de grip op het ijs. Maar nog steeds in de korte broek. Nu eindelijk op het ijs begon het toch wel een beetje fris te worden die dag was er geen zonnetje en nadat we een stukje over het ijs gelopen hadden moesten we door een nauwe opening lopen. A Ha yep ijs (bevroren water) het nut van de regenkleding was nu snel duidelijk geworden na even langs het ijs te hebben gemanouvreerd was ik alweer nat. Regenkleding dus maar snel aantrekken. Die dag was het een wandeling van een kleine 3 uurtjes over het ijs maar evrder niet veel spectaculairs. Op 1 kleine holletje in het ijs na waar je even in kon kruipen voor een foto en dat was het dan. Terug bij het incheckpunt kon ik het nog steeds niet bevatten dat dit het was. Ik had zo een mooie foto's van roy gezien dit kon toch niet. Een beetje teleurgesteld ben ik naar het hostel teruggegaan en een gaans denken wat nu. Even navraag gaan doen in het dorpje over vervoer terug naar Franz Josef in alle vroegte en de plannen waren gemaakt.
Vroeg uit de veren mijn hele hebben en houwen inpakken en terug naar Franz Josef. Wandeling geboekt maar geen overnachting geen bus niks meer maar dat was voor latere zorg. Deze keer gretig de regenkleding aangenomen maar de muts en de handschoenen daar kon ik toch wel zonder. Deze jongen is toch nog steeds een bikkel. Aangekomen bij de gletsjer kregen we deze keer een veel beter paar spikes en een klein pikhouweeltje wat er al beter uitzag als de dag ervoor. De gids begon nog wat uitleg te geven over gletsjers en vroeg of er al iemand ooit op een gletsjer had gewandeld. Yep dat had deze jongen en nog niet zo lang geleden ook. Hij was erg verbaasd dat ik de dag ervoor Fox Glacier had gedaan en nu Franz Josef en vroeg aan mij wat de rede daarvoor was. Nadat ik hem verteld had dat Fox Glacier mij erg tegen was gevallen wist hij wat hem te doen stond en vertelde de rest van de groep dan ook dat als de hike te zwaar was ze mij daar de schuld van moesten geven. Maar iedereen zag het avontuur wel zitten. Ik trof hier nog 4 nederlandse jongens waarvan 1 limburger die blij was dat hij nu niet meer alleen was met zijn limburgs accent in zijn groep. Deze dag was echt fantastisch we hebben veel gelachen en echt een super wandeling gehad nauwe spleten steile wanden waar we op moesten klimmen gaten waar we door heen moesten in 1 woord geweldig. Nu terug in het dorpje ben ik nog even met de dutch boys mee geweest naar hun camping om wat foto's uit te wisselen en toen stond paultje daar zonder plan. Ik kon vanuit hier wel weer de Magic bus nemen maar die vertrok niet de volgende dag en dan zat ik hier 1 dag in een dorpje waar nieks te beleven was. Maar niet helemaal zonder plan ik wist dit al van te voren en had daar al een nachtje over kunnen slapen. Ik had onderhand al zo veel goede verhalen gehoord over hitchhiken (liften) en hoe makkelijk dat wel niet moest zijn dat moest deze jongen dan ook maar eens gaan uitproberen. Als ik het maar al eens tot het volgende dorpje kon redden dan was dat tenminste al een begin. Zo gezegd zo gedaan backpacp op de rug lopen en duim omhoog. Volgens mij heb ik 20 minuutjes gelopen totdat ik werd opgepikt door 2 duitse backpackers met een busje nou dat ging al goed. Zij hebben me net niet helemaal tot Fox Glacier gebracht maar deze jongen heeft ook 2 benen dus nog een stukje lopen en we waren er hetzelfde hostel als waar ik 's morgens vertrokken was. Eens kijken of deze jongen nog wat meer van dat gratis reizen kon profiteren. Het hostel ingeslopen want ik wist dat hier op geen enkel duur een slot zat en mijn plan was om de nacht maar in de tv kamer door te brengen. Hier trof ik een nederlandse jongen die ik de dag ervoor had leren kennen en hij zij dat er in zijn kamer nog een bed vrij was, dus hopsakee stoute schoenen aan trekken en gewoon in bed gaan liggen.
6 uur 's morgens wekkertje gezet, douchen en gratis overnacht. So far so good. 7 uur backpack op de rug en naar de doorgaande weg gelopen eens kijken hoe dat liften ging werken na 1 minuut een auto duim omhoog maar helaas. 4 minuutjes later vertrok er een busje vanaf het tankstation tegenover waar ik stond. Duim omhoog en ja hoor, hij had mij al zien staan. "can i get a ride" "where do you want to go" "as far as you go, i want to go to lake wanaka" "hop on bro, that's where i go" Dit was te mooi om waar te zijn" 285 km in 1 stuk. Dit was echt super gezellig wat gekletst onderweg, mijn chauffeur een kopje koffie aangeboden bij een tankstation en half 12 werd ik voor een hostel in Lake Wanaka afgezet, duizendmaal bedankt. Dit was echt een mega ervaring. Nachtje in het hostel geboekt en de Magic bus gebeld voor de volgende dag naar Queenstown. Wat een mooie dag gehitchhiked een stralende zon en een leuk dorpje aan een mooi weer. Deze jongen heeft voor de rest lekker gechild in de zon aan het meer.
De volgende dag eens lekker uitgeslapen want de bus kwam pas om 3 uur 's middags. Op naar Queenstown waar ik Roy weer zou treffen. Aangekomen in Queenstown bij het hostel had roy echt een mega relaxe kamer we sliepen er met 4 mensen maar hadden een eigen keukentje met een klein huiskamertje met bank en tv. CHILLLL. 'S avonds eens gaan stappen in het party dorp Queenstown. We zijn aangekomen in Buffalo's bar we zijn begonnen met wat te poolen maar nadat we wat mensen hadden leren kennen werd het een heel pool toernooi. Erg gezellig maar wel finaal ingemaakt door 2 meisjes GRRR. Nog een laatste poging gemaakt tegen een ierse jongen maar die heeft zelfs met zijn ogen dicht mijn ass gekickt.
De volgende dag was het echt lekker uitslapen en heerlijk chillen. Ik was even helemaal klaar met dat vroeg opstaan busje in busje uit. In Queenstown het hostel geboekt tot zaterdag en even lekker vakantie genomen. De hele dag lekker geluierd. En naar bedje toe. We zijn de volgende dag toch maar even naar een boekingsbureau gegaan want ik wou nog graag gaan bungyjumpen en we wilden graag Milford Sound zien een gebergte aan de kust. Eigenlijk kan je het vergelijken met fjorden waar je met een boot doorheen vaard. Zo gezegd zo gedaan na wat gepingeld te hebben kregen we ook nog wat korting en mij bungyjump voor de volgende dag was geboekt 134 meter hoog en geen weg meer terug.
Daar was hij dan de dag dat deze jongen vanaf 134 meter hoog aan eeen elastiekje naar onder zou springen. Niet bang maar erg opgelaten over de kick dit dit mij zou geven. 3 uur daar ging ik dan in een busje net even buiten queenstown 3 keer op de weegschaal voor miojn gewicht te checken (waar ik over de uitkomst zelf niet zo heel blij mee was maar het was nog niet rampzalig moet dat goddelijk lijf wel proberen te houden) In een gondeltje boven een riviertje 134 meter pfff wat was dat hoog. Hier werd ik vastgebonden an mijn voeten en springen maar. Nog even duidelijk gemaakt dat ik duckie power had en daar ging die. Na 1 seconden begin je even af te vragen of ze je wel vastgemaakt hebben maar daar vertrouw je maar op en verder whiehoe een jump in het diepe. Dan een ruk aan je voeten en je gaat weer een stukje omhoog, weer omlaag en weer omhoog. Weer boven en wouw wat was dit kicken. Deze adrenaline junkie had echt een mega vette kick. erug naar het hostel nog steeds vol de adrenaline in het lijf en even een biertje uit de koelkast pakken en het eens even laten bezinken. 134 meter spring bounce val terug omhoog wat een kick. Deze dag kon niet meer stuk Paultje was op en top in zijn nopjes.
De volgende dag op naar Milford Sound. Weer vroeg uit de veren grrrr. Maar gelukkig was het een mooie dag wat daar zeldzaam schijnt te zijn over het algemeen is het regen regen en nog eens regen. Onderweg weer het schitterende landschap van nieuw zeeland gezien echt prachtig groen bergen meren noem het maar op het is hier. Daarna na een flinke bustrip gingen we de boot op met gratis buffet BUNKEREN. Jongens dit landschap is echt geweldig bijna niet te beschrijven wat een bergen. Ivo dit staat op de bucketlist hier moeten we een keer gaan wandelen. De ene berg nog mooier dan de andere links, recht, achter mij, voor mij het uitzicht was van alle kanten prachtig. Mega watervallen en ééntje zelfs met de boot onderdoor, yep weer nat maar dit was wel lachen. Op een gegeven moment zijn we aangemeerd bij een klein stationnetje waar je via een trap naar een soort onderwater aquarium kon. Dit was echt grappig dikke ramen waardoor je onder water kon kijken en een hoop vissen voor bij zag zwemmen. De eerste levende vis die ik eigenlijk zag ik in nieuw zeeland met al zijn water. 'S avonds in queenstown een Fedgeburger gaan halen deze schenen echt groot enwereldberoemd te zijn. Maar om eerlijk te zijn dit kunnen de belgen toch beter, ja groot was hij maar heb in Belgie toch al betere gehad. Maar desondanks biertje erbij bankje tv en chillen enjoy te good life.
Vrijdag nog een dagje gechild in Queenstown maar Zaterdag vertrok de bus weer. Nog een paar dagen en onze vakantie in Nieuw Zeeland zat er alweer bijna op nog 4 plaatsje te gaan maar had al echt ontzettend genoten van Nieuw zeeland en ging het de laatste paar dagen ook wat rustiger aan doen ook het budget gaat behoorlijk de verkeerde kant op. Maar goed vandaag eerst Dunedin. Een stadje waar een chocolade fabriek lag mmmmhhhh. Deze ben ik toch maar eens even gaan bezoeken eerst wat algemen informatie over chocolade ook best interessant maar toen de fabriek en proeven maar. En proeven was het jam jam jam. Aan het einde van de toer kon je nog wat chocolade kopen maar volgens mij verkocht dat niet zo heel goed want ik had voorlopig toch wel genoeg chocolade gehad zoals de meesten van ons. Ja ik weet dat ik aan mijn figuur moet denken maar kon dit toch niet laten gaan.
Op naar Oamaru waar we pinguins zouden kunnen zien. Eerst nog een korte stop bij de Moeraki Boulders. Grote ronden stenen dit aan de kust lagen. Deze zouden onstaan door een bepaald soort gesteente wat weer ander getseente ontrok en zo een grote ronde steen vormde. Nu Oamaru dit was een tussenstop voor de bus waar niet veel mensen uitstapte. Het hostel wat normaal via de Magic bus geboekt kon worden was vol dus werden we gedropt bij een heel klein hostelletje. Het was meer een huis waar een paar kamers met wat stapelbedden waren gerund door een vrouw van 62. Het zag er heel gezellig en huiselijk uit maar die vrouw was wel een beetje raar in een grappige zin maar gewoon een beetje door elkaar. Ze was wel heel aardig in heeft ons in haar auto laten zien waar we 's avonds naar toe moesten voor de pinguins en we mochten van haar zelf vishengels lenen on in de haven te gaan vissen. Dit laat deze jongen zich natuurlijk geen twee keer zeggen. Hengeltje gepakt en daar ging het loze vissertje vastberaden om zijn avondeten aan de haak te gaan slaan. Maar na een paar uur in de koude wind te hebben gestaan met wat mosseltje aan de haak en daarna zelfs nog stukjes krab die we van een vissersboot hadden gekregen. Hadden deze jongens niet anders dan zeewier aan de haak geslagen. Dan maar weer pasta. Na het avondeten op naar de gele pinguins die we voor het donker moesten zien wat een lieve beestjes. Toen op naar de haven waar de blauwe pinguins aan wal kwamen als het donker werd. Hier nog even opgewacht maar daar waren ze dan kleine pinguins super schattige beestjes Deze waren echt heel lief en niet echt bang. We zijn daarna nog een tijdje aan de kade blijven zitten om te kijken naar deze fascinerende beestjes ik heb me echt kostelijk vermaakt om te kijken naar het grappige gedrag van deze schattige beestjes. Wat op en neer lopen weer een duik in de zee en weer wat geflapper met hun kleine vleugeltjes.
De volgende dag zijn we vertrokken naar Lake Tekapo. Weer een mooi lake met mooi gebergte. Hier vandaan kon je naar Mount Coock de hoogste berg in Nieuw Zeeland. Nou dat was wel weer muziek in de oren voor deze jongen. Bij het hostel een nachtje extra boeken en eens gaan informeren voor dat heuveltje te gaan beklimmen. Helaas bleek dit toch echt een serieuse berg te zijn waar geen wandelpaden waren maar het echt bergbeklimmen was en daar had ik jammer genoeg de spullen niet voor. De langste wandeling was onderaan de berg voor 4 uurtjes maar dan moest je het hele stuk ook weer 4 uurtjes terug lopen wat mij niet zo leuk leek. Jammer jammer jammer maar ja je kan niet alles hebben. Bij het hostel gevraagd of ik mijn geld terug kon krijgen voor die extra nacht maar dat deden ze niet. Het zat allemaal niet echt mee. Hier was wel nog een excursie te boeken naar de top van Mount John waar je heel goed de sterrenhemel kon zien omdat hier de minste lichtvervuiling van Nieuw zeeland was. Dit koste 85 dollar en na wat navraag bleek dat deze berg maar 1 uurtje klimmen was en hij vlak bij ons hostel lag. Ze zeiden dat je hem niet in het donker op mocht maar he tegen wie zeg je dat. Dus plannen waren gemaakt gewacht tot 11 uur 's avonds zaklampje mee en hoppa lopen maar. Het was echt pikkedonker maar deze ridder zonder vrees liet zich niet kennen en stapte stevig door. Boven aangekomen was de sterrenhemel inderdaad fantastisch. Na een tijdje op de berg gelegen te hebben naar de sterrenhemel te turen ben ik weer aan de afdaling begonnen om daarna heerlijk mijn warm bedje in te duiken. De volgende dag zat ik dus nog aan Lake Tekapo, Roy was al doorgereisd naar Christchurch maar ik had nu eenmaal al betaald voor mijn nacht en elke dollar is er op het moment weer 1. Maar een relaxdagje kon ook geen kwaad.
Na mijn extra nacht in Lake Tekapo op naar Christchurh. Deze stad is vorig jaar september erg getroffen door een aardbeving en was benieuwd wat ik allemaal zou zien. Een hoop gebouwen in de steigers en een paar mooie gebouwen en kerken erg beschadigd wat een zonde. Ik vond dit stadje heel erg gezellig aandoen. Ik ben hier nu 4 dagen en heb wat gewandeld door christchurch 's avonds een kroegje ingedoken met live muziek en verder een beetje rustig aan gedaan. Christchurch is echt een gezellig stadje wat tot nu toe het meeste aan de europese steden doet denken met zijn kerkjes.
Nou lieve mensen dit waren mijn avonturen in Nieuw Zeeland. Ik heb echt genoten van dit land met zijn schitterende natuur en ontzettende aardige mensen. Gewandeld, geraft, geskydived, gebungyjumped, gehitchhiked avonturen genoeg. Al met al een ervaring om nooit te vergeten en zeker de moeite waard om nog eens terug te komen. Ontzettend veel groetjes en veel liefs voor de laatste keer uit nieuw Zeaaland en ontzettend bedankt voor jullie reacties zo lijkt de afstand toch iets minder ver dan hij daadwerkelijk is.
Zodadelijk weer in de vlieger en Australie be prepared de "crazy dutch" are on there way.
G'day folks
Nou lieve mensen hier is mijn laatste reisverslag vanuit niew zeeland mijn reis zit er hier alweer op en we vliegen vandaag weer terug naar sydney Australie.
Eens even kijken waar we waren gebleven. Ik was net helemaal tot op mijn onderbroek nat geregend nadat ik een 3 daagse wandeling in het Abel Tasman national park had gedaan.
Woensdag morgen vroeg uit de veren om de bus te pakken naar het volgende stadje Greymouth. Bepakt en gezakt stond ik weer te wachten op de bus om half 8 's morgens inladen en vertrekken onze eerste stop was bij Cape Foulwind een baai aan de kust die zo genoemd was door kapitein Coock omdat zijn schip daar van de kust was afgewaaid. Het was ook bekend omdat er veel zeeleeuwen zaten. Nou die wou ik eindelijk dan wel eens zien. Wat een luie beesten ze liggen op de rotsen de hele dag in de zon te bakken terwijl de kleintjes wat nerveus op en neer aan het kruipen waren echt een grappig gezicht. Weer in de bus en op naar de pancake rocks (pannekoeken rotsen) geen idee wat ik me daar van moest voorstellen. Grote ronde platte rotsen of zo. Dat verwachte ik eigenlijk. Daar aangekomen bleken het rotsen te zijn die door erosie leken op elkaar gestapelde pannekoeken. Nou ja je hoeft er maar een naam aan te geven maar gelukkig hadden we erg goed weer waardoor het wel een heel mooi uitzicht was. Aangekomen in Greymouth even boodschappen doen voor 3 dagen want in het volgende dorpje zou niet veel zijn. Nu heb ik het er al moeilijk mee om voor 1 dag te verzinnen wat ik moet koken laat staan voor 3. Maar na een uurtje door de supermarkt te slenteren was het toch gelukt. Nog even koken en toen lekker onder de wol.
Daar gingen we weer in alle vroegte (ja 7:30 is voor deze vakantieganger toch nog steeds vroeg) naar Franz Josef het dorpje waar je een gletsjer kon bewandelen dit was voor mij 1 van mijn hoogtepunten die ik wou zien in nieuw zeeland. Eerst nog even stoppen in een plaatsje waar ze vroeger veel goud vonden en je dit ook kon proberen. Haha daar ging de golddigger met zijn pannetje met wat stenen. Er werd voorgedaan hoe je die door het water moest halen en na wat voorzichtig gezeef met mijn pannetje in het water GOUD. Echt lachen dit was puur een touristische atractie maar vond hed wel heel leuk. Ik had wat navraag gedaan aan wat lokale bevolking over de gletsjer en het volgende dorpje Fox Glacier waar ook een gletsjer was welke van de 2 het mooiste was. Iedereen rade mij aan om Fox Glacier te doen omdat die minder toeristisch was en mooier. Nou laten we dat dan maar doe dacht ik hier moest ik alleen een dag op wachten want daar reed de Magic bus pas de volgende dag naartoe. Nou ook niet zo erg want het hostel had een hot tub heerlijk zo even een middagje relaxen in een jacuzi. 'S avonds naar bedje toe en me echt verheugen op de gletsjer morgen ik had al wat foto's op internet gezien van roy die inmiddels 2 dagen op mij voor lag van de gletsjer in Franz Josef en die zagen er echt schitterend uit.
Hier gingen we dan korte broek t-shirtje en een dus vestje voor eventueel een beetje tegen de kou. Er was mij gezecht dat de meeste het in hun korte broek deden dus zo koud kon dat niet zijn. Busje in 30 minuten later busje weer uit en op naar Fox Glacier. Bij het centrum waar ik moest inchecken kreeg ik nog bergschoenen aangereikt wat mij wel handig leek. Ook gaven ze mij een regenbroek regenjas en kon ik nog een muts en handschoenen krijgen. Dit verbaasde mij wel aangezien mensen dit in hun korte broek deden vroeg ik mij af wat ik met die spullen moest die volgens mij eerder op de noordpool van pas kwamen. Maar Niet te eigenwijs zijn en de regenkleren toch maar meegenomen op de muts en de handschoenen na want deze stoere bink liet zich toch niet kennen door een beetje kou. Nou of we go een klein busje bracht mij naar het begin van de gletsjer en met een groep van ongeveer 10 man onder begeleiding van een gids begon onze wandeling eerst nog even over wat rotsen totaan het begin van de gletsjer. Hier kregen we een soort van spikes aangereikt die we onder onze schoenen moesten binden voor de grip op het ijs. Maar nog steeds in de korte broek. Nu eindelijk op het ijs begon het toch wel een beetje fris te worden die dag was er geen zonnetje en nadat we een stukje over het ijs gelopen hadden moesten we door een nauwe opening lopen. A Ha yep ijs (bevroren water) het nut van de regenkleding was nu snel duidelijk geworden na even langs het ijs te hebben gemanouvreerd was ik alweer nat. Regenkleding dus maar snel aantrekken. Die dag was het een wandeling van een kleine 3 uurtjes over het ijs maar evrder niet veel spectaculairs. Op 1 kleine holletje in het ijs na waar je even in kon kruipen voor een foto en dat was het dan. Terug bij het incheckpunt kon ik het nog steeds niet bevatten dat dit het was. Ik had zo een mooie foto's van roy gezien dit kon toch niet. Een beetje teleurgesteld ben ik naar het hostel teruggegaan en een gaans denken wat nu. Even navraag gaan doen in het dorpje over vervoer terug naar Franz Josef in alle vroegte en de plannen waren gemaakt.
Vroeg uit de veren mijn hele hebben en houwen inpakken en terug naar Franz Josef. Wandeling geboekt maar geen overnachting geen bus niks meer maar dat was voor latere zorg. Deze keer gretig de regenkleding aangenomen maar de muts en de handschoenen daar kon ik toch wel zonder. Deze jongen is toch nog steeds een bikkel. Aangekomen bij de gletsjer kregen we deze keer een veel beter paar spikes en een klein pikhouweeltje wat er al beter uitzag als de dag ervoor. De gids begon nog wat uitleg te geven over gletsjers en vroeg of er al iemand ooit op een gletsjer had gewandeld. Yep dat had deze jongen en nog niet zo lang geleden ook. Hij was erg verbaasd dat ik de dag ervoor Fox Glacier had gedaan en nu Franz Josef en vroeg aan mij wat de rede daarvoor was. Nadat ik hem verteld had dat Fox Glacier mij erg tegen was gevallen wist hij wat hem te doen stond en vertelde de rest van de groep dan ook dat als de hike te zwaar was ze mij daar de schuld van moesten geven. Maar iedereen zag het avontuur wel zitten. Ik trof hier nog 4 nederlandse jongens waarvan 1 limburger die blij was dat hij nu niet meer alleen was met zijn limburgs accent in zijn groep. Deze dag was echt fantastisch we hebben veel gelachen en echt een super wandeling gehad nauwe spleten steile wanden waar we op moesten klimmen gaten waar we door heen moesten in 1 woord geweldig. Nu terug in het dorpje ben ik nog even met de dutch boys mee geweest naar hun camping om wat foto's uit te wisselen en toen stond paultje daar zonder plan. Ik kon vanuit hier wel weer de Magic bus nemen maar die vertrok niet de volgende dag en dan zat ik hier 1 dag in een dorpje waar nieks te beleven was. Maar niet helemaal zonder plan ik wist dit al van te voren en had daar al een nachtje over kunnen slapen. Ik had onderhand al zo veel goede verhalen gehoord over hitchhiken (liften) en hoe makkelijk dat wel niet moest zijn dat moest deze jongen dan ook maar eens gaan uitproberen. Als ik het maar al eens tot het volgende dorpje kon redden dan was dat tenminste al een begin. Zo gezegd zo gedaan backpacp op de rug lopen en duim omhoog. Volgens mij heb ik 20 minuutjes gelopen totdat ik werd opgepikt door 2 duitse backpackers met een busje nou dat ging al goed. Zij hebben me net niet helemaal tot Fox Glacier gebracht maar deze jongen heeft ook 2 benen dus nog een stukje lopen en we waren er hetzelfde hostel als waar ik 's morgens vertrokken was. Eens kijken of deze jongen nog wat meer van dat gratis reizen kon profiteren. Het hostel ingeslopen want ik wist dat hier op geen enkel duur een slot zat en mijn plan was om de nacht maar in de tv kamer door te brengen. Hier trof ik een nederlandse jongen die ik de dag ervoor had leren kennen en hij zij dat er in zijn kamer nog een bed vrij was, dus hopsakee stoute schoenen aan trekken en gewoon in bed gaan liggen.
6 uur 's morgens wekkertje gezet, douchen en gratis overnacht. So far so good. 7 uur backpack op de rug en naar de doorgaande weg gelopen eens kijken hoe dat liften ging werken na 1 minuut een auto duim omhoog maar helaas. 4 minuutjes later vertrok er een busje vanaf het tankstation tegenover waar ik stond. Duim omhoog en ja hoor, hij had mij al zien staan. "can i get a ride" "where do you want to go" "as far as you go, i want to go to lake wanaka" "hop on bro, that's where i go" Dit was te mooi om waar te zijn" 285 km in 1 stuk. Dit was echt super gezellig wat gekletst onderweg, mijn chauffeur een kopje koffie aangeboden bij een tankstation en half 12 werd ik voor een hostel in Lake Wanaka afgezet, duizendmaal bedankt. Dit was echt een mega ervaring. Nachtje in het hostel geboekt en de Magic bus gebeld voor de volgende dag naar Queenstown. Wat een mooie dag gehitchhiked een stralende zon en een leuk dorpje aan een mooi weer. Deze jongen heeft voor de rest lekker gechild in de zon aan het meer.
De volgende dag eens lekker uitgeslapen want de bus kwam pas om 3 uur 's middags. Op naar Queenstown waar ik Roy weer zou treffen. Aangekomen in Queenstown bij het hostel had roy echt een mega relaxe kamer we sliepen er met 4 mensen maar hadden een eigen keukentje met een klein huiskamertje met bank en tv. CHILLLL. 'S avonds eens gaan stappen in het party dorp Queenstown. We zijn aangekomen in Buffalo's bar we zijn begonnen met wat te poolen maar nadat we wat mensen hadden leren kennen werd het een heel pool toernooi. Erg gezellig maar wel finaal ingemaakt door 2 meisjes GRRR. Nog een laatste poging gemaakt tegen een ierse jongen maar die heeft zelfs met zijn ogen dicht mijn ass gekickt.
De volgende dag was het echt lekker uitslapen en heerlijk chillen. Ik was even helemaal klaar met dat vroeg opstaan busje in busje uit. In Queenstown het hostel geboekt tot zaterdag en even lekker vakantie genomen. De hele dag lekker geluierd. En naar bedje toe. We zijn de volgende dag toch maar even naar een boekingsbureau gegaan want ik wou nog graag gaan bungyjumpen en we wilden graag Milford Sound zien een gebergte aan de kust. Eigenlijk kan je het vergelijken met fjorden waar je met een boot doorheen vaard. Zo gezegd zo gedaan na wat gepingeld te hebben kregen we ook nog wat korting en mij bungyjump voor de volgende dag was geboekt 134 meter hoog en geen weg meer terug.
Daar was hij dan de dag dat deze jongen vanaf 134 meter hoog aan eeen elastiekje naar onder zou springen. Niet bang maar erg opgelaten over de kick dit dit mij zou geven. 3 uur daar ging ik dan in een busje net even buiten queenstown 3 keer op de weegschaal voor miojn gewicht te checken (waar ik over de uitkomst zelf niet zo heel blij mee was maar het was nog niet rampzalig moet dat goddelijk lijf wel proberen te houden) In een gondeltje boven een riviertje 134 meter pfff wat was dat hoog. Hier werd ik vastgebonden an mijn voeten en springen maar. Nog even duidelijk gemaakt dat ik duckie power had en daar ging die. Na 1 seconden begin je even af te vragen of ze je wel vastgemaakt hebben maar daar vertrouw je maar op en verder whiehoe een jump in het diepe. Dan een ruk aan je voeten en je gaat weer een stukje omhoog, weer omlaag en weer omhoog. Weer boven en wouw wat was dit kicken. Deze adrenaline junkie had echt een mega vette kick. erug naar het hostel nog steeds vol de adrenaline in het lijf en even een biertje uit de koelkast pakken en het eens even laten bezinken. 134 meter spring bounce val terug omhoog wat een kick. Deze dag kon niet meer stuk Paultje was op en top in zijn nopjes.
De volgende dag op naar Milford Sound. Weer vroeg uit de veren grrrr. Maar gelukkig was het een mooie dag wat daar zeldzaam schijnt te zijn over het algemeen is het regen regen en nog eens regen. Onderweg weer het schitterende landschap van nieuw zeeland gezien echt prachtig groen bergen meren noem het maar op het is hier. Daarna na een flinke bustrip gingen we de boot op met gratis buffet BUNKEREN. Jongens dit landschap is echt geweldig bijna niet te beschrijven wat een bergen. Ivo dit staat op de bucketlist hier moeten we een keer gaan wandelen. De ene berg nog mooier dan de andere links, recht, achter mij, voor mij het uitzicht was van alle kanten prachtig. Mega watervallen en ééntje zelfs met de boot onderdoor, yep weer nat maar dit was wel lachen. Op een gegeven moment zijn we aangemeerd bij een klein stationnetje waar je via een trap naar een soort onderwater aquarium kon. Dit was echt grappig dikke ramen waardoor je onder water kon kijken en een hoop vissen voor bij zag zwemmen. De eerste levende vis die ik eigenlijk zag ik in nieuw zeeland met al zijn water. 'S avonds in queenstown een Fedgeburger gaan halen deze schenen echt groot enwereldberoemd te zijn. Maar om eerlijk te zijn dit kunnen de belgen toch beter, ja groot was hij maar heb in Belgie toch al betere gehad. Maar desondanks biertje erbij bankje tv en chillen enjoy te good life.
Vrijdag nog een dagje gechild in Queenstown maar Zaterdag vertrok de bus weer. Nog een paar dagen en onze vakantie in Nieuw Zeeland zat er alweer bijna op nog 4 plaatsje te gaan maar had al echt ontzettend genoten van Nieuw zeeland en ging het de laatste paar dagen ook wat rustiger aan doen ook het budget gaat behoorlijk de verkeerde kant op. Maar goed vandaag eerst Dunedin. Een stadje waar een chocolade fabriek lag mmmmhhhh. Deze ben ik toch maar eens even gaan bezoeken eerst wat algemen informatie over chocolade ook best interessant maar toen de fabriek en proeven maar. En proeven was het jam jam jam. Aan het einde van de toer kon je nog wat chocolade kopen maar volgens mij verkocht dat niet zo heel goed want ik had voorlopig toch wel genoeg chocolade gehad zoals de meesten van ons. Ja ik weet dat ik aan mijn figuur moet denken maar kon dit toch niet laten gaan.
Op naar Oamaru waar we pinguins zouden kunnen zien. Eerst nog een korte stop bij de Moeraki Boulders. Grote ronden stenen dit aan de kust lagen. Deze zouden onstaan door een bepaald soort gesteente wat weer ander getseente ontrok en zo een grote ronde steen vormde. Nu Oamaru dit was een tussenstop voor de bus waar niet veel mensen uitstapte. Het hostel wat normaal via de Magic bus geboekt kon worden was vol dus werden we gedropt bij een heel klein hostelletje. Het was meer een huis waar een paar kamers met wat stapelbedden waren gerund door een vrouw van 62. Het zag er heel gezellig en huiselijk uit maar die vrouw was wel een beetje raar in een grappige zin maar gewoon een beetje door elkaar. Ze was wel heel aardig in heeft ons in haar auto laten zien waar we 's avonds naar toe moesten voor de pinguins en we mochten van haar zelf vishengels lenen on in de haven te gaan vissen. Dit laat deze jongen zich natuurlijk geen twee keer zeggen. Hengeltje gepakt en daar ging het loze vissertje vastberaden om zijn avondeten aan de haak te gaan slaan. Maar na een paar uur in de koude wind te hebben gestaan met wat mosseltje aan de haak en daarna zelfs nog stukjes krab die we van een vissersboot hadden gekregen. Hadden deze jongens niet anders dan zeewier aan de haak geslagen. Dan maar weer pasta. Na het avondeten op naar de gele pinguins die we voor het donker moesten zien wat een lieve beestjes. Toen op naar de haven waar de blauwe pinguins aan wal kwamen als het donker werd. Hier nog even opgewacht maar daar waren ze dan kleine pinguins super schattige beestjes Deze waren echt heel lief en niet echt bang. We zijn daarna nog een tijdje aan de kade blijven zitten om te kijken naar deze fascinerende beestjes ik heb me echt kostelijk vermaakt om te kijken naar het grappige gedrag van deze schattige beestjes. Wat op en neer lopen weer een duik in de zee en weer wat geflapper met hun kleine vleugeltjes.
De volgende dag zijn we vertrokken naar Lake Tekapo. Weer een mooi lake met mooi gebergte. Hier vandaan kon je naar Mount Coock de hoogste berg in Nieuw Zeeland. Nou dat was wel weer muziek in de oren voor deze jongen. Bij het hostel een nachtje extra boeken en eens gaan informeren voor dat heuveltje te gaan beklimmen. Helaas bleek dit toch echt een serieuse berg te zijn waar geen wandelpaden waren maar het echt bergbeklimmen was en daar had ik jammer genoeg de spullen niet voor. De langste wandeling was onderaan de berg voor 4 uurtjes maar dan moest je het hele stuk ook weer 4 uurtjes terug lopen wat mij niet zo leuk leek. Jammer jammer jammer maar ja je kan niet alles hebben. Bij het hostel gevraagd of ik mijn geld terug kon krijgen voor die extra nacht maar dat deden ze niet. Het zat allemaal niet echt mee. Hier was wel nog een excursie te boeken naar de top van Mount John waar je heel goed de sterrenhemel kon zien omdat hier de minste lichtvervuiling van Nieuw zeeland was. Dit koste 85 dollar en na wat navraag bleek dat deze berg maar 1 uurtje klimmen was en hij vlak bij ons hostel lag. Ze zeiden dat je hem niet in het donker op mocht maar he tegen wie zeg je dat. Dus plannen waren gemaakt gewacht tot 11 uur 's avonds zaklampje mee en hoppa lopen maar. Het was echt pikkedonker maar deze ridder zonder vrees liet zich niet kennen en stapte stevig door. Boven aangekomen was de sterrenhemel inderdaad fantastisch. Na een tijdje op de berg gelegen te hebben naar de sterrenhemel te turen ben ik weer aan de afdaling begonnen om daarna heerlijk mijn warm bedje in te duiken. De volgende dag zat ik dus nog aan Lake Tekapo, Roy was al doorgereisd naar Christchurch maar ik had nu eenmaal al betaald voor mijn nacht en elke dollar is er op het moment weer 1. Maar een relaxdagje kon ook geen kwaad.
Na mijn extra nacht in Lake Tekapo op naar Christchurh. Deze stad is vorig jaar september erg getroffen door een aardbeving en was benieuwd wat ik allemaal zou zien. Een hoop gebouwen in de steigers en een paar mooie gebouwen en kerken erg beschadigd wat een zonde. Ik vond dit stadje heel erg gezellig aandoen. Ik ben hier nu 4 dagen en heb wat gewandeld door christchurch 's avonds een kroegje ingedoken met live muziek en verder een beetje rustig aan gedaan. Christchurch is echt een gezellig stadje wat tot nu toe het meeste aan de europese steden doet denken met zijn kerkjes.
Nou lieve mensen dit waren mijn avonturen in Nieuw Zeeland. Ik heb echt genoten van dit land met zijn schitterende natuur en ontzettende aardige mensen. Gewandeld, geraft, geskydived, gebungyjumped, gehitchhiked avonturen genoeg. Al met al een ervaring om nooit te vergeten en zeker de moeite waard om nog eens terug te komen. Ontzettend veel groetjes en veel liefs voor de laatste keer uit nieuw Zeaaland en ontzettend bedankt voor jullie reacties zo lijkt de afstand toch iets minder ver dan hij daadwerkelijk is.
Zodadelijk weer in de vlieger en Australie be prepared de "crazy dutch" are on there way.
-
04 Februari 2011 - 23:18
:
Hey paul,
Vet verhaal man mooie ervaringen dat liften Veel plezier verder in Ozzi
ciao ciao
Dennis -
04 Februari 2011 - 23:24
Breur:
Pinguins gletsjers, waar blijven de ijsberen??
Van golddigger naar gratis hostelkamertje, foi foi HOLLENDER!!
81 kg loopspieren zeker hihi (zie foto :p ) Duckie POWA!!!!
Wederom top verslag!!! -
05 Februari 2011 - 08:49
Jack/nannie Donders:
Hallo Paul
Ik denk dat er wat mis is met de site want wij kregen hem vandaag pas binnen en BLANCO,dus heb ik hem maar opgezocht.
Maar misschien zijn er wel meer die hem niet gekregen hebben.
Wij vinden het n.l. ERRUG interressant om te volgen.
Dus...geniet ervan.
Groetjes uit een erg winderig Geleen -
05 Februari 2011 - 10:21
Daan:
Jonge jonge jonge wat een verhaal weer!!!
Sjiek jongens!!
Is d'r eigenlijk ook nog iets wat je/jullie niet gaan doen daarzo??
(PS Tom, er leven alleen ijsberen op het noordelijk halfrond...)
-
05 Februari 2011 - 16:22
Michke:
Erg leuk verhoalke weer, sjiek dat ste bis goan bungyjumpen, steit oag nog op mien things to do haha. Oh en die pinguins zoe leef he weur der gans blij vaan hihi. Murrege is heij prins inhoale dus ver dreenke us murrege weer uns eine in de binnenstad, zal oan uug deenke bij de ierste sjlok, weit neet of het mieg bij de letste nog luk haha.
Veul plezeer weer in oz en tot het volgende weer.
Poen -
06 Februari 2011 - 08:55
Rachel:
Sjiek sjiek sjiek! Geneet devaan en vaol plezeer weer in Oz. Veer goon dalik de prins oetrope! -
06 Februari 2011 - 10:04
Hub Henssen:
He Paul,
ik lees met veel plezier je verhalen, maar toen ik het filmpje zag van het bungyjumpen kreeg ik de rillingen over mijn rug.
Dat je ervan geniet lees ik wel in je verhalen.
Veel plezier en ik zie er weer naar uit naar je volgend spannend verhaal.
groetjes, Hub -
06 Februari 2011 - 16:17
Rebeca:
Pul een super verslag weer,echt vet dat je gebunjeejumpt hebt ahah
echt mooie fotos ook,heel veel plezier weer in australie,
ik kijk er weer naar uit naar je volgend verslag
gr xx rebeca -
06 Februari 2011 - 19:32
Ralph En Cindy:
Hey Paultje, erg ruig dat bungy jumpen en parachute springen, ben toch wel wat jaloers. We vinden de fotos echt mooi, wat een ervaringen zeg. Volgens de fotos hou je wel van die natte krappe spleten, haha.
Het is trouwens wel een beetje stil op het werk!
Ik zou zeggen, neem je tijd daar en geniet er maar goed van.
Groetjes Cin en Ralph oet Gruseld -
06 Februari 2011 - 20:33
Marjolein En Sjaak:
Amai zeg Polleke, geweldig de Ridder zonder vrees, Ha Ha dat is een goeie. Maar wel terecht, wat jij daar allemaal voor halsbrekende toeren uit heb gehaald in New Zealand ongelooflijk. Het is weer een prachtig verhaal geworden, je hebt zo'n beetje dezelfde route afgelegd met de Magic bus als wij toentertijd, dus heel herkenbaar. Die natuur moet inderdaad wel indruk hebben gemaakt, zo helder en prachtig, dat kan je gewoon niet negeren. En dan al die beestjes daar, heb je de albatrossen ook nog zien vliegen?
Mocht je je ooit nog gaan vervelen dan kan ik je de reisboeken van Paul Theroux aanraden, een Brit die van hot naar her heeft gereisd en daar boeken vol over heeft geschreven, met die typische Britse humor doorspekt.
Je verhalen worden steeds langer en boeiender, één van je verborgen talenten die nu tevoorschijn komen? Blijf vooral zoveel schrijven, het is zo tof om van hieruit mee te reizen en af te wachten tot het volgende verhaal verschijnt, het ene avontuur nog spannender dan het andere. Ben benieuwd hoe je het er als cowboy af gaat brengen. Wel even echte Aussie outfit aantrekken hè, je weet wel zo'n veel te korte korte-broek, t-shirt en leren Aussie-cowboy hoed op en dan maar hossen op die paarden, jeehee. Staan er binnenkort bordjes langde de weg: Beware of the Dutch cowboys. En wat gaat er dan gebeuren, er zal toch zeker zo langzamerhand weer een paar dollars verdiend moeten worden wil je nog tot in Indonesië geraken. Dat kan op zich ook al weer een spannend avontuur opleveren, schapen scheren schijnt goed betaald te worden en het leven op zo'n ranch zou op zich een hele unieke ervaring zijn, tenminste als ik de verhalen mag geloven. Goede landing in Aussie en see you later alligator. Voor allebei hartelijke groetjes uit een druilerig Mopertingen. -
06 Februari 2011 - 23:31
Mo:
Hoi Paul,
Ik lees met veel plezier iedere keer je verslagen!!
Wat heb je weer veel mooi dingen gedaan en gezien, prachtige foto's.
poen Mo -
07 Februari 2011 - 18:31
Linda:
Het moet nu echt niet nog gekker worden!
Even springen met een elastiekje rond je voeten!
Je bent ook nog gewoon aan het kletsen als je op dat piepkleine springplankje staat aan de afgrond!
Denk je wel aan het hart van de kijkers van je!
We kunnen je nu wel benoemen tot de nieuwe BEAR GRYLLS ULTIMATE SURVIVAL!
Veel plezier en voorzichtig!
Dikke poenen oet Kanne
-
13 Februari 2011 - 21:47
Pascale:
Hey Paul, zie nu pas je nieuwe verslag, ergens iets mis gegaan, maar ben weer up to date! Vooral jaloers op je verhaal over de beestjes, bungi-jump (wauw!!!!) en natuurlijk de chocolade...mmmmm, van het bierproeven hebben we wel weer genoeg gehoord haha, raken jullie toch nooit op uitgedronken! Gaan we overigens over enkele weekjes zelf ook mee aan de slag, weekje vol plezier en gekkigheid. Maar das ook wel het enige zowat dat je misschien een heeeeel klein beetje zult missen, oftewel hoort te missen haha. Verder echt top wat jullie daarvoor allemaal ervoor terugkrijgen!!! Echt 'n verkooppraatje, krijg de kriebels om zelf fftjes langs te komen. Benieuwd naar wat dit verhaal weer zal kunnen gaan overtreffen!
Poen vaan Pascale enne: ALAAAAF!!! -
17 Februari 2011 - 10:49
Petra :
Hey loopmaatje :-)
Ik hou mijn respons maar kort want hier heb ik bijna geen woorden voor.
Geweldige verhalen, super mooie foto's!
Dit is toch niet meer te overtreffen. Echt super geweldig! -
17 Februari 2011 - 12:43
Emma:
Hallo Ome Paul,
Enne hoe is het daar?
Je hebt weer goed aan me gedacht!
Je foto's vallen weer goed in de smaak!
Vorige week heb ik nog " koffie" gedronken met je papa!
Ook een chocolaatje heb ik met hem gedeeld, natuurlijk had ik me het grootste stuk gepakt!
MMMMMM!
Vanaf maandag gaan mijn mama en papa verbouwen!
Ik zal je vanaf volgende week op de hoogte houden!
Ik verheug me ook al op het klussen!
Je hoort het wel!
Dikke poen Emma -
19 Februari 2011 - 11:15
Mam:
Hoi Paulus,
Hoe gaat ie?
Veel koeien gevangen? Bont en blauw? Of heb je je paard getemd gekregen?
En moeten we je nu "pistolen Paultje"gaan noemen?
Nou, ik ben dus uiteraard weer zeer benieuwd naar je verslag van de "cowboyweek"
Je laatste verslag was weer "groots", al kreeg ik wel een hardverzakking bij het video filmpje.
Maar goed dat ik niet tevoren wist dat je op dat moment ging bungy jumpen. Wel stoer hoor, maar kneep je hem niet toen je op dat platfom stond? Deze week Ivo nog gezien en afgesproken dat we elkaar op de hoogte houden van het eventueel gevonden goedkope belnummer.
Afgelopen zaterdag is Rob bij me geweest om de vijverspullen te brengen. Toen hij zag hoe groen de vijver was, kon hij het niet laten on direct te gaan knutselen. En heeft hij de nieuwe lamp er alvast tussen gezet. Ik vind het hartstikke lief dat hij dat voor mij heeft gedaan. Als het wat beter weer is komt hij verder knutselen.
Want ik heb het helemaal gehad met al die katten in de tuin. Dus we gaan drastische maatregelen nemen. De nieuwe lamp die er nu tussen zit is dubbel zo sterk en volgens Rob moet de vijver binnen no time nu helder zijn. Ben erg benieuwd!!!
Ik kan het zelf nog niet zien, want ik zit momenteel een paar dagen in Wassenaar. Ben luxueus aan het logeren in de dikke villa van Jan Blanken. Nou, dat is echt genieten.
Zee, strand, lekker eten, en een warm bed/bad!!!!!!!!!
Woensdag in Katwijk een heerlijke strandwandeling gemaakt en heerlijk verse vis gegeten.
Je kent dat we: vanuit de zee zo op je bordje. Er stond een man te vissen die een kanjer van een zalm had gevangen. Wel 80cm lang. Hij was er zelf helemaal beduusd van. En kon het bijna niet geloven. Zomaar een verdwaalde zalm aan de haak geslagen hier in Katwijk. Ik kreeg het hele hengelverhaal in geuren en kleuren te horen.
Als het weer een beetje meezit, vanmiddag weer lekker naar het strand. Al is dat natuurlijk niet te vergelijken met die enorme wandelingen die jij maakt.
Volgende week weer richting Maastricht. Dan is het lieve leventje weer even voorbij. Dus dan krijg je weer nieuws uit jouw stad.
Groetjes en liefs
Mam
-
23 Februari 2011 - 22:35
Marijke:
Hoi Paul,
Tja, wat dacht je toen je het verslag van je moeder las?
Waar zit zij nu weer. We hebben heerlijk een paar dagen doorgebracht in de prachtige villa van mijn jongste broertje. Als zij op vakantie gaan vragen ze meestal of ik op het huis wil passen. Nou, ik kan je vertellen: dat is geen straf. Het ligt direct bij de Wassenaarse slag (strand, duinen en zee) in een heel mooi natuur gebied. Dus het was genieten daar.
Inmiddels hebben we hier natuurlijk de beelden gezien van de aardbeving in Nieuw Zeeland. Je bent net op tijd weg daar. Tjonge wat een ramp.
Heb je er iets van meegekregen daar? Er zijn veel slachtoffers te betreuren.
Ik heb tijdens mijn vakantie in Alaska een aardbeving gehad van 6.1 op de schaal van Richter en ik kan je vertellen dat het doodeng is. En dat was dus maar een kleintje.
Ik vind trouwens wel dat je veel stoere dingen doet op je reis (je zal wel helemaal blut terug komen!!!). Dat je het allemaal durft. De zenuwen zouden me door de keel gieren.
Het is erg leuk om via je verslagen en foto's een beetje met je mee te reizen.
Dus ik kijk uit naar het volgende verslag.
Groetjes
Marijke -
07 Maart 2011 - 12:15
Linda:
He Paul,
Hier zijn we weer!
We hebben door de verbouwing twee weken geen internet gehad!
Enne Paul, jij bent ook niet meer zo actief op internet zie ik???
Je moet ons niet al te lang in spanning laten zitten he!
Bij ons zit het grootste gedeelte van de verbouwing erop!
Even een korte samenvatting voor je:
Openhaard en klein trapje eruit was goed voor 2 kube puin!
Niet normaal wat daar uit kwam!
Verder twee ramen spontaan gebarsten ( trillingen? )
Pap zijn hand is gehecht geworden.
Daan heeft zijn vinger geplet tussen Vito bus en aanhangwagen.
Roel zou de eerste dag van de verbouwing afkomen maar snijd zich de avond van tevoren met een mes in zijn klauwen!
Maar goed, de drie kneuzen stellen het prima!
Verder, 7 gaten geboord in de vloer van anderhalve meter dik voor de leidingen!
Frezen: resultaat SPAGHETTI! Na 5 minuten 5 leidingen over en 2 afvoeren door!
Waar O Waar is Ome Paul gebleven?????
Heerlijk zeg dat frezen! Het huis is van de zolder tot de kelder bedekt met STOF!
Ik moet nu even afronden ze roepen me alweer!
Ik schrijf je snel de rest!
Dikke poen! -
07 Maart 2011 - 17:49
Linda:
Ja hier ben ik weer!
Even verder over de verbouwing.
Het verfwerk is nu voor 70 % gedaan.
Alles is netjes gemetseld en gestuct. De stuc heeft met verwarming en ontvochtiger 6 dagen gedroogd. Op sommigen plaatsen zit het er wel 4 cm dik op.
We hebben een afzuiging laten plaatsen van 6.5 meter. Het lijkt wel de pijp van een stoomboot!
Vandaag zijn ze begonnen met de vloer! We kunnen alleen nog maar via een klein plankje naar boven lopen! Tot zaterdag hebben we een verbod beneden! Ben benieuwd, van witte tegelvloer naar een bruine troffelvloer???
Volgende week de keuken! En dan op zaterdag weer open????? HELP!!!
Zo, nu heb je even een idee waar we voorlopig nog mee bezig zijn! Op het terras lijkt het wel de Praxis met al dat materiaal en gereedschap van iedereen!
Emma is helemaal in haar nopjes met die verbouwing!
Dit hadden we nooit gedacht! Het doet haar blijkbaar goed! Ze eet veel beter, slaapt beter,.....!
Moeten we misschien een bouwbedrijf beginnen???
Tekenen in het stof op de grond, in elke emmer met water zit ze, ze krijgt zelf ook wat latex en een stuk karton om de kleine Picasso uit te hangen!
Als je ooit eens een assistente nodig hebt dan weet je waar je moet zijn!
Gisteren hebben we tussendoor buiten naar de optocht staan kijken!
Emma wordt helemaal gek CARNAVAL CARNAVAL roept ze met haar handen in de lucht.
Zielig voor haar maar helaas dat was het dan voor dit jaar!
Tante Elly had een dalmatier pakje gemaakt! Ik had haar een zwart neusje en wat snorharen geschimkt! Dat ging prima tot dat ze zich zelf in de spiegel zag! Huilen! Ze schrok zich helemaal rot!
Gisteren hebben ze een kangeroeknuffel uitgegooid met de stoet, we hebben hem naar jou genoemd!
Mam en pap zitten nu met je vader en Myriam in Londen! Ben benieuwd!
Zo dit was het laatste nieuws vanuit Kanne!
We verheugen ons weer op je volgende survival verhaal!
Veel plezier
Poen oet Kanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
