Australia, Leconfield 25 februari 2011
Door: paulsmulders
Blijf op de hoogte en volg Paul
11 Maart 2011 | Australië, Tamworth
Australia, Leconfield 25 februari 2011
Jippie ya he folks. Yep still alive and kicking. Omdat ik van verscheidene mensen al mails heb gekregen over radiostilte en andere bezorgde berichten. Hier weer een update van mij.
Eens kijken waar ik was gebleven Nieuw Zeeland (jezus wat een tijd terug). We zijn weer terug naar Sydney gevlogen daar maar weer een paar dagen gefeest en toen zaterdag 12 februari op naar Tamworth. Een buskaartje geregeld vanuit sydney naar tamworth en 6 uurtjes in de bus zitten. (weer even tijd om in mijn boek te lezen het eerste deel van de milennium triologie. Yep mensen, deze jongen is zelfs aan het lezen geslagen. Zelfs het tweede boek al deze reis eerste was in het engels maar aan de triologie van milennium was het wel fijn om een nederlandse versie te pakken te krijgen. Nee deze jongen is nog niet volkomen doorgeslagen maar heeft he leesvirus te pakken gekregen. Zal wel van pappie komen damm you pappie die boeken zijn veel te zwaar om mee te slepen.) Maar daar waren we dan om half 2 's nachts in wat bekend staat als 1 van de beruchtste stadjes van Australie. Een kleine wandeling naar het hostel en de backpacks neerpleuren en kijken of we nog ergens een biertje kregen. Maar helaas vanwege alle geweld hier word er na half 1 's nachts niemand meer een kroeg in gelaten. Slaappie slaap dan maar. Zondag morgen wakker worden en eens even dit stadje uitchecken maar dit was echt een gat niks te doen. Gelukkig hadden we al genoeg mensen in het hostel leren kennen en hebben we nog een gezellige avond gehad en al wat cowboy verhalen over wat we morgen op de farm zouden aantreffen.
Maandag morgen klaar voor opgehaald te worden voor onze cowboy cursus. Na wat gewacht te hebben kregen we te horen dat het busje dat ons op zou komen halen een platte band had dus maar even snel zelf naar de tweede hands winkel voor wat oude kleren te kopen die wat op cowboy kleren moesten lijken. Hier een blouse gekocht en in een gewone winkel toch maar laarzen gekocht want wat ik al geleerd had van Debby was dat om paard te rijden toch echt een soort van een hak aan je schoen moest zitten om niet door de stijgbeugel te schieten. Dus blouse, laarzen. Yep deze jongen begon toch al aardig op een cowboy te lijken, alleen die hoed ontbrak toch nog. In het hostel verkochte ze nog cowboy hoeden dus vooruit allebij maar een hoed gekocht en daar stonden deze tweede rangs cowboy's dan om opgepikt te worden. Hier was het busje dan inladen die handel nog even naar de liquor shop voor wat bier in te slaan en gaan met die banaan. Geen telefoon geen internet voor een week eens kijken hoe dat bevalt. Na een hobbelige weg van anderhalf uur aangekomen op de farm. Hier hebben we ons eerst even aan elkaar voorgesteld en hebben ze ons daarna geleerd hoe je het paard moet zadelen (maar yep bedankt debbie dat was al bekend) Nu ging Tim de eigenaar van de farm ons allemaal een paard geven voor de komende week. Met mijn minimale ervaring kreeg ik booligul. Damm wat een fucking groot paard en hij gad nog de eigenschap dat hij graag naar alles en iedereen beet. Maar niet ongerust cowboy paultje temde die wel even in een weekje. We hebben de paarden gezadeld en zijn toen naar een demonstratie van Tim gaan kijken over Natural Horsemanship hoe hij met behulp van gebaren en paarden op een bepaalde manier aan te raken alles kon doen met een paard wat hij wou. Dit was echt ongeloofelijk wat hij met paarden kon doen "De Horsewhisperer". Hierna zijn we ons eigen paard bestegen en hebben we een rit van twee nen een half uur gemaakt, heerlijk over een groot landgoed op de rug van je paard trekken. Ook al zit je op de rug van je paard en hoef je zelf geen stap te zetten is zo een ritje toch vermoeiend en na afloop ging de het avondeten er ook goed in. Het eten was echt super hier veel groente en stevige maaltijden dat konden deze jongens na 4 maanden backpacken ook echt wel gebruiken. 'S avonds nog een spelletje gespeeld rond het kampvuur om iedereen beter te leren kennen en rond 10 uur naar bed. 10 uur ja 10 uur dat waren deze jongens niet gewend maar zo was het hier nu eenmaal en dat zou later deze week ook wel blijken. Hier op de farm hadden ze ook swag (veredelde slaapzak) wat ik me nog wel herinnerde uit de outback, dus swag uitrollen en slapen onder de sterrenhemel.
Dinsdagmorgen wakker worden door middel van de radio met country muziek (hoe kan het ook anders) Een stevig ontbijtje havermoutpap heerlijk dat was al weer heel lang geleden dat ik dat gehad had. Even opfrissen en naar de wei toe lopen waar de paarden stonden en nu maar je eigen paard zien te vinden. Tja eens even kijken hij was bruin ja maar daar stonden er nog 20 van gelukkig had ik gezien dat booligul een donkere plek in zijn nek had dus gelukkig kon ik hem traceren holster omdoen en nu volgen maar. Volgen zij ik het leek erop dat hij vandaag daar niet zo veel zin in had. Hij begon zelfs een ander paard te bijten yep nu had ik zeker weten de goeie. maar wat had ik gezegd, temmen dat beest in 1 week dus luisteren naar de baas en volgen. Nu het beestje eens even borstelen en het zadel erop. Hierna kregen we weer wat les van tim over Natural horsemanship en mochten we dat ook op ons eigen paardje uitproberen en wonder boven wonder het lukte mij ook vooruit achteruit opzij draaien en whieha wat een fun. Hierna hebben we les gekregen in wat andere vaardigheden op de boerderij. hoefijzer op een paard beslaan, lassowerpen en met een zweep om leren gaan (dit kan ook nog wel bij andere dingen te pas komen). Maar al met al begon deze jongen toch al aardig op een cowboy te lijken. Nu was het tijd om eens te kijken of we al wat beter met onze paarden konden omgaam en of we een kudde schapen bij elkaar konden drijven. En ja hoor booligul begon al goed te luisteren naar voor naar achter rechts, links pistole paultje begon het al aardig onder de knie te krijgen en die schapen hadden we zo op hun plek. Toen de schaapjes op hun plek stonden hebben we gekeken of we nog een wedstrijdje konden houden te paard. Een "barrel race" Het paard om wat autobanden heen sturen 2 rondjes om een olievat en zo snel mogelijk terug. Wat een fun racen op een paard en onze groep had ook nog gewonnnen. Nu werden de paarden afgezadeld en hebben we ze terug gebracht naar hun wei. Nu eens even kijken wat we nog allemaal met die schaapjes konden doen. Eerst maar eens zo een schaap zien te vangen wat er gemakkelijker uitziet dan dat het is. Maar er kan er natuurlijk maar 1 de master zijn en yep dat was paultje en niet het schaap. Nu we er 2 te pakken hadden zijn we ze gaan scheren. Dit was natuurlijk wel aan de crazy dutchies toevertrouwd. GABBEREN, KAAL OF KAMMEN MAN. dus tondeuse erover en daar stonden ze weer zo kaal als het kopje van gabberpiet. Om de boerderij van vlees te voorzien werd er daarna nog een schaap afgemaakt. Maar dit was aan mij niet besteed.Ja noem me een watje maar het afslachten hoeft van mij niet zo. Daarna villen en ophangen om te drogen heb ik ook maar met een half oog aanschouwd. Nu een goede maaltijd nog wat om het kampvuur zitten en weer vroeg de "swag" want morgen ging de wekker weer om half 7.
Ja hoor daar ging de wekker weer "la la cowboy jimmy" en weet ik wat nog meer, ik ben en blijf toch geen ochtend mens. Weer een stevig ontbijtje en daarna werd het schaap geslacht wat ik op zich niet zo een geschikte combinatie vond het ontbijt had nu toch een andere nasmaak als gisteren. Hierna kregen we weer les van Tim en ik stond er elke keer weer versteld van wat hij toch met paarden kon doen. Hier zou menig profesionele rijder in europa jaloers op zijn. Het leek erop dat de paarden vandaag een vrije dag hadden want we zijn naar de lunch gaan "fencen" dit betekent de omheining vernieuwen of onderhouden waar deze jongen zijn gespierde lichaam eens even goed kon laten gelden. Heel wat zweet druppeltjes later hadden we een flink stuk omheining weer zo goed als nieuw gemaakt en konden we met een voldaan gevoel terug keren. Op het laatste van de dag moest er ook nog even onkruid bestreden worden en liepen we daar met pikhouweel en jute zakken onkruid uit te doen. Nou ja het hoord er nu eenmaal bij. 'S avonds weer een goede maaltijd en hebben we nog wat erge leuke spelletjes gedaan bij het kampvuur die ik zeker niet zal vergeten en ook in nederland ga introduceren. Swagje in en oogjes dicht.
Donderdagmorgen yep weer wakker om HALF 7 van die verdomde wekker maar dit beloofde de beste dag van allen te worden. Paardje weer te pakken zien te krijgen en opzadelen. Eerst nog even wat natural horsemanship met onze paarden uitgeprobeerd zodat we het goed onder de knie kregen en nu de koeien bij elkaar drijevn. Deze beesten stonden over een groot stuk land verspreid en we hebben goed ons best moeten doen om ze allemaal te vinden en bij elkaar te drijven. Maar een paar uur later reden we dan op onze paarden achter een kudden koeien aan en daar ging deze jongen dan Whieha whieha vooruit koetjes. We hebben ze een kleine omheining ingedreven en gingen eerst maar eens even onze welverdiende lunch verorberen. Na wat goed belegde boterhammen zo dik als 6 sneeen op elkaar. Maar deze cowboy had hard gewerkt en moest ook goed eten. Nu eens kijken wat we nog meer met die koeien moesten doen. Worstelen? yep worstelen een koe vangen zodat die gemerkt en ... kon worden. (... kom ik dadelijk op terug) Koeien nou ja koeien die hadden we al apart gedreven nu waren er alleen nog maar kleine koetjes over. Maar toch wat zijn die beesten sterk maar meester boven meester en daar zat de meester bovenop en de koe met de poten in de lucht. En nu een merkje in het oor en het andere oor wer een stukje vanaf gesneden wat het merk van tim was net zoiets als brandmerken maar gelukkig leken de koeien daar niet veel van te voelen. ... ja nog maar eentje vangen merken en ... er moest nog iets gebeuren met de mannelijke varianten CASTEREREN. Hier moest deze jongen toch ook 1 oog voor sluiten om naar te kijken niet voor de koe maar voor deze stoere cowboy want er begon toch ook een akelig gevoel bij deze jongen naar boven te komen (voor het mannelijk geslacht wat deze blog leest als jullie de foto's bekijken zullen jullie wel snappen wat ik bedoel en stiekem even voelen of alles er nog zit.) Maar naar dat alles bleken ze er toch niet zo veel last van te hebben en "what must be done, must be done" Hiernaar hebben we ze nog wat verder gedreven naar een nieuwe wei en konden ze weer rustig verder grazen. Terug naar de boerderij en genieten van een welverdiende barbeque. Smikkel smikkel smikkel. Deze avond weer de swag in maar deze keer had ik echt gelukt een heldere sterrenhemel en een australische jongen heeft me het sterrenbeeld laten zien wat op de australische vlag staat Southern Cross. Tja je leert elke dag bij hier.
Ja jongens dit was dan alweer de laatste dag. Dat wil zeggen als leerling dan want Tim had gisteren gevraagd of er nog mensen werk zochten en daar had ik wel oren naar. Dus zo gezegd zo gedaan elkaar de hand geschud (zonder er eerst in te spugen want dat was toch niet meer van tegenwoordig) en we zouden het een week proberen. Nu weer eerst booligul nog eens even te pakken te zien te krijgen en dan een 2 rondjes zwemmen met het paard wat toch weer een erge bijzondere ervaring op zich was. Hierna hebben we nog een barrel race gedaan (om het andere team nog maar een kans te geven maar helaas weer gewonnen ja baas boven baas he. Hierna heeft Tim ons nog laten zien hoe hij het vee bij elkaar drijft met zijn honden en dit was echt ongelooflijk wat zo een baas met zijn hond kan doen. Hij zij dat elke hond 5 man te paard waard worden en dit was ook wel te zien. Tja dit was het afscheid nemen van mijn paardje en inpakken maar. Ik kon het grootste deel van mijn spullen daar laten want volgende week begon mijn werk week dan. 'S avonds weer aangekomen in het stdaje Tamworth zijn we nog met iedereen gaan uit eten en daarna met stappen met de bende. Yep stappen je kan deze jongen wel uit de stad halen maar de stad toch niet uit deze jongen. Deze even lekker helemaal los. We hebben tot in de laatste uurtjes gestapt en veel lol. Helaas nu begon de ellende PORTEMONNAIE KWIJT. pasjes rijbewijs en de hele ratteplan alleen mijn paspoort en mijn creditcard nog over.
Zaterdag morgen maar een telefoontje naar huis om te vragen wat pappie voor mij kon betekenen en hij zou zijn best voor me doen. Maar helaas moest ik weer deze middag terug naar de boerderij en dat betekende een week geen internet en telefoon en hoe fijn dat de vorige week was bleek dat nu toch verschrikkelijk te zijn als je een hoop moet regelen. Maar niks aan te doen en we zullen zien waar het schip strand. Zondag wat klusjes op de boerderij en zaterdag weer een hoop nieuwe leerlingen die ik nu moest begeleiden. Dit werk was echt super leuk om te doen en mijn collega's waren geweldig maar als jongen moest je ook een paar dagen per week met een 4wd onkruid gaan besproeien. Dit was helaas erg saai werk en deze 4wd zach er imposant uit maar dat was het ook wat een barrel en dan de hele tijd stil komen te staan op een berg zo stijl dat je hem amper op kan lopen is echt geen pretje. Donderdagavond heb ik dan ook de keuze gemaakt om het dan maar bij 1 week werk te houden. Grotendeels ook omdat ik naar sydney wilde om mijn zaakjes te gaan regelen want nu zie je pas dat die stomme pasjes toch belangrijk zijn en dat het aan de andere kant van de wereld ook een stuk moeilijker is om die weer te bemachtigen.
Hier waren we dan weer Sydney. Mijn lieve pappie had mijn bankpasje voor me geregeld en zou dit meegeven aan de ouders van roy die ons binnen een week kwamen opzoeken. Nu dat rijbewijs nog. Dit was toch een ander verhaal langs de nederlandse ambasade geweest maar zelfs die konden niets voor mij betekenen. Het kwam erop neer dat ik me uit moest gaan schrijven uit nederland een australisch adres moest aanschaffen en dan een hoop papierwerk invullen (Dit was toch een van de redenen om dit stomme bureaucratische nederland te verlaten) Maar ja hier zijn we dan australisch adres en binnenkort uitgeschreven uit nederland en hopelijk mijn rijbewijs terug.
Maar jongens niet getreurd ik kom wel terug hoor daar mis ik jullie teveel voor. Roy zijn ouders komen over een paar dagen hier naartoe en dan gaan we beginnen aan The East Coast. Jongens tot nu toe ontzettend maar ook echt ontzettend bedankt voor jullie reacties hier moet ik soms toch wel een traantje bij wegpikken en ik prijs me gelukkig met zulke goede vrienden aan de andere kant van de wereld.
So far so good, ondertussen is de carnaval bij jullie alweer afgelopen en hoop ik dat jullie die weer overleeft hebben want ik wil jullie toch over een tijdje weer allemaal zien. Heel veel knuffels en kusjes van het zonnige en warme australie van cowboy paultje.
Jippie ya he folks. Yep still alive and kicking. Omdat ik van verscheidene mensen al mails heb gekregen over radiostilte en andere bezorgde berichten. Hier weer een update van mij.
Eens kijken waar ik was gebleven Nieuw Zeeland (jezus wat een tijd terug). We zijn weer terug naar Sydney gevlogen daar maar weer een paar dagen gefeest en toen zaterdag 12 februari op naar Tamworth. Een buskaartje geregeld vanuit sydney naar tamworth en 6 uurtjes in de bus zitten. (weer even tijd om in mijn boek te lezen het eerste deel van de milennium triologie. Yep mensen, deze jongen is zelfs aan het lezen geslagen. Zelfs het tweede boek al deze reis eerste was in het engels maar aan de triologie van milennium was het wel fijn om een nederlandse versie te pakken te krijgen. Nee deze jongen is nog niet volkomen doorgeslagen maar heeft he leesvirus te pakken gekregen. Zal wel van pappie komen damm you pappie die boeken zijn veel te zwaar om mee te slepen.) Maar daar waren we dan om half 2 's nachts in wat bekend staat als 1 van de beruchtste stadjes van Australie. Een kleine wandeling naar het hostel en de backpacks neerpleuren en kijken of we nog ergens een biertje kregen. Maar helaas vanwege alle geweld hier word er na half 1 's nachts niemand meer een kroeg in gelaten. Slaappie slaap dan maar. Zondag morgen wakker worden en eens even dit stadje uitchecken maar dit was echt een gat niks te doen. Gelukkig hadden we al genoeg mensen in het hostel leren kennen en hebben we nog een gezellige avond gehad en al wat cowboy verhalen over wat we morgen op de farm zouden aantreffen.
Maandag morgen klaar voor opgehaald te worden voor onze cowboy cursus. Na wat gewacht te hebben kregen we te horen dat het busje dat ons op zou komen halen een platte band had dus maar even snel zelf naar de tweede hands winkel voor wat oude kleren te kopen die wat op cowboy kleren moesten lijken. Hier een blouse gekocht en in een gewone winkel toch maar laarzen gekocht want wat ik al geleerd had van Debby was dat om paard te rijden toch echt een soort van een hak aan je schoen moest zitten om niet door de stijgbeugel te schieten. Dus blouse, laarzen. Yep deze jongen begon toch al aardig op een cowboy te lijken, alleen die hoed ontbrak toch nog. In het hostel verkochte ze nog cowboy hoeden dus vooruit allebij maar een hoed gekocht en daar stonden deze tweede rangs cowboy's dan om opgepikt te worden. Hier was het busje dan inladen die handel nog even naar de liquor shop voor wat bier in te slaan en gaan met die banaan. Geen telefoon geen internet voor een week eens kijken hoe dat bevalt. Na een hobbelige weg van anderhalf uur aangekomen op de farm. Hier hebben we ons eerst even aan elkaar voorgesteld en hebben ze ons daarna geleerd hoe je het paard moet zadelen (maar yep bedankt debbie dat was al bekend) Nu ging Tim de eigenaar van de farm ons allemaal een paard geven voor de komende week. Met mijn minimale ervaring kreeg ik booligul. Damm wat een fucking groot paard en hij gad nog de eigenschap dat hij graag naar alles en iedereen beet. Maar niet ongerust cowboy paultje temde die wel even in een weekje. We hebben de paarden gezadeld en zijn toen naar een demonstratie van Tim gaan kijken over Natural Horsemanship hoe hij met behulp van gebaren en paarden op een bepaalde manier aan te raken alles kon doen met een paard wat hij wou. Dit was echt ongeloofelijk wat hij met paarden kon doen "De Horsewhisperer". Hierna zijn we ons eigen paard bestegen en hebben we een rit van twee nen een half uur gemaakt, heerlijk over een groot landgoed op de rug van je paard trekken. Ook al zit je op de rug van je paard en hoef je zelf geen stap te zetten is zo een ritje toch vermoeiend en na afloop ging de het avondeten er ook goed in. Het eten was echt super hier veel groente en stevige maaltijden dat konden deze jongens na 4 maanden backpacken ook echt wel gebruiken. 'S avonds nog een spelletje gespeeld rond het kampvuur om iedereen beter te leren kennen en rond 10 uur naar bed. 10 uur ja 10 uur dat waren deze jongens niet gewend maar zo was het hier nu eenmaal en dat zou later deze week ook wel blijken. Hier op de farm hadden ze ook swag (veredelde slaapzak) wat ik me nog wel herinnerde uit de outback, dus swag uitrollen en slapen onder de sterrenhemel.
Dinsdagmorgen wakker worden door middel van de radio met country muziek (hoe kan het ook anders) Een stevig ontbijtje havermoutpap heerlijk dat was al weer heel lang geleden dat ik dat gehad had. Even opfrissen en naar de wei toe lopen waar de paarden stonden en nu maar je eigen paard zien te vinden. Tja eens even kijken hij was bruin ja maar daar stonden er nog 20 van gelukkig had ik gezien dat booligul een donkere plek in zijn nek had dus gelukkig kon ik hem traceren holster omdoen en nu volgen maar. Volgen zij ik het leek erop dat hij vandaag daar niet zo veel zin in had. Hij begon zelfs een ander paard te bijten yep nu had ik zeker weten de goeie. maar wat had ik gezegd, temmen dat beest in 1 week dus luisteren naar de baas en volgen. Nu het beestje eens even borstelen en het zadel erop. Hierna kregen we weer wat les van tim over Natural horsemanship en mochten we dat ook op ons eigen paardje uitproberen en wonder boven wonder het lukte mij ook vooruit achteruit opzij draaien en whieha wat een fun. Hierna hebben we les gekregen in wat andere vaardigheden op de boerderij. hoefijzer op een paard beslaan, lassowerpen en met een zweep om leren gaan (dit kan ook nog wel bij andere dingen te pas komen). Maar al met al begon deze jongen toch al aardig op een cowboy te lijken. Nu was het tijd om eens te kijken of we al wat beter met onze paarden konden omgaam en of we een kudde schapen bij elkaar konden drijven. En ja hoor booligul begon al goed te luisteren naar voor naar achter rechts, links pistole paultje begon het al aardig onder de knie te krijgen en die schapen hadden we zo op hun plek. Toen de schaapjes op hun plek stonden hebben we gekeken of we nog een wedstrijdje konden houden te paard. Een "barrel race" Het paard om wat autobanden heen sturen 2 rondjes om een olievat en zo snel mogelijk terug. Wat een fun racen op een paard en onze groep had ook nog gewonnnen. Nu werden de paarden afgezadeld en hebben we ze terug gebracht naar hun wei. Nu eens even kijken wat we nog allemaal met die schaapjes konden doen. Eerst maar eens zo een schaap zien te vangen wat er gemakkelijker uitziet dan dat het is. Maar er kan er natuurlijk maar 1 de master zijn en yep dat was paultje en niet het schaap. Nu we er 2 te pakken hadden zijn we ze gaan scheren. Dit was natuurlijk wel aan de crazy dutchies toevertrouwd. GABBEREN, KAAL OF KAMMEN MAN. dus tondeuse erover en daar stonden ze weer zo kaal als het kopje van gabberpiet. Om de boerderij van vlees te voorzien werd er daarna nog een schaap afgemaakt. Maar dit was aan mij niet besteed.Ja noem me een watje maar het afslachten hoeft van mij niet zo. Daarna villen en ophangen om te drogen heb ik ook maar met een half oog aanschouwd. Nu een goede maaltijd nog wat om het kampvuur zitten en weer vroeg de "swag" want morgen ging de wekker weer om half 7.
Ja hoor daar ging de wekker weer "la la cowboy jimmy" en weet ik wat nog meer, ik ben en blijf toch geen ochtend mens. Weer een stevig ontbijtje en daarna werd het schaap geslacht wat ik op zich niet zo een geschikte combinatie vond het ontbijt had nu toch een andere nasmaak als gisteren. Hierna kregen we weer les van Tim en ik stond er elke keer weer versteld van wat hij toch met paarden kon doen. Hier zou menig profesionele rijder in europa jaloers op zijn. Het leek erop dat de paarden vandaag een vrije dag hadden want we zijn naar de lunch gaan "fencen" dit betekent de omheining vernieuwen of onderhouden waar deze jongen zijn gespierde lichaam eens even goed kon laten gelden. Heel wat zweet druppeltjes later hadden we een flink stuk omheining weer zo goed als nieuw gemaakt en konden we met een voldaan gevoel terug keren. Op het laatste van de dag moest er ook nog even onkruid bestreden worden en liepen we daar met pikhouweel en jute zakken onkruid uit te doen. Nou ja het hoord er nu eenmaal bij. 'S avonds weer een goede maaltijd en hebben we nog wat erge leuke spelletjes gedaan bij het kampvuur die ik zeker niet zal vergeten en ook in nederland ga introduceren. Swagje in en oogjes dicht.
Donderdagmorgen yep weer wakker om HALF 7 van die verdomde wekker maar dit beloofde de beste dag van allen te worden. Paardje weer te pakken zien te krijgen en opzadelen. Eerst nog even wat natural horsemanship met onze paarden uitgeprobeerd zodat we het goed onder de knie kregen en nu de koeien bij elkaar drijevn. Deze beesten stonden over een groot stuk land verspreid en we hebben goed ons best moeten doen om ze allemaal te vinden en bij elkaar te drijven. Maar een paar uur later reden we dan op onze paarden achter een kudden koeien aan en daar ging deze jongen dan Whieha whieha vooruit koetjes. We hebben ze een kleine omheining ingedreven en gingen eerst maar eens even onze welverdiende lunch verorberen. Na wat goed belegde boterhammen zo dik als 6 sneeen op elkaar. Maar deze cowboy had hard gewerkt en moest ook goed eten. Nu eens kijken wat we nog meer met die koeien moesten doen. Worstelen? yep worstelen een koe vangen zodat die gemerkt en ... kon worden. (... kom ik dadelijk op terug) Koeien nou ja koeien die hadden we al apart gedreven nu waren er alleen nog maar kleine koetjes over. Maar toch wat zijn die beesten sterk maar meester boven meester en daar zat de meester bovenop en de koe met de poten in de lucht. En nu een merkje in het oor en het andere oor wer een stukje vanaf gesneden wat het merk van tim was net zoiets als brandmerken maar gelukkig leken de koeien daar niet veel van te voelen. ... ja nog maar eentje vangen merken en ... er moest nog iets gebeuren met de mannelijke varianten CASTEREREN. Hier moest deze jongen toch ook 1 oog voor sluiten om naar te kijken niet voor de koe maar voor deze stoere cowboy want er begon toch ook een akelig gevoel bij deze jongen naar boven te komen (voor het mannelijk geslacht wat deze blog leest als jullie de foto's bekijken zullen jullie wel snappen wat ik bedoel en stiekem even voelen of alles er nog zit.) Maar naar dat alles bleken ze er toch niet zo veel last van te hebben en "what must be done, must be done" Hiernaar hebben we ze nog wat verder gedreven naar een nieuwe wei en konden ze weer rustig verder grazen. Terug naar de boerderij en genieten van een welverdiende barbeque. Smikkel smikkel smikkel. Deze avond weer de swag in maar deze keer had ik echt gelukt een heldere sterrenhemel en een australische jongen heeft me het sterrenbeeld laten zien wat op de australische vlag staat Southern Cross. Tja je leert elke dag bij hier.
Ja jongens dit was dan alweer de laatste dag. Dat wil zeggen als leerling dan want Tim had gisteren gevraagd of er nog mensen werk zochten en daar had ik wel oren naar. Dus zo gezegd zo gedaan elkaar de hand geschud (zonder er eerst in te spugen want dat was toch niet meer van tegenwoordig) en we zouden het een week proberen. Nu weer eerst booligul nog eens even te pakken te zien te krijgen en dan een 2 rondjes zwemmen met het paard wat toch weer een erge bijzondere ervaring op zich was. Hierna hebben we nog een barrel race gedaan (om het andere team nog maar een kans te geven maar helaas weer gewonnen ja baas boven baas he. Hierna heeft Tim ons nog laten zien hoe hij het vee bij elkaar drijft met zijn honden en dit was echt ongelooflijk wat zo een baas met zijn hond kan doen. Hij zij dat elke hond 5 man te paard waard worden en dit was ook wel te zien. Tja dit was het afscheid nemen van mijn paardje en inpakken maar. Ik kon het grootste deel van mijn spullen daar laten want volgende week begon mijn werk week dan. 'S avonds weer aangekomen in het stdaje Tamworth zijn we nog met iedereen gaan uit eten en daarna met stappen met de bende. Yep stappen je kan deze jongen wel uit de stad halen maar de stad toch niet uit deze jongen. Deze even lekker helemaal los. We hebben tot in de laatste uurtjes gestapt en veel lol. Helaas nu begon de ellende PORTEMONNAIE KWIJT. pasjes rijbewijs en de hele ratteplan alleen mijn paspoort en mijn creditcard nog over.
Zaterdag morgen maar een telefoontje naar huis om te vragen wat pappie voor mij kon betekenen en hij zou zijn best voor me doen. Maar helaas moest ik weer deze middag terug naar de boerderij en dat betekende een week geen internet en telefoon en hoe fijn dat de vorige week was bleek dat nu toch verschrikkelijk te zijn als je een hoop moet regelen. Maar niks aan te doen en we zullen zien waar het schip strand. Zondag wat klusjes op de boerderij en zaterdag weer een hoop nieuwe leerlingen die ik nu moest begeleiden. Dit werk was echt super leuk om te doen en mijn collega's waren geweldig maar als jongen moest je ook een paar dagen per week met een 4wd onkruid gaan besproeien. Dit was helaas erg saai werk en deze 4wd zach er imposant uit maar dat was het ook wat een barrel en dan de hele tijd stil komen te staan op een berg zo stijl dat je hem amper op kan lopen is echt geen pretje. Donderdagavond heb ik dan ook de keuze gemaakt om het dan maar bij 1 week werk te houden. Grotendeels ook omdat ik naar sydney wilde om mijn zaakjes te gaan regelen want nu zie je pas dat die stomme pasjes toch belangrijk zijn en dat het aan de andere kant van de wereld ook een stuk moeilijker is om die weer te bemachtigen.
Hier waren we dan weer Sydney. Mijn lieve pappie had mijn bankpasje voor me geregeld en zou dit meegeven aan de ouders van roy die ons binnen een week kwamen opzoeken. Nu dat rijbewijs nog. Dit was toch een ander verhaal langs de nederlandse ambasade geweest maar zelfs die konden niets voor mij betekenen. Het kwam erop neer dat ik me uit moest gaan schrijven uit nederland een australisch adres moest aanschaffen en dan een hoop papierwerk invullen (Dit was toch een van de redenen om dit stomme bureaucratische nederland te verlaten) Maar ja hier zijn we dan australisch adres en binnenkort uitgeschreven uit nederland en hopelijk mijn rijbewijs terug.
Maar jongens niet getreurd ik kom wel terug hoor daar mis ik jullie teveel voor. Roy zijn ouders komen over een paar dagen hier naartoe en dan gaan we beginnen aan The East Coast. Jongens tot nu toe ontzettend maar ook echt ontzettend bedankt voor jullie reacties hier moet ik soms toch wel een traantje bij wegpikken en ik prijs me gelukkig met zulke goede vrienden aan de andere kant van de wereld.
So far so good, ondertussen is de carnaval bij jullie alweer afgelopen en hoop ik dat jullie die weer overleeft hebben want ik wil jullie toch over een tijdje weer allemaal zien. Heel veel knuffels en kusjes van het zonnige en warme australie van cowboy paultje.
-
10 Maart 2011 - 22:09
Eveline:
Haij Paul,
Geweldig wat een verhaal. Het lijkt wel of ik kijk naar een aflevering van MClouds Daughters!
Leuk om te zien, die foto's.
Veel plezier en tot het volgende verslag.
groetjes vaan oet Amie.
-
10 Maart 2011 - 22:32
Rebeca:
hey cowboy paultje,wat leuk zeg allemaal,haha lach me echt altijd kapot met je verslagen,echt super vet,
echt met humor geschreven ofja getypd,echt leuk om te lezen dat jullie het zo fijn hebben,en ook leuk altijd met die coole fotos erbij,heel veel plezier verder,maar dat lukt zeker,ben weer benieuwd naar je volgend verslag.
xx becca -
10 Maart 2011 - 22:43
Monique:
Hey Paul,
Inderdaad is het te lang stil geweest. Maar gelukkig gaat wel nog alles goed bij jullie. Alweer een mooi en leuk verslag om te lezen!
Hopelijk heb je snel weer je rijbewijs terug...
Wij missen jou ook!!!!!
Dikke kus en knuffel uit Hoensbroek -
11 Maart 2011 - 00:38
Iris:
Paul, wat höb ste weer un geweldig verslaag gesjreve.... Alsof iech ut zoe mètbeleef!!!
Iech höb diech gemis mèt de carnaval!!!
Geneet vaan ut roondtrekke met mien awwers en mien klein breurke!!!
Lèt good op diechzellef en op hun!
Dikke poen,
Iris -
11 Maart 2011 - 00:39
Iris:
Paul, wat höb ste weer un geweldig verslaag gesjreve.... Alsof iech ut zoe mètbeleef!!!
Iech höb diech gemis mèt de carnaval!!!
Geneet vaan ut roondtrekke met mien awwers en mien klein breurke!!!
Lèt good op diechzellef en op hun!
Dikke poen,
Iris -
11 Maart 2011 - 05:46
Pappie:
Paultje besmet met het lezersvirus?! Hè, hè eindelijk. Klopt het toch; "het verstand komt met de jaren" . DPP -
11 Maart 2011 - 15:28
't Ell Oet Bun:
Leef Pölke,
sorry dat ik niet op jouw vorig verslag heb gereageerd, maar je kent dat wel DRUK, DRUK, DRUK. Enfin, heb de vastelaovend overleefd. 't Weer was schitterend en geweldig; prima temperatuur en 't zonnetje deed uitstekend d'r best. ZALIG!!! Echter, zo'n mooi verhaal als jij schrijft komt niet uit m'n toetsenbord, hoe snel ik m''n vingers daarover ook laat dansen, hi, hi, hi.
Zo astreen ga ik bovenstaand "rapport" lezen; verheug me er nu al op...
Sjattepieke, hiel väöl plezeer en tot hiel rap;-)
Muilkes en Steerkes -
11 Maart 2011 - 19:29
Marc En Ilona:
Prachtig verhaal weer over jullie belevenissen in "Down Under".
Paul weer aan het knolhobbelen had ik na die show in Groenlo enkele jaren geleden echt niet verwacht.
Wensen jullie nog heel veel plezier toe met of zonder Brands..........
Marc en Ilona -
11 Maart 2011 - 19:51
Emma:
Hallo Ome Paul,
YAHOOOOOOOOOOOOOO helemaal te gek die foto s!!!!
Paarden, schapen en koeien zijn mijn favoriete beesten!!!
Ik ben weer helemaal in mijn nopjes!!!
Dikke poen
Emma -
12 Maart 2011 - 15:22
Sanne:
Hey Paul,
Mooi verhaal en leuke foto's! Naja sommige heb ik maar snel verder geklikt, want die had ik liever niet willen zien.
De carnaval was echt super leuk hier. Jammer dat jullie die hebben moeten missen, maar je krijgt er veel voor terug. Ik hoop dat je het leuk gaat hebben op de oostkust enne, daar is ook genoeg te stappen.
Liefs Sanne. -
13 Maart 2011 - 15:58
Pascale:
Hey cowboypaultje,
Ten eerste: een watje ben je niet ik had allang 2 ogen dichtgedaan en daarbij ook nog mijn 2 oren en het liefst mijn 2 benen gebruikt om zo hard mogelijk weg te rennen om vervolgens niet meer terug te komen! Maar goed het paardrijden enzo is dan wel weer leuk. Shit zeg van je beurs maar ja jullie kunnen niet alleen maar geluk hebben he en tot nu toe is alles toch goed verlopen he. Ken d'r nog wel eentje, of twee, haha die dat regelmatig gebeurt...;) (nee hoor ikke niet)
Verder zie je wel dat mijn carnavals6daagse overleeft is met alleen een snotterende verkoudheid en een stem die weg geweest is maar weer terug is. Het was het meer dan waard, heb dan ook weer een maandje nodig om mijn beurs bij te laten komen en daarna vervolgt het feesten zich weer met de komst van de lente en terrasjes enz enz. En pinkpop en Solar natuurlijk, je zult het volgend jaar weer kunnen inhalen! Zo ook de nieuwe slogans hier in Mestreech waar iedereen uitbundig roept dat 'hei dat feeske is' en iedereen 'seks mit dee kale' wil, maar geloof dat uiteindelijk alleen dat eerste echt heeft plaatsgevonden haha.
Ga m'n verhaaltje maar weer es afronden want je zult er nog genoeg te lezen hebben!
Veel plezier weer daar en blijf genieten! Bij terugkomst heb je meer heimwee naar je tripje dan dat je ooit bij elkaar zult hebben gehad naar dit kikkerlandje tijdens je reis!
Poen vaan Pascale! -
14 Maart 2011 - 15:26
Renée:
Aaaauuhhwwww nou die foto vergeet ik dus ook nooit meer met de afgesneden geslachtsdelen!!!!
Nou Paultje, jullie maken toch wat mee. Erg leuk om dat allemaal zo te lezen en te zien. Wat dat betreft kun je beter daar zitten, lekker weer, goede sfeer...Hier gaat alles gewoon door, niks bijzonders dus. Nogmaals geniet van je trip, mis de mensen niet teveel :P want voordat je het weet is het om en realiseer je je dat dat toch echt een top tijd is (geweest)
Paul ik heb je ook gemist met de carnaval, het was dit jaar weer erg leuk met goed weer! Pascale heeft je al geinformeerd over de liedjes... downlaod ze maar, denk je ook aan ons lieve Nederlandse zuiderlingetjes aan de andere kant van de wereld. hahah...
Enfin enjoy your stay mate! veel liefs xxx -
14 Maart 2011 - 20:55
Marjolein En Sjaak:
Yep eindelijk weer een bericht van je uit de doore graslanden van Aussie, prachtig al die cowboy foto's. Staat je goed die outfit. Ik zag het al helemaal voor me hoe je Booligul eens even voor je zou winnen en het beest zou temmen. Ha, ha, inmiddels weten we wel Paultje draait zijn hand er niet voor om en gaat ervoor. Moet toch ook wel wel apart geweest zijn om van de moderne communicatiemiddelen verstoken te zijn geweest, je leeft dan even in een hele andere wereld, kan ook een heel vrij gevoel geven, maar moet niet te lang duren dan zie je maar weer. Wel shit van die romsplomp met dat rijbewijs, hopelijk gaat dat snel goedkomen. Zo af en toe eens zelf kunnen sturen en rondtuffen dat moet toch ook wel fijn zijn. We waren ook wel heel echt opgelucht dat we wisten dat je al naar Aussie was vertrokken toen het misging in Christchurch. Al je ziet wat er momenteel allemaal gebeurd met de natuur dan kan je maar better ergens in de outback rondhuppelen. Ben benieuwd waar je nog meer naar toe gaat en welke plekken je gaat ontdekken. We wensen jullie alvast een hele fijne tijd toe met Roy z´n ouders en niet teveel heimwee krijgen hoor naar het sjieke en sjoene Mestreech, dat ligt er al meer dan 2000 jaar en blijft wel op je wachten tot je uitgereisd bent. :)
Lieve groetjes Marjolein en Sjaak -
15 Maart 2011 - 07:34
Michke:
Hey paultje,
Wat nou 31 graden, wij hebben vandaag ook 18 graden hoor! Haha, de lente begint langzaam te komen. Nu heeft de winter ook wel zijn charmes maar begin nu toch wel weer te verlangen naar die heerlijke lange avonden in het park :P
Zoals je weet hebben wij de carnaval ook weer overleefd. Hebben het goed gevierd vooral de laatste dag met Rimmer z'n verjaardag haha. Ook wij hebben je gemist maar weten dat je het goed naar je zin hebt daar ondanks dat kleine mispuntje ( dat komt wel weer goed)
We wensen je weer veel plezier ook voor Roy en z'n ouders,
Dikke kus -
16 Maart 2011 - 13:43
't Ell Oet Bun:
Ha Pölke,
en hoe vond je dat zo onder 'n sterrenhemel in slaap te vallen? Vermoedelijk word je down under niet gestoord door elektrisch "bijlicht".'Ik weet dat dit 'n hele aparte ervaring is die je nog nauwelijk in ons kikkerlandje kunt beleven; alleen met 'n algehele stroomstoring!!!;-)
Gelukkig heb je 'n pappie die goed voor je zorgt, zodat je in Aussy nog lekker kunt banjeren! Wellicht lukt 't rijbewijs ook nog en dan..... hop met die banaan!!!
Leeveke let good op diechzellef en dink d'raon wat iech diech höb gezag....
Poene, muilkes en steerkes
tot dien volgend beriech...;0) -
28 Maart 2011 - 15:20
Emma:
Hey ome Paul,
Wat een verrassing kreeg ik gisteren van ome Donald!
Helemaal vanuit Australie een super sjiek T-shirt voor mij!
Echt super leuk! Je hebt weer goed aan mij gedacht! Heel erg lief!
Ik ga nu weer kattekwaad uithalen!
Ik schrijf je snel weer een verhaaltje over mij en mijn mama en papa!
Pas goed op je zelf en amuseer je!
Dikke Poen
Emma
-
02 April 2011 - 22:32
Linda:
Hey Paul,
Toch even kort een verhaaltje,....
Het is hier nu kwart na twaalf s nachts, ik ben net begonnen aan mijn lunch!
Mag ik je nu ook even jaloers maken??? Ik zit aan een bord met huisgemaakte zuurvlees, knapperige frietjes en een frisse salade! Zie je het al voor je?
Hier gaat alles prima! Sinds de verbouwing super druk!
Het weer zit ons natuurlijk ook erg mee!
De zaak is voor 90% af, nog wat kleine details maar dat zien de mensen niet dat komt nog wel.
De kelders zijn een echt survival parcour geworden, maar goed als we eens een uurtje vrij hebben gaan we daar aan beginnen. In iedergeval voor de Pinkstermarkt! Eens kijken wat de rotzooi nog opbrengt!
Met Emma werken is eigenlijk niet meer mogelijk. Dit is voor de zaak een heel moeilijke leeftijd.
Ze heeft echt een eigen willetje! Als wij nee zeggen is haar antwoord: Emma doet het toch! Toch wel!
Ze zegt ook duidelijk tegen de mensen die ze niet mag dat ze weg moeten gaan, of dat ze niet leuk zijn! Niet echt een gastvrouw he!
Ook meld ze luid en duidelijk in de zaak dat ze KAKA moet doen of een PUUPKE moet laten!
Als Emma s ochtends wakker wordt springt ze echt waar binnen 2 seconden ui tbed en is dan helemaal hieper! Daan lag nog wat te soezen en Emma wou perse dat Daan een pepermuntje zou eten. Hij had er geen zin en zei netjes nee dank je wel. Emma had meteen haar antwoord klaar en riep: PAK AAN DIKKE LUL!
Nou zeg dan schrik je toch wel even van zo n kleintje!
We vermoeden dat ze dat woord tijdens de verbouwing heeft gehoord, toch maar beter op onze woorden letten!
Ik ga nu afronden, moet nog de keuken dweilen, de was, douchen,...
Ik moet maken dat ik naar bedje ga want het kleine spook kan zich weer melden.
Paul we schrijven snel weer een berichtje!
Zeker in het bijzonder deze week denken we aan je.......
Veel liefs
Linda, Daan en Emma -
04 April 2011 - 18:54
Paul En Doortje:
Hoi Paul, hier weer eens een berichtje van ons. Zoals je weet van het overlijden van Oma willen we je bij deze toch ook heel veel sterkte wensen voor de komende tijd. Het valt heel zwaar te weten dat je zo ver weg er helemaal alleen voorstaat. Het was een mooie begrafenis. Ondanks die grote afstand hebben we vaak aan je gedacht vandaag, vooral vanmorgen tijdens de mis toen we vaak dachten Paul is er dan wel niet lijfelijk bij maar wel degelijk in onze gedachten. Vooral te weten van de foto van jou bij Moeke in de kist, die Ronald erin heeft gelegd, gaf ons dat gevoel heel sterk dat je geestelijk aanwezig was. We zijn er zeker van dat Oma dat ook zo heeft gevoeld. Ook in het crematorium was de sfeer heel mooi en hebben Moeke een waardig afscheid kunnen gegeven, vooral ook door de mooie toespraak van Ronald en de levensbeschouwing van Moeke. Vaak hebben we gedacht was Paul nu ook maar hier maar voor ons gevoel was je er ook. Wij zijn in iedergeval met onze intenties ook bij jou geweest.
We hopen dat je je er goed doorheen slaat.
Trouwens leuke verhalen schrijf je. Altijd boeiend om te lezen wat je daar zoal uitspookt.
We blijven je volgen.
Lieve Paul Nog heel veel sterkte en tot mails.
Ome Paul en tante Door.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
