Australia, 1770 12 April 2011 - Reisverslag uit Agnes Water, Australië van Paul Smulders - WaarBenJij.nu Australia, 1770 12 April 2011 - Reisverslag uit Agnes Water, Australië van Paul Smulders - WaarBenJij.nu

Australia, 1770 12 April 2011

Door: paulsmulders

Blijf op de hoogte en volg Paul

13 April 2011 | Australië, Agnes Water

Australia, 1770 12 April 2011

G'day friends, Hier zijn we weer. Zoals jullie gelezen hadden in mijn laatste reisverslag was ik bezig met mijn rijbewijs. Ondertussen dus uitgeschreven uit maastricht en een dak en thuisloze nederlander aan het rondreizen in australie. Het rijbewijs nog steeds niet in mijn bezit maar we're getting there. Hier nu een verslag van de laatste paar weken.

Zoals ik al eerder had verteld kwamen de ouders van roy ons opzoeken. Op 2 maart zijn we ze 's avonds op het vliegveld gaan ophalen en het was wel even vreemd om weer bekende uit maastricht te zien. Nu zijn we nog een paar dagen in Sydney gebleven en zijn we op maandag met zijn viertjes met de camper vertrokken naar the east coast.

Eerste tripje, op naar de Blue Mountains. Ik had al gezegd dat ik hier graag een keertje naar terug wou komen en gelukkig daar was ik weer. Zo een ontzettend mooi national park je blijft je verbazen over de natuur. Hier hebben we wat rondgewandeld en zijn 's avonds naar onze eerste camping avontuur vertrokken in ons rijdende huisje. Camper geparkeerd stoeltjes uitgeklapt biertje erbij en hopsakee we waren helemaal gesetteld. Ik heb 's avonds nog een pan pasta gemaakt en nog wat gekletst en dan heerlijk onder de wol en kijken of die camper ook nog een beetje slaapt.

Heerlijk goed geslapen. Inpakken en weer gassen met de camper. Het is toch echt fijn als je eigen vervoer hebt en je kan gaan en staan waar je zelf wilt. We hebben het er echt van genomen lekker alles op het gemak en veel gezien. 1 avond werd het zelfs een beetje laat om nog naar de geplande camping te rijden, dat we hebben gekeken voor een alternatief. We zijn toen bij een wegrestaurant gestopt en gevraagd of we op hun parkeerplaats mochten overnachten. Dit was helemaal geen probleem en ze wouden zelfs de toiletten en de douches voor ons open laten. Niet te geloven hoe gastvrij de mensen hier toch allemaal zijn. We hebben nog wat wijngaarden bezocht en zijn nog naar een mooi national park geweest. Hier hebben we nog een mooie wandeling gemaakt, alleen kregen we hier wel te maken met Leeches (bloedzuigers). Nadat ik het dus te laat in de gaten had was er al eentje flink bezig om mijn bloed te drinken. Na deze eraf te hebben gehaald heeft roy er ook voor gezorgd dat hij dit dus ook nooit meer zal doen (zie foto). Deze avond hebben we hier ook nog een mooi kampvuurtje gebouwd. Ja 3 jongens bij elkaar in een bos dat word natuurlijk kampvuur.

Hierna hebben we Port Macquire en Cofs Harbour bezocht. Kleine dorpjes langs de east coast waar het lekker rustig was en vooral lekker hebben gechild. In Cofs Harbour heb ik sinds een tijdje weer eens lekker in de zee gezwommen, heerlijk warm water dat belooft veel goeds voor de rest van East Coast.

Op naar Byron Bay. Wat een geweldig stadje klein knus en gezellig. Een paradijs echt waar mooie stranden heerlijke zee en gezellig stadje waar 's avonds ook nog genoeg te feesten viel. Na 1 nachtje nog in de camper te hebben geslapen zijn Roy en ik de volgende dag naar een hostel gegaan om weer eens even onde backpackers te zijn. De backpacker in, een hostel 50 meter van het strand wat wil je nog meer. Hier heeft deze jongen het er eens lekker van genomen. Soms wat feesten, soms wat chillen aan het strand, boek lezen in de hangmat. Maakt niet uit ik hoef nergens te zijn en heb gewoon een week heerlijk gerelaxed.

Hierna zijn we weer met zijn allen verder getrokken, op naar Surfers Paradise. Hier hadden we wat pech met het weer en dit was alles behalve wat we verwacht hadden. Overal flats en mega commercieel ingestelt van het ene uiterste naar het andere uiterste. Surfers paradijs was meer zo iets als de costa's in spanje een soort las vegas in australie. Hier maar even een kijkje nemen en de volgende dag weer door.

Op naar Brisbane. Hier konden we bij iemand crashen die Roy had leren kennen in Port Macquire toen hij van de Leconfield terug ging naar Sydney en ik daar een week langer was gebleven. Dit was echt een super relaxe gast. Hij deelde een huis met 4 andere mensen maar het was geen probleem om hier te verblijven. Heerlijk even een huisje met een fatsoenlijke keuken en een goede matras om op te slapen even wat anders dan hostels ja dan weet je weer wat luxe is. De 2de dag zijn we Brisbane gaan verkennen en wat een rustgevende stad. Zo een oude gebouwen die ik nog niet in Australie had gezien. En kerken kerken en nog eens kerken ik dacht dat ze Adelaide de stad van de kerken noemde maar hier in Brisbane heb ik er volgens mij toch meer gezien. We hebben wat door Brisbane gewandeld en ik ben daarna naar een travel agency gegaan om nog eens te informeren wat er allemaal te doen was op The East Coast want naar mijn gevoel zaten we pas op de helft maar wist ik echt niet meer wat er hier nog allemaal te zien was. Zij hebben me even verteld wat er nog allemaal te doen was en dat was toch nog best wel een hoop maar dit werden ook dure tripjes. Nou ja ik had in elk geval een idee eens kijken hoe we dat gaan uitwerken. De volgende dag zijn we door Alex uitgenodigd voor een barbeque bij vrienden van hem. Hier hebben we dan ook voor het eerst in ons leven cricket gespeeld. Het lijkt een debiel spel en dat is het eigenlijk ook maar wat hebben we gelachen. heerlijk gegeten volgens mij 5 kratjes bier weggewerkt en 's nachts nog even stappen in Brisbane wat een super dag. Nadat ik niet meer weet hoe ik gisternacht ben thuisgekomen vertelde de kater mij in elk geval dat er genoeg alcohol was geschonken, maar het was het allemaal waard en vandaag maar even chillen om de kater weg te werken. Vrijdag morgen zijn we naar een hostel vertrokken en ben ik nog wat informatie gaan inwinnen voor een surfcamp. Yep deze jongen wou zo graag dat surfen onder de knie krijgen en eigenlijk was ik al iets teveel naar het noorden voor de surfcamps. Maar ja waar een wil is, is een weg. Zo gezegd zo gedaan de volgende dag bus weer terug naar Byron Bay (whoeha byron bay niet dat ik dat erg vond). En zondag morgen op naar surfcamp. In Byron Bay eerst eens even naar Tribal Travel de reisorganisatie die mij in brisbane de nodige informatie had gegeven voor de East Coast. En na een onderhandeling van de nodige uurtjes had ik een mooie reisplanning en een niet al te gekke prijs. Nu nog even Roy bellen en overleggen of we dit wilde gaan doen. Roy zou eerst bij zijn ouders in Cairns eindigen en dat zou dus betekenen dat hij een vlucht terug moest nemen naar Brisbane. Maar Roy zag het wel zitten dus het was aan mij om als een jood nog wat te onderhandelen en daarna alles te boeken. Zo gezegd zo gedaan een 6-pack bier gekocht en terug naar Tribal Travel en wat een biertje al niet kan doen. De prijs nog goed uitgeknepen en en vervolgens alles geboekt na de nodige uurtjes daar gezten te hebben (tot 9 uur 's avonds) ging ik met een planning de deur uit jammer genoeg wel alles zonder open datum want met een plan reizen vind ik prima maar de vrijheid hebben om te beslissen wanneer wat te doen, is heerlijk. Terug naar het hostel en daar nog een jongen getroffen die er de vorige keer ook was en nog eens even goed gaan stappen met zijn tweetjes.

Daar was het busje dan gelukkig iets te laat wat ik had me gruwelijk verslapen en ben gelukkig wakker geworden omdat Tommie mij belde om te vragen waar ik bleef op skype (sorry breur maar bedankt dat je me belde). Hier gingen we dan 5 uurtjes rijden naar Crescent Head halverwege tussen Sydney en Byron Bay. We waren voorlopig met zijn drietjes maar morgen zou er nog een groep uit sydney komen. Aangekomen eerst nog even naar de bottle shop voor de dorstige mens want ik had gehoord dat die surfcamps 's avonds partycamps worden. Nou eerst even de backpack in de kamer gooien en kom maar op met die surfplank en die golven. Everybody ready up to the lake. Lake? zat ik wel op een surfcamp, nog nooit iemand gehoord die op een meer heeft gesurft maar we zullen zien. En inderdaad een meer, maar de enigste golven die er waren kwamen van mij als ik een bommetje in het water maakte. Nou er werd ons geleerd hoe we moesten peddelen en op moesten springen op de surfplank. Dit hebben we nog even geoefend in het meer maar volgens mij moest er toch echt een golf aan te pas komen om die plank vooruit te krijgen. Na een tijdje zijn we terug gegaan en hebben we wel goed avond eten gekregen. Een paar biertjes dan maar maar die party die was er toch niet en ik was benieuwd of die er nog ging komen. Maar positive thinking en goed slapen voor de volgende dag. De volgende dag vroeg uit de veren en op naar de zee Jippie. Dit was wel kicken perfecte golven en inderdaad ik kon al een beetje blijven staan. Dit was echt genieten 1 met de zee en je gedachten aleen maar bezig met surfen LOVE IT. Met de lunch zijn we terug gegaan naar het camp en hebben we de rest van de groep ontmoet die net aankwam uit sydney. Hiervan is er geen eentje uitgestapt bij de botle shop. Haha het zal mij benieuwen wat de volgende dagen gaan geven. 'S middags ging deze groep weer naar dat meer en kon ik ook meegegaan, nee dank je dat meer had ik wel al gezien. Toen deze groep weer terugkwam en we gegeten hadden ging iedereen vroeg naar bed . Nou ja dan zullen we maar volgen. De volgende twee dagen heb ik wel nog gigantisch genoten van het surfen en kon ik me redelijk staande houden op een surfplank, Geen bochten maken maar dit schijnt ook wel jaren van oefenen te zijn. Jammer genoeg ben ik daar niet lang genoeg voor in Australie en zal dit nooit mijn levenstijl worden. Woensdag middag dan ook gedag gezegd en weer terug gereisd naar Byron Bay. In de trein kreeg ik het vervelende bericht dat mijn oma overleden is. Ja dan merk je pas hoever weg je bent. Fuck want dan wil je nog maar 1 ding en dat is bij je familie zijn om ze te steunen. Dit bleek echter een vrij onmogelijke opgave en mijn pap zei dat ik ook niet naar huis moest komen dat zou oma ook niet gewild hebben. Maar dan voel je je wel Remi alleen op de wereld. Ik had gelukkig wat rustige dagen voor ik aan mij trips op The East Coast begon. Lieve oma je bent nu samen met opa een heldere ster aan de hemel voor mij en als ik hier 's avonds omhoog kijk weet ik dat jullie weer gelukkig samen zijn en over mij zullen waken. Mijn reis ging verder Byron Bay, 's morgens weer de bus naar Brisbane maar je gedachten zijn op dat moment niet meer bezig met reizen maar alleen nog maar met thuis en dat was wel behoorlijk moeilijk. Na 2 dagen in Brisbane had ik een trip naar Moreton Island waar ik even mijn gedachten op iets anders kon zetten want ik voelde me alleen nog maar verdrietig en boos en wilde gewoon even niks meer. Moreton Island heeft me die dag ook wel goed gedaan we hebben gesandbord. (yep op een soort van houten plank een duin afsurfen) en tussen scheepswrakken gesnorkeld. Ik had een leuke groep en was blij dat ik er even een dagje tussenuit was.

De volgende dag ben ik naar Noosa vertrokken waar ik een 3 daagse kano trip zou gaan maken. Heerlijk even alleen zijn en 1 met de natuur. Grrrr had ik weer, trip weer geannuleerd omdat er niet genoeg mensen waren. Het zat niet echt mee. Ik heb hier wel nog 3 nederlanders ontmoet en dat waren echt aardige mensen en we hebben wat gesurft en gekayaked. En maurice vroeg mij op maandag of ik met hem mee wou gaan vissen. Heerlijk hier kon ik altijd al mijn rust in vinden en oma toen jouw mis was zat ik met mijn hengeltje aan het water net zoals ik dat vroeger met opa deed. 'S avonds toen het in nederland 1 uur 's middags was en de crematie van mij oma heb ik me met wat muziek alleen gezet en het op mijn manier proberen te verwerken maar het blijft toch verdomde moeilijk zo alleen aan de andere kant van de wereld. Woensdag daar was Roy weer terug uit Cairns en met de bus vanuit Brisbane naar Noosa. Wat was ik blij om hem weer te zien. We zijn nog wat gaan vissen en Roy heeft zelfs ook nog een flathead gevangen die we 's avonds nog even op de barbeque hebben gegooid en met zijn allen hebben opgepeuzeld.

Ondertussen zijn we al een stukje verder als waar ik mijn blog deze keer eindig. En heb ik de draad weer een beetje opgepakt. Ik verwacht wel dat ik nog een flinke klap krijg als ik terugkom in Nederland en ik niet meer naar oma kan maar dan heb ik wel weer mijn lieve familie en vrienden die me kunnen steunen. Want jongens ik mis jullie toch wel enorm.

Onze trip gaat er als volgt uitzien we gaan eerst naar Rainbow Beach waar we een 3 daagse excursie doen met 4wd auto's op Fraser Island. Dan gaan we naar Town 1770 waar we naar Castaway Island vliegen waar je gedropt word op een onbewoond eiland en je het maar uitzoekt totdat ze je de volgende dag weer oppikken, dan naar Airlie Beach waar we een 3 daagse zeiltocht doen naar de Whitsundays Islands en dan naar Magnetic Island om vervolgens weer te eindigen in Cairns. Maar dit lezen jullie wel in mijn volgende blog.

Lieve mensen heel veel liefs gewenst uit het goede Australie, waar mijn reis met steeds meer dingen te maken krijgt vervelende maar gelukkig bijna altijd goede ervaringen. THINK POSITIVE AND THE SUN WILL ALWAYS SHINE. dat is toch wel mijn nieuwe motto en hij bevalt me goed. Heel veel liefs en groetjes van Paultje Down Under.

  • 12 April 2011 - 14:53

    Michke:

    Hey Paul,

    Ook van jou weer een heerlijk verslag van wat je allemaal hebt meegemaakt, en nog steeds lees ik het met veel plezier. ( zal ook wel zo blijven haha) Je had me verteld van je oma en heb ook gelijk een kaartje bij je vader in de bus gedaan. Schrok ervan en wilde zo toch mijn medeleven tonen. Hier gaan we lekker door met ons 'saai' leventje al begint het nu ook hier wat beter weer te worden en hebben we al wat uurtjes vertoeft in het park, heerlijk!
    Ik wens je weer heel veel fun zie uit naar je volgend verslag.

    Unne dikke poen en knuffel, houw dieg goot!!!

  • 12 April 2011 - 15:34

    Rebeca:

    hey paul leuk verslag weer zoals altijd,
    gecondoleerd met je oma,das echt moeilijk ja
    vooral als je zover bent,vind echt rot voor je,
    maar gelukkig heb je wel je beste maat roy bij je.
    heel veel plezier verder,leuk wat jullioe allemaal nog gaan doen,
    en tot the next verslag
    xx becca

  • 12 April 2011 - 17:37

    Breur:

    Geweldige foto vaan dee leech, gelukkig had iech sjus mien ete binne!
    Leuk verslaag, geneet der nog vaan!
    Cheers

  • 12 April 2011 - 18:45

    Ivo:

    hoi paul leuk weer van je te horen ,ik was laats dan ook zeer verrast dat je me belde en was blij je stem weer te horen . geniet nog een beetje van de komende maanden want het gaat al weer hard naar november toe ha ha , sterkte met het verwerken van je verdriet om je oma . maar door aan haar denken tijdens het vissen is misschien nog wel een veel mooiere manier om afscheid te nemen van je dierbare dan waneer je in een kerk zit ,paul ik mis je ,het bier staat klaar en tot snel groetjes uit het zonnige witte vrouwen veld.

  • 12 April 2011 - 22:43

    Pascale:

    Hey Paul,
    Ook namens ons gecondoleerd met je oma! Dat soort gebeurtenissen hebben geen gebruiksaanwijzing en vooral niet daar waar jij bent, maar ik denk dat je het goed doet zo hoor! Life goes on en gelukkig geniet jij er met volle teugen van, dit doe je niet iedere dag allemaal en een tweede kans is er haast niet. Dus blijf vooral genieten, zoals ik je verslag lees doe je nu precies datgene wat bij je past daar waar het allemaal kan! Tot de volgende blog weer! Poen!

  • 13 April 2011 - 05:17

    Alexander:

    Dag Paulie,
    Ik ben echt blei dat met jullie zo gaat . We hebben een spriekword: Laten in onze schlechte tijden zo gaan. Dat wens ik jullie ook . De kus tussen jullie twee ...baaaaaaaaaaaaaa ...is om te bewijzen dat jullie van Nederland komen of heeft andere reden :-) :-) :-)
    Dikke knuffel van groote beer
    Alex

  • 13 April 2011 - 08:10

    Vivian En Kevin:

    hey paul en roy
    vinden het echt super om steeds weer jullie nieuwe avonturen te lezen en zien.
    echt geweldig wat jullie allemaal meemaken.
    jullie zien er ook goed uit dus dat is ook wel fijn om te zien ;)
    en gecondoleerd met je oma vind wel k*t voor je maar veel sterkte ermee.
    hou jullie goed en we lezen snel de rest weer.
    hier is verder alles best wel goed.
    dikke kus vivian en kevin

  • 13 April 2011 - 14:42

    Melanie:

    Hey paul,
    Leuk om weer een nieuw verslag van je te lezen,
    Vind het geweldig dat jullie het zo naar de zin hebben daar,
    lijkt me echt een geweldige levenservaring,alles wat jullie daar zien en doen.
    hier in maastricht gaat alles zijn gangetje,gelukkig komt de zomer er hier ook aan .

    groetjes mela en will

  • 14 April 2011 - 08:56

    De Roei Oet Bun:

    Ha Pölke,

    't is weer 'n hele roman; wanneer ga jij jouw reisverslag "geboekt" uitgeven? Indien je zo doorgaat, verdien je jouiw trip down under nog terug via aandelen van een of andere brouwerij;-) Maar ga vooral zo dòòr!!! 't Zijn schitterende foto's, alleen dat bloedzuiggeval... jekkerdejek bah! Als je maar leut hebt, daar draait 't toch om. Mijn devies: Life is too short not to live it up a little en jij Pölke live your life big up!
    Punekes en steerkes vaan 't Ell

  • 15 April 2011 - 15:39

    Sanne:

    Heel mooi verhaal en fijn om weer wat van je te horen!!
    Kus Sanne.

  • 15 April 2011 - 21:31

    Linda:

    He Paul
    Hoe is het met je?
    Ik zit hier je reisverslag te lezen, en de tranen lopen over mijn wangen.
    Wat mooi hoe je omschrijft de manier waarop je aan oma op de dag van de begrafenis hebt gedacht.
    Ik heb tijdens de hele begrafenis aan je gedacht. Het voelde niet compleet zonder jou.
    Ondanks je aan de andere kant van de wereld bent wist ik gewoon dat je op jouw manier er toch bij was.

    Maar goed, nu even wat anders.
    Je Indiana Jones verhalen blijven spectaculair!
    Emma is ook weer in haar nopjes. Toen ze de foto van de man met de baard zag (surfleraar???) Zei ze: wat is dat? Ik wist niet goed wat ze er van dacht, en zei dat het een kabouter was! Nou helemaal goed ze heeft zich kapot gelachen! Nu is het steeds ik wil de foto van de kabouter zien!
    De visjes vielen ook in de smaak! En die foto met je snorkel outfit vond ze maar gek!
    Hier is alles prima, we boffen ontzettend met het weer! Volgende week alweer Pasen, Emma heeft vandaag met een vriendje eieren geverfd. 20 stuks geverfd waarvan 5 kapot valt nog mee!
    Volgende keer meer nieuws van ons!

    Veel liefs uit Kanne!

  • 16 April 2011 - 15:38

    Rachel:

    wow, mooi geschreven verslag!
    sterkte maar toch amuzeer jullie en geniet ;-)

  • 19 April 2011 - 12:06

    Simone:

    Hey Paul!
    Wat leuk wat van je te horen!:) Jij kan wel heeeele lange verhalen schrijven! Maar inderdaad leuk om de verhalen en ervaringen van anderen te lezen :) Hoe vond je Castaway??? Lijkt me zooo te gek!!! Zag de foto op facebook voorbij komen :) Have fun nog en wie weet treffen we elkaar nog eens down under, was gezellie!!
    Greets Simone

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Paul

Actief sinds 30 Aug. 2010
Verslag gelezen: 173
Totaal aantal bezoekers 107347

Voorgaande reizen:

02 November 2010 - 02 November 2011

Living my dream Down Under

Landen bezocht: