Australia, Cairns 2 mei 2011

Australia, Cairns 2 mei 2011

G'day friends weer een nieuw reisverslag met weer wat zoals Linda het noemt Idiana Jones verhalen.

We zijn vertrokken uit het kleine stadje Noosa waar het lekker rustig was en dat kon ik ook wel even gebruiken. Maar nu op naar onze eerste besteeming van onze druk geplande trip verder op de East Coast.

We zijn aangekomen in het plaatsje Rainbow Beach naar weer uren in de verrekteste greyhound bus te hebben gezeten (waar ze volgens mij de airco hebben uitgevonden, brrr). Hier aangekomen hebben we ingecheckt in ons hostel pippies en hebben we de briefing bijgewoont voor de 3 daagse trip naar Fraser Island. We waren met een groep van ongeveer 20 mensen verdeeld over 3 grote 4wd jeeps. Iedereen kon aangeven of hij zelf ook wou rijden, maar toen kwam dat gvd rijbewijs weer aan de orde wat ze natuurlijk moesten zien. Nou ja dan maar niet rijden maar gereden worden en je gewoon lekker belangrijk voelen, overal het positieve van inzien. Nog even met onze groep inkopen doen voor 3 dagen eten. Jezus in de enigste supermarkt hier in dat dorpje (nou ja dorpje 1 straat en dan heb je het gehad) weten ze de prijzen ook wel. Maar je denkt dat we daar onderhand wel aan gewend zijn, maar nee hoor steeds weer even slikken en dan toch betalen. Nu het eten en de drank ingeslagen was eens even gaan kijken wat er hier nog te beleven was. Roy was hier al geweest en volgens hem was het mooi om bovenop een grote duin naar de zonsondergang te gaan kijken. Dus zo gezegd zo gedaan een korte wandeling bergop en je had inderdaad een mega mooi uitzicht met aan de ene kant oceanview en de andere kant keek je ver uit over het binnenland met een mooie zonsondergang. Hier hebben we dan even met zijn tweetjes onder het genot van een biertje van genoten. Foto's zijn niet zo geweldig gelukt omdat handige paultje weer eens een camera heeft gesloopt. Dus terug in het hostel maar weer de gereedschapskist tevoorschijn gehaald en maar weer sleutelen. Na zo een 2 uurtjes knutselen en ook werkelijk tot op het laatste schroeven dat ding helemaal gedemonteerd en weer gemonteerd, deed hij het weer jippie. Nu slapie slaap en morgen op naar Fraser Island.

Vroeg uit de veren, inpakken, auto checken en gaan met die banaan. Op naar de veerboot die ons naar het eiland bracht. Geland op het eiland, karren maar. Roy die begon met rijden had de smaak al meteen goed te pakken en sjeesde over het strand en crosde per ongeluk door een laagje water wat niet helemaal de bedoeling was maar wat wel een cool spektakel opleverde een golf van zeewater over de hele auto, haha. Omdat dit niet goed was voor de auto werd hem gezegd dat hij bij het volgende stroompje zoet water even extra gas moest geven om dit zeewater er af te wassen. Dit was natuurlijk geen probleem voor roy schumacher en "paddle to the metal". We zijn toen eerst naar Lake Wabby gereden waar we even een lekkere verfrissende duik konden nemen. Dit was wel grappig hier zwommen allemaal grote karp vissen die zo tam waren dat ze in grote getalen naar je toe kwamen gezwommen dat je ze bijna met je handen uit het water kon grijpen. Maar zo stom waren ze nu ook weer niet en dit lukte ons toch niet. Hier kwam ik er toch achter dat mijn camera toch niet functioneerde hoe hij zou moeten functioneren, huppa weer een camera naar de vaantjes, maar gelukkig had ik nog een reserve camera die ik ook een tijd terug gekocht had. schockproof en waterproof dus hufterproof, of zoals pap het noemt paultjeproof. Daarna zijn we nog naar een scheepswrak gaan kijken en naar wat rosten met meer dan 60 verschillende kleuren zand. Zal wel aan mijn ogen hebben gelegen maar kon er maar 3 vinden rood ietsjes donkerder rood en nog ietsjes donkerder rood. misschien ook nog een ietsje meer donkerder rood dan het vorige donkerder rood dat zouden er dan 4 zijn maar daar hield het toch echt mee op. Nou naar een dag helemaal door elkaar gerammeld te zijn in de auto op ruig terrein zijn we naar het kamp gereden waar we overnachtten. Hier hebben we eten klaargemaakt op de bbq en daarna nog een gezellige avond gehad met het grappige kaartspel schithead, wat ik jullie wel zal leren als ik terug ben. De volgende morgen werd ik supervroeg wakker. Ik sliep met Roy in een mini tentje op een matje van volgens mij 5 mm dik. Wat dus resulteerde alsof ik op een rots had geslapen, jezus ik was zo stijf als een hark. Ontbijten en weer crossen in de jeep. We gingen als eerste naar Hangover creeck wat wel erg tacktisch gekozen was want er was genoeg alcohol gedronken gisteren we waren al bijna door onze drankvoorraad heen. Maar hier dus eerst eens even een lekkere verfrissende duik in het riviertje en daarna hebben we met zijn allen ckricket gespeeld op het strand wat echt geweldig was. Totdat ik naar een bal dook en mijn linkervoet een rare beweging maakte waardoor mijn dikke teen naar achter ging en de rest van mijn tenen naar voren of andersom ik weet het niet meer zeker maar het deed verdomde veel pijn. Maar even checken en tellen 1,2,3,4,5 yep ze zaten er nog allemaal aan dus het zal wel meevallen. We zijn toen verder gecrost naar de Champagne Pools en Indian Head echt allemaal super mooie plekjes op dit eiland. Ja het zag er hier echt uit als paradijs. Gelukkig zij we ook nog even gestopt bij een klein winkeltje waar we onze drankvoorraad konden aanvullen zodat deze jongens gelukkig niet van de dorst zouden sterven. Terug naar het kamp en vandaag pasta op het menu. We hebben nog een tijdje rond het kampvuur gezeten waar we de hele tijd gezelschap kregen van dingo's deze wilden honden zouden gevaarlijk zijn maar zo zagen ze er niet uit. We moesten in elk geval ervoor zorgen dat onze koelbox goed gesloten was want anders stond je 's morgens voor de verrassing dat hij door de dingo's leeg was gegeten. Nou ja naar nog wat kaartspelletjes te hebben maar weer het tentje in op onze "mega comfortabel matje". 'S morgens weer gebroken wakker geworden en nu ook nog met een voet die verdomde pijn deed, toch maar weer klaargemaakt voor onze laatste dag op dit eiland. We zijn eerst naar een groot meer gereden waar schildpadjes zaten. Na een tijdje deze grappige beestjes te hebben bewonderd zijn we naar Lake Mackenzie gereden. Dit was echt een ruige rit na een beetje helemaal door elkaar geschud te zijn waar zelfs mij tanden van begonnen te rammelen en toen een paar meter lopen (voor mij een beetje strompelen) moest ik toch even 2 keer met mijn ogen knipperen. Waar was ik nu beland ik moest dromen dit was echt te mooi om waar te zijn. Yep zo zag paradijs er dus uit, verscholen in een bos een mega groot meer met hagelwit strand en kristalhelder water en een mega stralend zonnetje. Whoeha handdoek uitrollen chillen op het strand en lekker spartelen in het water. Jammer genoeg bleven we hier maar 2 uurtjes, hier kon ik wel een hele dag vertoeven zo mega chil en nog wat grappige foto's onder water gemaakt. Want ja deze jongen had een camera die waterproof was. Nu weet ik niet wat ze verstaan onder waterproof maar ik kreeg het toch voor elkaar om er water in te krijen en deze dus ook te slopen grrr. Nou ja het was niet het einde van de wereld en liet hier dus niet mijn geweldige dag door verpesten. We hebben nog even geluncht en zijn toen terug gereden naar de ferrie en weer naar Rainbow Beach. Bye bye Fraser Island je was echt geweldig. 'S avonds hebben we nog met de groep samen gekookt en heb ik maar weer eens mijn bbq kunsten vertoond en het was een heerlijke maaltijd. Lekker knorren in een bed en morgen weer de Greyhound vrieskist op naar ons volgende avontuur.

We gingen naar Agnes Water ofwel Town of 1770 waar volgens mij James Coock als eerste aan land ging in Australie. Hier 's avonds aangekomen in dit weer met volgens mij nu 2 straten "mega grote dorp" Ingecheckt in ons hostel hebben we nog wat bierjes gedronken maar we zijn redelijk vroeg naar bed gegaan want we hadden de kamer voor ons alleen heerlijk. Ook de volgende dag hebben we niet veel uitgevoerd. Sorry maar we hebben ook vakantie. Alleen even onze trip bevestigen naar Castaway Island. Een onbewoond eiland waar je met een kleine groep mensen nmet een vliegtuigje gedropt werd en het dan maar zelf moest uitzoeken totdat je de volgende dag weer opgepikt werd. Survivor of the fittest ik had er echt zin in dus vandaag nog even chillen. Hier gingen we dan. We werden met een auto opgepikt en gedropt op een vliegveldje. nou ja vliegveldje, een lang grasveld wat de landingsbaan was en daar had je het dan ook mee gehad. Na even gewacht te hebben lande ons vliegtuigje dit was een 1 motorig ieniemienie vliegtuigje waar inclusief de piloot 4 mensen in pasten echt mega grappig. Nu bleek de piloot ook nog eens een stuntpiloot te zijn dus je kan je wel voorstellen hoe deze vlucht verliep. Nee nou dan vertel ik het wel. Na opgestegen te zijn werden er dus wat haslbrekende toeren uitgehaald omhoog, omlaag links rechts dit was echt mega cool en Roy mocht ook even sturen wat een ervaring en het uitzicht was prachtig. Na de landing op het strand werd ons het kamp en de slaapplaatsen gewezen. Kamp nou ja een zeil wat stoeltjes en een kookpitje en de slaapplaatsen waren tentjes, yep met matjes. Maar omdat we niet betaald hadden voor luxe maar voor een overlevingstour op een onbewoond eiland was dit prima en al eigenlijk meer dan dat ik verwachtte. Nadat het vliegtuigje nog een paar keer geland was en de rest van de groep had gedropt waren we compleet. Eerst eens even naar de Oyster rotsen waar we oesters konden vinden en dus mega vers oesters konden eten. Ja het overleven was begonnen en beviel me prima. Het was als Robinson eiland maar dan met 5 sterren. We hebben daarna met een paar mensen van de groep een wandeling gemaakt door het bos naar de andere kant van het eiland waar we weer echt een paradijsje zagen. Nu langs de kust een wandeling maken terug naar het kamp. Nu bleek dit voornamelijk over allemaal rotsen te zijn waar geen einde aan kwam en mijn voet het er niet helemaal mee eens was. Maar zoals jullie weten is opgeven geen optie voor deze jongen dus na de nodige uurtjes over de rotsen geklouterd te hebben was het strand met ons kamp dan toch eindelijk in zicht. Bijna bij ons kamp zagen we een grote vis op het strand in een laagje water die wel wat weg had van een soort haai. (Na navraag bleek dit een schuffelhead schark te zijn die ongevaarlijk is en voornamelijk krab eet.) Maar Paultje dacht DINNER en voor alle zekerheid leek het mij het beste om hem bij de staart te grijpen, maar dat kreng was toch behoorlijk sterk en wist met een paar krachtige bewegingen te ontsnappen. Verdorie geen vis op het menu vanavond, maar ons eten bestond uit stu (niet zeker of ik het goed schrijf) dit is schijnbaar iets engels en komt er op neer dat je een grote pan met vlees, groenten en water 2 uur op het vuur laat sudderen totdat je een soort dikke maaltijd soep hebt en dit was goed te eten. Hier werden we wel weer geconfronteerd met ZANDVLIEGEN. Als je denkt dat muggen erg zijn nou wacht maar totdat je de zandvlieg leert kennen. Ik had deze onaangename ervaring al in Nieuw Zeeland gehad tijdens mijn wandeltocht in Abel Tasman. Maar deze waren nog een graadje erger. De piloot had ons 1 of ander zelf gemixt spul gegeven wat hopelijk zou werken tegen deze krengen. Maar het leek alsof ze het eerst van je lichaam aflikte als voorafje om daarna aan jou te beginnen, o wat jeuken die beten. Maar het gaat hier allemaal om overleven dus dat deden we dan ook, 's avonds een mega kampvuur bouwen en chillen rond het kampvuur. Na toch wel redelijk geslapen te hebben ben ik uit het tentje gekropen en voor de deur de zee, kon het nog beter. Ja, een duik om wakker te worden. Maar toen moest deze jongen toch even een grote boodschap doen. Voor zover had ik alleen maar de planten wat water gegeven maar nu ging ik toch eens even kijken naar de beroemde toilet op het eiliand, met oceanview. Haha dit was echt niet te geloven tussen wat struikjes een gat in de grond met een kistje in elkaar getimmerd van wat plankjes met een toiletbril erop en inderdaad voor je de ocean. Snel Roy halen voor dit lachwekkende concept. Nog even de afwas doen in de zee en nog wat chillen voordat we weer opgehaald werden door onze stuntpiloot. Terug in het hostel een heerlijke comfortabele douche want we zijn toch echt wel verwend met onze gewoonte om minimaal 1 keer per dag te douchen. En 's avonds de bus naar het Airlie beach. De hele nacht in deze vrieskist naar onze volgende bestemming.

In dit weer kleine dorpje kwamen we op vrijdag morgen aan en hebben we in ons hostel ingecheckt en heb ik het laatste deel van de milennium trilogie gekocht. Het weer was hier prachtig en nu kon ik lekker 2 dagen chillen met een mega spannend boek. Ja vakantie weten jullie nog, af en toe moeten we ook even uitrusten van onze mega vakantie. Na 2 dagen hier wat gechild te hebben zijn we zondag morgen de boot op gegaan voor onze 3 daagse zeiltrip naar de Withsundays. De boot zag er prachtig uit en het zeilen was ook echt mooi zeilen gestreken en varen maar. Al deze eilandjes waren ook echt allemaal nummer 1 postkaart foto's. Eerste stop was op Withhaven beach weer een prachtig strand, het houd maar niet op hier. Australie wat ben je toch mooi. Na een heerlijke lunch zijn we verder gaan zeilen en zagen het ene mooie eiland na het andere. 'S avonds hebben we weer een voortreffelijke maaltijd gekregen. Ja alles was perfect zelfs het eten. We hebben daarna nog wat spelletjes gespeeld op het deck en wat die backpackers hier toch allemaal verzinnen je lacht je echt kapot. Zelf heb ik er ook nog een spelletje ingegooid dat ik jaren geleden een keertje geleerd heb. Je zit in een kring en je begint vanaf 1 te tellen. Iedereen zegt om de buurt het volgende getal totdat je bij het getal 7 komt, een getal waar 7 in voorkomt, of een getal dat een veelvoud is van 7, dan zeg je sip en dan zegt de volgende in tegengestelde richting het volgende nummer maak je een fout dan moet je een slok drinken en begint het weer bij 1. Dit lijkt zo simpel maar probeer het maar eens, we hebben de 80 nog nooit gehaald. Ik heb geprobeerd om op het deck onder de sterrenhemel te slapen maar dit was toch een beetje te koud voor deze jongen die onderhand gewend is aan 30+ graden celsius en al bij 20 graden begint te rillen. (Dat belooft nog wat voor de komende winter in Nederland maar daar denk ik voorlopig maar nog niet aan want zelfs nu ik het typ begin ik al te rillen.) De volgende dag zijn we naar een eilandje gevaren en werd ons gevraagd wie er wou duiken. Nou dat wou ik dan wel eens proberen om de mooie onderwater wereld van Australie eens te bewonderen. Voor diegene die geen duikbrevet hadden was het een introductie duik van zo een 20 minuutjes. Eerst het stingersuit aan een heel dun soort wetsuit wat er echt belachelijk uitzag maar het was tegen de boxjellyfish, een soort kwal dat hier zit wat echt mega gevaarlijk is. Dus vooruit dan maar stingersuit aan en zuurstof tank op de rug wat lood om mijn middel wat volgens mij niet echt nodig was want ik zink toch altijd als een baksteen (tja spiermassa is nu eenmaal zwaarder dan vetmassa en blijft ook niet drijven) En nu duiken maar. Dit was echt geweldig gewoon de ervaring om onderwater gewoon te kunnen ademen en dan wat rondzwemmen en de mooie onderwater wereld van australie te bewonderen echt super. Na deze korte duik hadden we nog de optie om tegen betaling nog een lange duik te doen en daar had ik wel oren naar. Helaas was bij de tweede duik het zicht zo minimaal dat we deze naar 25 minuten hebben afgebroken maar hier kregen we de volgende dag wel een gratis duik voor terug. Verder was het vervolgens nog lekker varen en al deze indukwekkende uitzichten langzaam verwerken. Deze avond ben ik echt vroeg naar bedje gegaan het was een vermoeiende dag ik denk dat ik zoveel mooie dingen de afgelopen tijd had gezien dat dit toch best vermoeiend is. Onze laatste dag op de boot 's morgens nog even duiken dit was toch ondanks dat het zich niet echt super was toch een geweldige ervaring en ik verheugde me al op Ciarns en duiken in het Great Barrier Reef. Nog even terug zeilen na de haven van Airlie Beach en onze trip in de Withsundays zat er al weer op. Onze trip langs de East Coast is echt wonderbaarlijk mooi.

Hopsakee 's morgens onze bus om 9 uur naar Townsville waar we de ferrie hadden naar Magnetic Island. Deze bus was er niet om 9 uur maar kwam om half 11 eens aan kakken. Dit was de eerste keer dat we ondervonden dat het openbaar vervoer hier ook mankementen heeft maar 1 keer op 6 maanden daar kan Nederland nog eens wat van leren. Maar aangezien we toch de hele tijd van de wereld hebben was dit niet zo een probleem en hebben we in het zonnetje op onze bus gewacht. Na enkele uurtjes kwamen we dan aan in Townsville waarvan we de ferrie naar Magnetic Island hadden en daar aangekomen zach ook dit eiland er weer verbazingwekkend uit. Overal mooie standen, heldere blauwe zee, palmbomen en achter je een mega mooi regenwoud zelfs het hostel leek wel op een resort op een tropisch eilandje. Dit ging me wel bevallen dacht ik. Zodra ik ingecheckt was ben ik meteen gaan informeren voor mijn duikbrevet hier te halen want dat bleek naar australische maatstaven hier echt goedkoop te zijn. (nog steeds een aanslag op mijn budget, maar ja.) (Even tussendoor een voorbeeld van de prijzen hier zie de foto van de bananen.) Even wat telefoontjes plegen busje nemen en duikcursus boeken. "WAT moet ik naar de dokter voor een test." "Maar ik ben zo gezond als een vis" "Als dat zo is is er ook niks aan de hand en kun je vrijdag gewoon aan de cursus beginnen" "Alright mate". Nou terug naar het hostel dan maar en morgen naar de dokter. De volgende dag om 12 uur bij de dokter een lijst van meer dan 80 vragen invullen. Pff ja mijn engels is behoorlijk verbeterd maar hier gingen ze toch met termen gooien, dat was toch even achter de oren krabben en echt logisch waren de vragen ook niet "Ben je ooit geopereerd" "Ja" "Heb je ooit in het ziekenhuis gelegen" Tja opereren doen we in nederland toch echt niet zelf daar zal je toch voor naar het ziekenhuis moeten, maar ja na een tijdje had ik alles dan toch beantwoord. Oren, ogen, gewicht, lengte, longen wat getrek en gevoel aan mijn gewrichten en de uitslag was: Besmet met het party animal virus, zo gestoord als een deur maar de duikcursus mocht ik volgen. Haha gelukkig dan maar, nog even de boeken ophalen en studeren maar. STUDEREN yep deze jongen moest weer in de boeken en 250 pagina's gaan bestuderen jezus ik dacht dat dit vakantie was. Nou ja we zullen wel zien. 'S avonds nog eentje drinken in het hostel, bleek dat`ze daar een soort wedstrijd hadden waar je 50 dollar drankgeld mee kon winnen. Nou dat moest ons wel lukken we hadden met een paar mensen een team samengesteld waaronder een canadese jongen Kevin die al een tijdje dezelfde route reisde als ons. Met hem heb ik het eerste spelletje (kruigwagenrace) en het laatste spelletje (knights, vikings, cavaliers, wat ik jullie nog wel een keertje uitleg) gespeeld. Uiteindelijk hebben we alles gewonnen maar we hebben echt helemaal dubbel gelegen jongen wat een fun was dat. De volgende dag begon ik aan de duikcursus, even inchecken in een ander hostel want accomodatie zat in de prijs. en dan 4 uur dvd kijken. Haha dit was wel echt gemakkelijk studeren. Het enigste waar ik nu nog het boek voor moest openslaan was om de vragen aan het einde van elk hoofdstuk te beantwoorden. (Moet dit ook maar eens in Nederland gaan invoeren.) Nou nu begon het dan leren hoe je je duikuitrusting moest klaarmaken en toen het zwembad in voor 2 uur en allerlei vaardigheden leren. Dit ging me echt ontzettend goed af en ik had er echt heel veel plezier in. Aan het einde van de dag was ik wel kapot. Hup naar het hostel wat eten maken nog wat gekletst met wat andere backpackers maar toen vroeg onder het lakentje. Dag 2 nog wat uurtjes in het zwembad maar toen de zee in. Ondanks dat ik dit al gedaan had blijft het toch echt geweldig. Gewoon ademhalen onder water tussen de vissen in zwemmen en zelfs nog achter een schildpad aan, wouw wat is dit mooi. De laatste dag nog wat oefeningen in het water en toen de schriftelijke test 50 vragen. Jammer genoeg had ik er 1 fout, helemaal voldoende geslaagt maar ik vond het toch jammer van die ene fout. Maar ja duikbrevet op zak en weer een diploma voor aan de muur te hangen. Terug in het hostel heb ik Roy gebeld, want die was al doorgereisd naar Cairns. Hij zou voor dinsdag een duiktour regelen in het great barrier reef maar dit was hem nog niet gelukt. Dit Kwam wel goed uit nu kon ik nog een dagje langer blijven op Magnetic Island en van dit machtig mooie paradijs genieten. Maandagmorgen dan ook vroeg uit de veren en wat wandeltracks op het eiland gedaan. Na de nodige uurtjes te hebben gewandeld en van het mega mooie uitzicht te hebben genoten begon mijn voet toch te protesteren, die was toch nog niet helemaal genezen en was ik blij dat ik 's avonds weer in het hostel was. Dit was zeker toch 1 van mijn mooiste dagen tot nu toe in Australie. Dinsdagmorgen, snik ik moet mijn reis weer voort gaan zetten. Magnetic wat ben je toch een super mooi stukje Australie. Nog even snel naar de rock walibi's (die kon je hier in het wild zien) voordat ik mijn bus en ferrie had en dan had ik volgens mij toch wel het meeste uit het eiland gehaald wat er uit te halen was.

Daar was ik dan Dinsdagavond in Cairns weer bij mijn buddy Roy. Eens even het bier testen in de bar naast ons hostel en 's avonds naar de pub genaamd "woolshed". Hier hadden ze een actie 5 drankjes voor 10 dollar dus het was een echte party avond voor ons geworden. Na wat rustige relaxdagen in Cairns, was het dan 30 april koninginnedag voor ons dutchies. Eens kijken of ze hier in OZ ook een dutchie party hebben. Eerst in het midden van het park met een hoop mensen barbequen en wat navraag bleek dat in een ander hostel inderdaad koninginnedag gevierd werd, whieha. Wat schmink op onze gezichten en party on. Het was wel gezellig om een beetje in een nederlandse sfeer rond te hangen. Helaas was de party een beetje stilletjes. Ja jongens zoals wij in nederland onze feestjes bouwen daar kunnen ze hier nog wat van leren. Nou op naar ons volgende avontuur weer. Op zondag hebben we met 5 mensen een auto gehuurd en zijn we naar Cape Tribulation gereden. Dit is een national park in het noorden van Queensland en ook hier weer fantastische stranden, regenwoud het kan maar maar niet op hier. Kokosnoot op het strand vinden, openbreken en verser kan je het niet hebben. Hier kwamen we overal de waarschuwingsborden voor krokodillen tegen. Helaas heb ik er geen kunnen ontdekken, want een potje stoeien met een crock was ook wel weer eens een beleving geweest. In Manson creeck hebben we dan ook een verfrissende duik genomen, want de crocks daar geloofde we niet meer zo in. Hier hing een touw aan een boom boven een riviertje en nu konden deze jongens het niet laten om dan ook maar even voor Tarzan te spelen. Slinger, whoeha, slinger en plons haha dit was echt fun. Nou jongens vandaag onze laatste dag in Cairns en ik verheugde me enorm op de duiktrip die we hadden geboekt. 'S morgens vroeg uit de veren want de jongens gingen duiken "finding Nemo". Op een grote boot inchecken wat gegevens invullen en op naar het Great Berrier Reef. Na een tijdje varen was het dan zover duikuitrusting aan, alles even checken. Zuurstof? Yep, want dat is toch redelijk belangrijk onder water. En daar gingen we dan we zwommen in een groepje achter een guide aan en het was inderdaad wonderbaarlijk mooi hier onderwater. Al vrij snel hadden we hem dan ook gevonden, wie? NEMO, de clownvis jongens het was echt adembenemend hier de onderwaterwereld. Na het voltooien van onze eertse duik hebben we besloten om de andere 2 duiken zonder guide te doen en gewoon Roy en ik als buddy team te gaan. We hebben zoveel mooi vissen en koraal gezien in één woord prachtig. Dit was echt een mega geslaagde dag.

Nou dit was onze trip langs de east coast. Morgen hebben we een camper geregeld via "relocations". Dit betekent dat iemand een camper heeft gehuurd om van a naar b te gaan, maar hij moet weer terug naar punt a en deze camper kun je dan voor een luttel bedrag krjgen (voor ons 5 dollar per dag en zelfs 210 dollar benzine vergoeding) en moet je binnen een vastgestelde termijn terugbrengen. Onze trip gaat naar Darwin, wat inhoud dat we 2600 km moeten gaan karren in 6 dagen. Maar ik kijk er wel naar uit lekker door de outback crossen en hopelijk de grote rode stoffige wegen met zijn roadtrains gaan bezichtigen.

Dear friends ik ga het hier bij laten. Halfway, ja ik ben inderdaad al op de helft van mijn jaar rondreizen en het is echt een grote ontdekkingreis voor mij en het bevalt me prima. Daarentegen mis ik jullie wel enorm het is fantastisch om zoveel vrienden te hebben die om je geven en mij altijd een warm gevoel geven elke keer als ik wat van jullie hoor travelblog, mail, facebook, sms of tel het maakt niet uit. Ook bedankt voor al jullie condoleances, het is alweer een maand geleden dat mijn oma is overleden. Ik denk nog veel aan haar maar jullie medeleven heeft me veel steun gegeven. Lieve vrienden en familie ik wens jullie het beste hier nog steeds vanuit het heerlijk warme en mooie Australie. Heel veel liefs en groetjes van Paultje nog steeds down under.