Australia, Darwin 1 juni 2011

Australia, Darwin 1 Juni 2011

G'day my dear bloke's and sheila's, ja hier ben ik weer met mijn nieuwe avonturen uit het verre land down under.

Daar gingen we dan op pad met onze relocation. Het was een grote campervan dus dat moest wel gaan lukken. De tank was vol de bagage erin gepleurd en hier gingen we dan voor onze 3000km ride door de outback naar Darwin. Ja door de outback the middle of nowhere. We hadden al afgesproken dat we elk tankstation mee zouden pikken want het kon wel eens het laatste zijn voor een lange tijd, dus zo gezegd zo gedaan. Roy begon de eerste dag met rijden en we kwamen al snel een hoop tankstations tegen, elke keer maar steeds weer een paar liter benzine erin en gaan met die banaan. Na onze eerste dag rijden even een sixpackje meepikken en op zoek naar een camping. So far so good. Het leek nog niet echt op de outback maar we hadden dan ook nog een lange rit te gaan. Goed geslapen even ontbijten en maar weer rijden. We hebben de camper in de morgen volgegooid met benzine en hadden zoiets van nu een flink stuk rijden en dat stoppen bij elk tankstation dat geloven we wel, zo erg is het nu ook weer niet gesteld. Ik ben achter het stuur gekropen camper op cruise control en lekker relaxen. Yep nu begon het al een beetje op outback te lijken elle lange rechte stukken weg en bijna geen weggebruikers op af en toe een roadtrain na. Ja die dingen zijn echt indrukwekkend 4, 5 aanhangers en die gasten bulderen maar door, dit kan je je echt niet voorstellen in ons drukke Europa. Het enigste wat we verder zagen was een uitgestrekt land met af en toe een roadhouse waar je kon tanken en wat eten halen maar die werden op een gegeven moment ook meer uitzondering dan regelmaat. Nu we deze dag al de nodige kilometers hadden verslonden begon de benzinemeter al aardig leeg aan te geven en toen uiteindelijk het lampje begon te branden begonnen we toch al aardig te verlangen naar een druppeltje benzine. Maar gelukkig daar was een roadhouse met een benzinepomp dus campertje aan de kant en tanken maar, nu kwam er alleen niet veel meer dan een beetje stof uit deze pomp en ben ik binnen maar even gaan vragen hoe dat zat. "Sorry mate" deze pomp staat al jaren droog en we moesten nog een stuk door rijden voor wat benzine. Dus instappen maar weer en hopen op het beste, maar gelukkig daar was een plaatsje en konden we tanken we hadden het gered maar hadden ons lesje wel geleerd. Slapen maar weer en morgen weer fris onze route vervolgen. Na 4 dagen kwamen we bij de beroemde splitsing bij Tennant Creek. 2 opties links Alice Springs en rechts Darwin. Onze trip was naar Darwin maar we zijn even links afgeslagen om naar de beroemde Devils Marbles te gaan. Een indrukwekkende rotscombinatie die is ontstaan uit een poreus gebergte wat door erosie allemaal kleine rotsen heeft opgeleverd met hun verbazingwekkende ronde vorm. Dit was erg grappig om te zien hoe zo een grote rotsen op elkaar stonden te balanceren alsof ze er elk moment van af konden vallen. Dit leverde dan ook een hoop grappige foto's op. Terug na Tennant Creek voor onze overnachting. Onze laatste 2 dagen naar Darwin. Buiten een uitgestrekte lange weg een hoop dode kangeroo's langs de weg was er niet meer veel te zien dus paddle to the metal en gaan maar weer. We hadden deze dag ontzettend veel gereden en maar bij 1 plaatsje even gestopt, wat me net nog even op het laatste moment te binnen schoot. In het begin van onze reis toen we in Alice Springs waren hadden we van een andere backpacker foto's gezien van een hilarisch roadhouse/pub op de weg naar Darwin. Ik had dat ergens opgeschreven en heb dat even snel opgezocht. Yep Daly Waters, gelukkig waren we er nog niet voorbij en toen we het bordje zagen zijn we daar dan ook even gestopt. Echt lachen mensen lieten hier van alles achter je kon het zo gek niet bedenken van boxershort, bh's en zelfs tot rijbewijzen toe, waren hier overal in de kroeg te bezichtigen. Helaas konden deze arme backpackers niks missen maar hebben we genoeg foto's gemaakt voor een mooie herinnering. Nog 626 km te gaan dus maar weer in de camper en gassen maar. We zijn in het plaatsje Adelaide River gestopt voor onze laatste overnachting zo een dikke 150 km voor Darwin zodat we de laatste dag rustig aan konden doen. Onze laatste restjes van het eten opgemaakt en een sixpackje verslonden in het gras voor de camper onder de sterrenhemel. Ja wat is het leven toch mooi. Nu smaakte dat ene sixpackje wel naar meer en hebben we besloten om er nog maar 1 te doen. Gelukkig was het tankstation om de hoek en hebben we nog maar even een sixpackje ingeslagen op de weg terug naar de camper zagen we dat het roadhouse nog open was en het zag er best gezellig uit. Dus daar maar even aan een tafeltje aangeschoven bleek dat het allemaal personeel was van het roadhouse dat een feestje gepland had die avond en we werden uitgenodigd om hun te vergezellen. Ben eens benieuwd wat een feestje hier in de middle of nowhere betekent. Nou dit werd al snel duidelijk daar kwam een personeels lid aan met een eski (koelbox) vol sangria. Nee niet een koelbox met een paar flessen sangria, maar gewoon een koelbox vol met sangria waar je gewoon met je glas uit kon scheppen, haha ongelooflijk. Ja dat die aussies konden drinken waren we al achter maar dit sloeg alles. het was een gezellige avond en we zijn dan ook met een voldaan gevoel over onze roadtrip van Cairns naar Darwin gaan slapen. Onze laatste dag nog een paar km en dan hadden we er een dikke 3000 opzitten. Kun je je het voorstellen 3000 km alsof het niks is.

Daar waren we dan Darwin, even uitzoeken waar we die camper moesten terugbrengen en waar het hostel was. We hadden gehoord van het hostel Malaleuca wat echt fantastisch moest zijn. Dus maar even inchecken backpack uitladen en de camper terugbrengen. Bij het tankstation waar we de camper hadden afgetankt vroeg een vrouw hoe het er mee ging. (ja dat is de normaalste zaak van de wereld hier wildvreemde zeggen je gewoon goededag en vragen hoe het er mee gaat. Zo hoeven geen uitgebreid gesprek te voeren met je maar vragen je gewoon uit beleefdheid hoe het er mee gaat. Kunnen ze in ons gestreste kikkerlandje nog wat van leren.) Ik zei dat het prima ging. Heerlijke dag, geen zorgen, lekker warm en een stralend zonnetje wat wil je nog meer. Ze zij dat het dry season net begonnen was en dat het weer de komende maanden zo zou blijven. Fantastich, dry season betekent voor hun winter maar het komt erop neer dat het wat kouder is dan in de zomer maar geen regen. KOUDER elke dag 30 graden en stralende zon noemen ze hier winter, haha het kon niet mooier. Dus campertje maar even terugbrengen dit was 7 km buiten het centrum maar we konden de bus terugnemen. Hier moesten we alleen een uur op wachten, dus wat lette ons om de benenwagen te nemen, alle tijd van de wereld en geen enkel ding waar we voor op tijd moesten zijn. Dus na een dik uur gewandeld te hebben onder een stralend zonnetje waren we terug in ons hostelletje. Dit was inderdaad een heerlijk en gezellig hostel. Een groot dakterras met 3 zwembaden en een bar, party on zou ik zeggen. Het hostel was 30 dollar per nacht even slikken maar Darwin bleek nou eenmaal een dure stad te zijn. Nou ja als het maar gezellig is zullen we maar zeggen. 'S avonds even een bioscoopje pikken en eens kijken hoe het nachtleven hier is. Geweldig echt heerlijk stappen hier een echt party town. Dat beloofde veel goeds.

Nu onze tweede dag in dit heerlijk warme Darwin. Ons plan was om hier werk te zoeken een appartementje te zoeken en hier even een tijdje te blijven. Ik had mijn cv al klaar dacht ik, maar hier in Australie stellen ze die toch even helemaal anders op. Achter de computer maar weer en aan het typen geslagen. Dit bleek echter een hoop werk te zijn en had anderhalve dag later mijn cv dan ook eindelijk klaar. Nu op naar de uitzendbureau's. "Sorry mate, no building over here" had ik weer bleek ik in de enigste stad in heel Australie te zijn waar op het moment bijna niet gebouwd was en er in de bouw vrij weinig werk was op het moment. Grr, nou ja dan maar wat anders. ik ben altijd van mening geweest als je wil werken is er werk dus maar alle uitzendbureaus afgaan en maar even afwachten. Roy had al vrij snel een baan als automonteur dus dat moest voor mij ook wel goedkomen. In de tussentijd natuurlijk niet stil zitten maar van het leven genieten. Ik had ook al bericht gekregen van pap dat mijn rijbewijs bij hem in Nederland was aangekomen en had hem het adres van het postkantoor in Darwin doorgegeven omdat ik hier wel een tijdje zou zitten en ik dus rustig op de post kon wachten. Nu dan maar ook elke dag even langs het postkantoor en ja hoor na een weekje was er post voor mij. Als een klein kind met zijn sinterklaas cadeau zo blij dat ik eindelijk mijn rijbewijs weer terug had. En wat stond daar bij woonplaats? Sydney Australie hoe briljant is dit, die word ingelijst als we terug zijn. We hebben nog gezocht naar een appartementje maar ook dit was vrij moeilijk, Darwin was een populaire stad. Zo heel erg vonden we dat ook niet want het hostel beviel ons prima echt heel gezellig. We hadden hier al snel 2 nederlanders leren kennen Tom en Hendrik (nou ja anderhalf dan Hendrik was een duitser maar woonde al 3 jaar in Nederland en sprak echt heel goed Nederlands. Respect, voor mij ben je geintegreerd). Om 4 uur 's middags begon in het hostel al happy hour en dat duurde tot 7 uur 's avonds. Happy hourS dus en ja feesten dat die gasten konden, zit toch denkelijk in ons nederlands bloed. Elke dag party, party, party ik had echt een supertijd. In Darwin was een kroeg Monsoon wat voor mij tot nu toe het meeste overeen kwam met mijn staptijd in Maastricht. Geen tafeltjes binnen waar mensen wat stilletjes de kat uit de boom zaten te kijken, maar goede muziek en dansen maar.

Na een paar dagen nog geen werk te hebben en me niet helemaal over te geven aan het 24/7 feesten (23,5/7 was voor mij genoeg, moest toch ook nog een half uurtje rust per dag hebben) ben ik gaan kijken voor een tourtje te gaan doen in de omgeving van Darwin. Ik zag dat je hier uitstekend op zee kon gaan vissen. Dus na wat navraag, prijsvergelijking heb ik besloten om mijn vrijdag nuttig te gaan besteden aan het vangen van wat heerlijk avond eten. De trip was niet goedkoop maar bleek het geld waard te zijn, dus doen maar. Vrijdag morgen 5 uur het bedje uit. Ja het waren weer de oude vertrouwde vistijden als het vissen met Boris aan de vijver in stalkerwijer. Ik verheugde me enorm op een lekker dagje vissen. In het donker op de boot en rustig de zon zien opkomen terwijl we de zee opvaarde, machtig mooi. Daar gingen we dan na een korte instructie hoe we met de hengels moesten omgaan (lijn laten zakken en als je een beet voelt aanslaan en inhalen maar. Ja zo ver was ik zelf ook nog wel gekomen.) Het begon al goed in de vroege morgen en ik had al een paar vissen uit het water getakeld. Niet alles bleek goed eetbaar te zijn en je mag ze ook pas houden als ze een bepaalde lengte hebben. Wat hier in Australie prima geregeld is, zo proberen ze de visstand goed in stand te houden. Naarmate het wat later was werd het wat moeilijker om goed vis te vangen. Maar ik had al de nodige beautys uit het water gehaald en ik had echt een fantastische dag. Met een voldaan gevoel en een zak vol met vis (Golden snapper) ben ik terug naar het hostel gegaan. Roy was al terug van zijn werkdag en had een nederlandse collega Siebert meegenomen. Eerst even toosten op weer een geweldige dag hier in OZ. Toen we aan de tafel zaten bij de bar kwam er opeens een man met een babykrokodil op zijn arm het hostel inlopen. Het moet niet gekker worden, maar dit bleek een promotie stunt te zijn van Crocosaurus een kleine dierentuin in de straat waar je krokodillen kon bezichtigen. Onze eerste ervaring met een krokodil hier in OZ echt lachen. Later hebben we de barbeque aangemaakt en daar lagen dan 4 heerlijke visjes op de barbie (barbeque, ja er is geen enkel woord wat die aussies niet afkorten). Het hele hostel was onder de indruk van mijn vangst en wij hadden een heerlijke maaltijd.

Ik werd de volgende week gebeld dat ze een baan voor me hadden gevonden. Whoeha werk een beetje afwisseling tussen het stappen door kon ik wel gebruiken. Het was een baan als evenementenbouwer. Voornamelijk het opbouwen van standen zoals beurzen. Het was flink aanpoten en lange dagen maar het was leuk werk. Mijn voorman een Australier genaamd Anthony was erg aardig en als je gewoon goed doorwerkte was hij erg schappelijk met de uren. Ik had nog 2 directe collega's Sebastien een franse backpacker die ook wel van aanpoten wist en nog een jonge backpacker Tauri genaamd uit Estonia. Die het niet altijd helmaal begreep maar waar we ontzettend mee gelachen hebben. Helaas was het moeilijk voor mij om het supergezellige party leven op een laag pitje te zetten en viel ik al snel terug in mijn oude vertrouwde nederlandse gewoontes. Party, werk, party, werk, party o ja ook af en toe nog een beetje slaap maar het was bijna rechtstreeks vanuit de kroeg naar het werk. Ik had een supertijd. Wat er ook gebeurde ik stond mijn mannetje overdag op het werk maar 's avonds kon ik mijn gezellige vrienden ook niet in de steek laten.

Helaas je bent aan het reizen en je moet toch op een gegeven moment ook altijd weer vaarwel zeggen tegen de mensen die je ontmoet. Zo was het ook met Tom en Hendrik. Zij gingen naar Cairns en ik moest afscheid nemen van 2 super aardige gezellige mensen. Such's life. Nou ja misschien kreeg ik nu een beetje nachtrust. Maar niks was minder waar, het gaf meer party animals in ons overgebleven groepje. Ja Colin you're the one to blame. Er was nog een Australier genaamd Colin die 2 jaar door Europa had gebackpackt en nu zijn eigen land wel eens wou zien. Party on en de goede tijd ging verder. Ik had na 10 dagen een vrije dag van werk en na onze roes te hebben uitgeslapen hebben we onze plannen om toch maar eens wat meer te zien van Darwin en omstreken dan de binnenkant van de kroeg maar eens waargemaakt. Colin zijn vriendin V (een duits meisje genaamd Wiebke maar wat onmogelijk bleek te zijn om uit te spreken voor de aussies) was in het bezit van een auto en we zijn naar het national park Litchfield gereden een uur uit Darwin. Ik dacht dat ik al genoeg national parks hier gezien had in Australie maar deze sloeg echt alles. Waanzinnig mooie natuur en ontzettende mooie watervallen. Deze werden goed in de gaten gehouden en geinspecteerd op krokodillen maar op 1 na waren ze allemaal veilig om in te zwemmen. Onze eerste stop was bij een termieten heuvel van meer dan 2 meter. Indrukwekkend hoe deze kleine beestjes zo iets groots kunnen bouwen, het was er vol van, overal termietenheuvels een heel indrukwekkend natuurverschijnsel. Op naar de rest van de bezienswaardigheden. We hebben heerlijk gezwommen in het verfrissende water en ontzettend genoten van de watervallen. Toen we zaten te genieten onder een waterval in Florence Falls hoorde we een kreet en een grote plons. Boven ons sprongen mensen van de waterval. Whoeha dit zag er wel erg indrukwekkend uit. Ondanks het waarschuwingsbordje van "no jumping, no diving" bleken deze mensen het toch te overleven en zag ik alweer mijn volgende uitdaging hier in OZ. Even vragen hoe we aan de top van de waterval kwam ben ik er dan ook maar aan begonnen. Even een stukje teruglopen door de bush bush beekje volgen en daar stond ik dan aan de top van naar schatting zo een 30 meter hoge waterval. Slik dit was toch wel hoger dan verwacht, nou ja 3 keer slikken, op het puntje gaan staan er zeker van zijn dat ik me goed kon afzetten. Ennnnnnn JUMP. Whoeha veilig geland mijn hart klopte in mijn keel, de landing was niet helemaal perfect (met gespreide benen dus dat deed wel even zeer op een niet nader te noemen plekje) maar ik had het overleefd. En het was GEWELDIG. Uit het water en door met onze dagtrip. Nog heerlijk gewandeld langs een riviertje nog wat andere fantastische watervallen en natuur en bij het ondergaan van de zon onze terugreis over een "dirt road" (onverharde weg) terug naar Darwin, Ja het was weer een fantastische dag hier in OZ. Onderweg naar huis kreeg Colin telefoon van een vriendin van hem Stephanie uit Geelong, Victoria (het zuiden van Australie vlak bij Melbourne) dat zij ook in Darwin was om haar broer op te zoeken die hier in de buurt werkte. Colin had haar ontmoet tijdens zijn reis door Europa. Stephanie haar broer Jeremy werkte in een aboriginal community een uurtje vliegen uit Darwin waar hij steeds 3 weken verbleef en dan voor een weekje terugkwam naar Darwin. We hebben hun 's avonds ontmoet in de bar in Darwin. Nog 2 party Aussies erbij Ja het kon niet op met de fun.

Ik heb afgelopen zaterdag voor het laatst gewerkt het was weer een lange dag van 14 uur werken en had voor mezelf besloten dat ik verder wou. Ik zat al een tijdje in Darwin. Ik ben ondanks het drukke leventje werken en stappen, hoe raar het ook klinkt behoorlijk tot rust gekomen even niet nadenken over je volgende stap maar gewoon de dag nemen zoals die komt je hostel kamer is een bende maar je hoeft niet iedere keer je backpack in en uit te pakken, je ziet vrienden voor een langere tijd. En dat alles geeft je een hoop energie om weer verder te gaan met je reis en op een gegeven moment heb je dan ook het gevoel dat je wil gaan en weer lekker het avontuur tegenmoet gaan. Ik heb het er met Roy over gehad en we gingen kijken naar een relocation om verder te trekken. Helaas was het niet zo gemakkelijk om wat te vinden om ons snel verder te brengen. Roy wou ook nog wat langer blijven, hij en zijn vriendin wouden nog wat werken en hij zij dat ze tegen die tijd wel wat zouden vinden. Maar de dagen slopen aan mij voorbij en ik was klaar om te gaan. Het gevoel van het verlaten van Australie op 1 Juli kwam dichterbij en ik was nog ontzettend geinteresseerd in de west coast en wilde die niet op het laatste moment haastig gaan afwerken. Ik had een lift naar Perth gevonden die asap wilde vertrekken. Roy had net die dag een relocation gevonden naar Broome voor de 10de Juni. Ja nu werd het moeilijk. Ik zou dan nog 10 dagen in Darwin zitten waar ik het enorm naar mijn zin had maar ik wilde ook door. Ik heb mijn Buddy vaarwel gezegd en heb voor de lift gekozen, Hopelijk zien we ons onderweg weer anders uiterlijk in Perth. Friends 4-ever. Donderdag morgen zou ik mijn geliefde buddy en Darwin verlaten.

Maandag ben ik met Colin gaan kijken voor de jumping croc tour. Ja krokodillen veel over gehoord maar nog niet in het wild gezien en dit wilde ik toch niet aan mij voorbij laten gaan. Weer even informeren en het bleek dat als je eigen vervoer had je na een uurtje rijden de beste tour kon doen het was op een kleine boot op de Adelaide river. Colin zijn vriendin wilde wel een daje vrijnemen om dit met ons te doen. Oke geregeld dan tourtje geboekt en de volgende dag zijn we 's middags vertrokken naar Fog Dam aan de Adelaide River. Met zijn achten in een bootje en cruisen over de rivier. No fear maar jezus wat zijn die beesten groot als je maar een paar meter van ze verwijderd bent. Geweldig het zijn echt machtige beesten en ze springen echt behoorlijk hoog uit het water om naar het vlees te happen. Wow echt een ervaring op zich. Het was een modderige rivier maar weer een prachtig stukje natuur hier in Australie.

Toen ik 's avonds in het hostel terug was kreeg ik telefoon van Jeremy of ik voor vandaag en morgen nog wat op de planning had staan en zo niet of ik dan met hun mee wilde gaan naar een vriend van hem een stukje buiten de stad voor een barbeque en om de volgende dag een dagje te gaan vissen op de Murray river. Hier zei ik natuurlijk geen nee tegen dus even snel rugzakje gepakt en op naar het volgende avontuur. Na een flink stuk rijden kwamen we bij zijn vriend Jacko die een flink stuk buiten de stad op een afgelegen stuk land woonde in de bush bush. Nou barbeque aan en biertje erbij. Ik sta nog steeds van de gastvriendelijkheid van de mensen hier in Australie. Je komt als wildvreemde bij iemand en er word je gewoon eten, drinken en een bed aangeboden waanzinnig. Hij was de dag van te voren ook gaan vissen en had een Baramundi gevangen die hij op de barbeque aan het klaar maken was. Dit was de vis waar we de volgende dag ook op zouden gaan vissen. Nou mensen ik kan je vertellen ik heb mijn vingers erbij opgegeten, heerlijk. En kon al niet wachten om zelf er ook zo eentje te vangen. Vroeg het bedje in want de wekker moest opn 5 uur gezet worden. De volgende morgen even een kopje koffie om wakker te worden, boot achter de auto hangen en karren maar. Tegen zonsopgang waren we aangekomen bij Murray river en werd de boot te water gelaten. Jacko kende alle visplekjes hier en na een tijdje zaten we goed en had ik mijn eerste beet. Wo wat is dit had ik een krokodil aan de haak geslagen ofzo. Nee het was toch een Baramundi maar dit was wel even vechten hoor. De Baramundi staat hier bekend als moeilijk te vangen vis omdat als je ze eenmaal aan de haak heb geslagen ze uit het water springen om zo de haak los te slaan en zich zelf te bevrijden. Helaas lukte het me ook niet om het uit het water te krijgen maar de toon was gezet en we zaten kennelijk op een goed plekje. Dus bootje omdraaien en nog een keertje langs dit stukje oever varen. En ja hoor weer beet iedereen in de boot was enthousiast want toen dit beest uit het water sprong was het echt een monster. Ook dit gevecht had ik weer verloren en begon behoorlijk respect te krijgen voor deze vis. Bootje draaien en nog maar een keer, yes weer een beet en ik zei als ik deze er niet uit haal zwem ik terug (mega veel krokodillen hier) dus ik moest dit wel even klaren anders was ik het visvoer voor de crocs. Maar ja hoor deze keer was ik de winnaar 58cm Baramundi en ik had hem het koosnaampje "dinner" gegeven. Ik heb nog een paar keer beet gehad die dag maar geen geluk om er nog eentje uit te slepen. Maar het was een heerlijke dag en we zijn met een voldaan gevoel teruggegaan.

Terug in het hostel heb ik nog even mijn werk kleren aangedaan. Ik had mijn werk afgelopen zaterdag al opgezegd, Maar ze hadden me gevraagd om woensdag avond nog voor 1 keertje te komen uithelpen. We hadden zaterdag een beurs opgebouwd en omdat ik de handigheid te pakken had vroegen ze me nog voor 1 keertje. Natuurlijk ik wil altijd wel uithelpen. Het zou tot 12 uur 's nachts zijn maar ik wilde toch nog graag een biertje doen met iedereen voordat ik Darwin ging verlaten. Dus me even uit de naad gewerkt en om 10 uur 's avonds, job done. Ik vroeg of het goed was als ik ging en ja wat moest ik anders ze waren onder de indruk dat ik zo snel klaar was en er was verder niks meer, we waren klaar. Dus snel terug nog even een biertje met iedereen en onder de wol op naar het laatste gedeelte van mijn trip hier in Australie. Goodbye dear friends and lovely Darwin it was a pleasure to meet you but my journey continue.

Nou jongens zover mijn reisverhaal weer we hebben een behoorlijke afstand afgelegd om van de ene naar de andere plaats te komen wat een ervaring op zich is. Een hoop mooie dingen gezien, Van het heerlijke Darwin genoten even lekker bijgekomen. Weer versteld gestaan van de prachtige natuur hier in Australie en vooral weer nieuwe vrienden gemaakt en weer verstelt gestaan van de aardige aussies en hun gastvrijheid hier. Het was weer een super tijd en ga nu op naar mijn laatste stukje Australie. Ja de tijd vliegt voorbij hier en dit is de eerste keer dat ik me daar echt bewust van ben. We vetrekken met zijn vieren een nederlands meisje een iers meisje en een engelse jongen in een Ford Falcon. NEW ADVENTURES: nieuwe verhalen voor mijn volgende blog.

Jongens bedankt voor al jullie lieve reacties. Het is nu ook zomer en lekker weer in Nederland en ik volg jullie ook via facebook. De feestjes zijn bij jullie ook weer in volle gang en vind het leuk om dat bij jullie ook te zien en te lezen op facebook. Ik verlang ook weer om jullie allemaal te zien en het goede leven in Nederland met jullie te beleven.

Mis jullie lieve vrienden en familie. Leid een mooi, waardig leven, als je oud bent kun je er nóg een keer van genieten.