Australia, Perth 30 juni 2011

Australia, Perth 30 juni 2011

G'day my best friends and goodbye OZ. Lieve vrienden hier mijn laatste blog vanuit australie, ja de tijd vliegt, ik ga dit super land alweer verlaten. Maar eerst nog even mijn laatste avonturen op de west-coast.

Daar gingen we dan op donderdag 2 Juni, een nederlands meisje Grace (uit friesland dat eigenlijk Geartsje heet maar dat kan geen hond uitspreken hier zelfs ik niet), een iers meisje Michelle, een engelse jongen Rob en ik zegt de gek. 'S morgens vroeg verzamelen in het hostel en op naar de auto. Alle onze spullen in de auto wat nog een probleempje opleverde er moesten 4 backpacks in de auto maar die zat al redelijk vol met de nodige campeerspullen. Grace haar kampeerspullen waren behoorlijk luxe 1 grote tent, 1 kleine tent, 4 fatsoenlijke stoeltjes, goede tafel, fatsoenlijke matrassen, ja dan moet je een beetje inleveren op de ruimte maar dat maakte het camperen des te beter. Maar goed we sjorde wat spullen op het dak en we kregen alles verder toch gepast. Nog even naar de supermarkt voor boodschappen en gaan met die banaan. Onze eerste stop zou Litchfield national park zijn, ik had dit al gezien maar vond dit niet erg het is een super mooi natuurgebied en heb daar al een supertijd gehad (mijn duikverhaal van de waterval). Nog een keertje duiken van de waterval? Nee 1 keer was genoeg de uitdaging was nu niet meer zo groot. Mensen niet schrikken maar deze jongen kan toch niet genoeg krijgen van de adrenaline kicks maar ik beloof dat ik het altijd zal overleven. Dus vandaag maar heerlijk gezwommen en nog lekker genoten van de prachtige natuur. Op naar onze eerste nacht camperen, ja het zou een maand camperen worden eens kijken hoe dat gaat bevallen. We zouden proberen om elke nacht op een gratis camping te kunnen gaan staan, Grace had een boek de camp 5 waar alle maar dan ook echt alle campeercampings van australie in staan en later bleek dit boek dan ook echt zijn gewicht in goud waard te zijn. We hadden al snel een camping gevonden, tentje opzetten en koken dan maar. Ik had mijn vis nog van de vorige dag die ik gevangen had en Rob zou wel even fish en chips maken als ik de vis zou fileren. Nou ik kan je vertellen visje fileren met een bot schilmesje en zonder ervaring is nog een hels karwei maar goed met wat hulp van een ozzie en 1 uur later had ik nog mooi gefileerde baramundi. Rob liet even zijn kookkunsten zien en we hadden een heerlijke maaltijd, kampvuurtje, biertje erbij en de eerste dag was perfect.

'S morgens vroeg opgestaan met een heerlijke zonnetje op de tent en goed geslapen, so far so good. We hebben de spulletje weer gepakt en daar gingen we weer. Omdat onze eerste volgende interessante stop, het plaatsje Kununurra een dikke 800 km verder was, was het dus veel rijden. Helaas na een uurtje rijden stonden we al langs de weg. Een overhitte motor. Hmm dat begon al goed. Motorkap maar eens omhoog en kijken of we dit probleem konden ficksen. Ik zag dat de ventilator niet wilde draaien dus ben daar de oorzaak eens bij gaan zoeken. Gelukkig kwam er nog een wegwerker even een handje helpen en samen kwamen we er achter dat het een kwestie was van een zekeringetje. Dus dat hadden we ook alweer opgelost even laten afkoelen, water bijgieten en gaan maar weer. We hadden 's avonds weer een gratis campingplaatsje langs de weg dus uitpakken maar weer, eten, biertje en weer lekker slapen, ja dat camperen was zo slecht nog niet. 'S morgens weer inpakken en dat ging ook steeds beter en weer gassen met de car. Hier kwamen we dan bij de grens. Western Australia mijn enigste staat van Australie die ik nog moest bezoeken. Hier hadden ze een een soort douane die ons vertelde dat we geen vers fruit, groenten, noten en honing de grens mee mochten overnemen. omdat we dit al gehoord hadden hadden we al gezorgd dat het meeste op was en hoefde we alleen maar nog even 8 appeltjes te verorberen, 2 uien inleveren en konden we hier ook rustig de grens over.

Aangekomen in Kununurra zijn we eerst even langs een hostel gereden waar Rob vrienden had zitten. Die hadden ons uitgenodigd om een gezellige avond in het hostel te hebben dus zijn we op een camping kort bij het hostel gaan staan. Hier moesten we wel betalen voor de camping maar we hadden dan wel een lekkere warme douche erbij en ja dat kon ik na 2 dagen wel gebruiken. 'S avonds zijn we in het hostel wat gaan drinken en het was heel gezellig. Ja Alexander hier heb ik iemand ontmoet waar ik het niet van kon winnen met armpje drukken, hij ook niet van mij dus we hebben het maar op gelijkspel gehouden. De volgende dag nog even een lekkere douche nemen want het kon wel weer eens de laatste worden voor een paar dagen en spulletjes weer ingepakt. Rob verbaasde ons door te zeggen dat hij hier wou blijven, hij was nooit zeker geweest om helemaal naar Perth te gaan en vond het hier gezellig met zijn vrienden en wou hier werk gaan zoeken. Tja ieder zijn eigen keuze ik kon het wel begrijpen dat je graag wat tijd met je vrienden wil doorbrengen, dus zo gezegd zo gedaan van 4 naar 3 en onze trip ging verder. Op naar Broome weer een 1000 km verder. Ja jongens het zijn echt lange afstanden om af te leggen maar we hadden de tijd dus geen gehaas en lekker genieten. Iemand had me verteld dat ik Bungle Bungle national park moest bezoeken maar helaas had je daar een 4wd voor nodig. We hebben op onze weg nog Geikie Gorge national park bezocht wat ook echt mooi was. Ja ik ontdekte wel dat we nu toch in de minst toeristische staat van Australie kwamen nog steeds is alles hier perfect aangegeven en staat bij elke bezienswaardigheid wel een bordje. maar in dit national park hadden we voor het eerst wandelpaden waar je een beetje de weg moest zoeken, haha eindelijk. We hebben onderweg nog het plaatsje Derby aangedaan en overnacht maar hier was niet zoveel te beleven. Het waren voornamelijk een paar dagen van veel rijden maar dat wisten we het mooie west-coast zou eigenlijk ook pas bij Broome beginnen.

Nou aangekomen in Broome hebben we een hosteltje gezocht omdat we wel weer even onder de mensen wilde komen. Dit was een klein plaatsje maar stond bekend om zijn mega mooie strand Cable beach en jongens wauw dit was wondermooi en gaf een indicatie wat we op de rest van wets-coast zouden gaan zien. Ik ben hier 2 dagen naar de zonsondergang gaan kijken echt fantastisch gewoon lekker op het strand zitten en genieten van de zonsondergang. DIT IS LEVEN. 2 dagen lekker stappen want dat kon ik ook wel weer gebruiken. Tja ik blijf toch een partyanimal. We zijn hier ook nog een avond naar Australie oudste openlucht cinema geweest. Hier speelde de film Bran Nue Dae wat een film was over een aboriginal jongen die in Broome en omstreken was opgenomen en het was leuk om wat bekende dingen hier van te zien.

Na 3 daagjes Broome zijn we weer verder gegaan we hadden nog 2500 km te gaan en een hoop te bezichtigen. Onze volgende stop was op een camping in een klein national park bij Cape Keraudren en ja hoor de west-coast is echt prachtig. Kort bij het strand en lekker even met een goed boek bakken in de zon en 's avonds kampvuurtje op het strand. I love this life. Toen ik 's morgens wakker werd mijn tentje uit even naar het strand wandelen en zo de dolfijnen in de zee zien zwemmen het werd alleen maar beter en beter. We zij deze dag even boodschappen gaan doen in Port Hedland. Ik had nog steeds geen kangoeroe gegeten dus daar moest ook maar eens verandering in komen. Kangoeroesteak gekocht en die avond hebben op een farm gekampeerd en ja hoor kangeroe smaakt fantastisch.

Op naar Karijini national park dit zou 1 van de hoogtepunten zijn van de west-coast. En ik kan jullie vertellen dat was het ook AMAZING ik kon niet geloven dat de natuur van Australie me keer op keer deed verbazen. Lekker zwemmen bij de watervallen wandeling langs de rivier en uitkomen bij een meertje waar je 3 keer met de ogen moet knipperen om te geloven dat je niet droomt. Ik stond hier echt weer van versteld. En ja hoor, "Paul moet dat nu weer". "Ja dat MOET" "maar die rotsen zijn glad en dadelijk lig je met je snuffert in het water" "Boeie alles voor de foto" en zoals Ivo zegt "who dares wins". Dus maar even onder de waterval door lopen en een mooie foto maken boven het meer. Helaas mochten we op deze kamping 's avonds geen kampvuur bouwen want de nachten verder behoorlijk fris hier. Overdag kon ik nog in mijn korte broek rondlopen in het zonnetje maar 's nachts had ik al 3 lakens opliggen brr. Ik ging voor het eerst in 7 maanden richting de winter (nou ja wat je winter noemt overdag 20 graden en 's nachts tussen de 5 en 10) maar voor mij was het toch wel even wennen, ik was echt verwend door 7 maanden goed weer. Maar goed gelukkig kwam het zonnetje hier al vroeg op iedere dag en dat warmde mij wel weer snel op. Ik heb alleen de volgende dag in Tom Price toch maar even een slaapzak gekocht want aan 3 lakens alleen had ik niet genoeg. Gelukkig gingen we ook weer richting de kust waar het toch een stuk warmer was dan in de vallei in het binnenland.

Onze zinnen waren gezet op Exmouth waar weer een national park was aan de kust. Dus zo gezegd zo gedaan 2 daagjes weer rijden over uitgestrekte wegen en met al hun waarschuwingsborden voor kangoeroe's, koeien en weet ik wat nog meer voor beesten hier zomaar de weg over staken. Gelukkig had ik nog niks geraakt maar het moest er eens van komen. Een zwerm vogeltjes en helaas kon ik ze niet allemaal ontwijken. Ik heb het echt niet met opzet gedaan maar er plakte er toch een tegen de voorkant van de auto aan. Maar met zijn vleugeltjes gespreid gaf hij onze auto toch een beetje een rolls royce status. We hadden inmidels ook al van de nieuwe hype (volgens alles zou die ook uit Australie komen) "planking" gehoord en hebben deze trend hier ook maar uitgeprobeerd. Plat gestrekt op je buik op van alles en nog wat gaan liggen haha wat een gezicht. Maar verder naar Exmouth. Het was weer het ene mooie strand naar het andere. 'S avonds nog even een visje proberen te vangen maar helaas ving ik alleen maar visjes van 20 cm en die waren te klein om te houden. We zijn de volgende morgen als eerste naar Oyster stack gegaan een rots strand vanwaar je prachtig zou kunnen snorkelen. En ja hoor snorkel op de zee inlopen en "WAUW" het was een prachtige onderwater wereld waar je geen boot tocht voor hoefde te maken niet voor hoefde te betalen alleen maar genieten. Je kon hier zelfs haaien tegenkomen (reefschark tamelijk ongevaarlijk) maar toch die wilde ik wel zien. Helaas na het hele rif afgezocht te hebben ben ik er geen tegengekomen, ja baas boven baas Paultje ziet er toch net iets sterker uit dan zo een haaitje en ik kan me dan ook wel voorstellen dat ik ze heb afgeschrokken. Na een tijdje gesnorkeld te hebben zijn we naar het volgende strand gereden turquoise bay en de mooie naam kon nog niet half voldoen aan het mooie strand met zijn turquoise kleur water. Ook hier was het snorkelen geweldig en hebben we nog genoten van een lekkere luie middag op het strand. De volgende dag zijn we begonnen met een wandeling door Mandu Mandu Gorge een droogrivier bed waar je doorheen begon te lopen om daarna naar boven te klimmen en het uitzicht van boven te bezichtigen. Weer één van die prachtige wandelingen hier op de west-coast waar de wandelpaden nu eens een keertje niet leken op 3 maals daagse onderhouden paden maar lekker wandelen als of je echt in de middle of nowhere bent. Hierna nog even terug naar Oyster stack om te snorkelen en daarna had ik besloten om eens een lekkere lange wandeling te maken langs de kustlijn. Onze camping was 20km noordwaarts aan het strand dus dat leek me wel heerlijk, even lekker uitwaaien muziekje genieten van de natuur en dat alles met een van mijn favouriete bezigheden, wandelen. Na 4 uurtjes lekker doorgestapt met af een pauze om van het magnifieke uitzicht te genieten te hebben afgewisseld door rotsachtige stranden en dan weer lange zandstranden was ik bij onze camping aangekomen en ik had een super voldaan gevoel over weer een mega dag hier in ozzie land. Na 3 dagen hier lekker genoten te hebben van dit prachtig stukje australie zijn we verder gereden naar het plaatsje Coral Bay. Whoeha paradijs live the good life. Ook hier was het weer heerlijk snorkelen en lekker luieren op het strand. Ja lieve mensen je raakt al snel gewend aan dit paradijselijk leventje. Hier had ik dan ook wel even een hostelletje gepakt. Even stiekem tussendoor een bedje (als we toch van het goede leven aan het genieten zijn

Op naar het volgende unieke stukje west Australie, Shark Bay één van de world heritage areas. Weer 2 daagjes cruisen over de weg maar we hadden hier wel een unieke camping. Deze lag een stukje van de weg af aan de zee en hier was geen limiet over de duur van je verblijf we kwamen er al snel achter dat veel ozzie's hier voor langere tijd verbleven. Veel australiers die niks moesten hebben van het stedelijk leventje en gewoon met hun hele hebben en houden al jaren op de weg waren. 'S morgens zijn we bij Goerge langs geweest, er hadden ons 2 australiers verteld dat we even bij hem moesten aankloppen want hij had wat indrukwekkends om te laten zien. We zijn toen bij hem langsgeweest en hij liet ons een gedeelte van het geraamte van een walvis zien die 6 maanden geleden was aangespoelt op het strand en wat hij naar zijn camper had gesleept. Hij heeft me zelf nog een bot gegeven als souvenier (hopen dat ik dat naar Nederland stuur het ook aankomt). George had zijn vrouw 6 jaar geleden verloren en had alles achter zich gelaten in de stad en zat al 5 jaar op deze camping. Hij leefde hier in alle rust een beetje vissen en genieten van zijn leven. En als hij wat geld nodig had ging hij een stuk zuidelijker een tijdje goud zoeken om weer wat geld te verdienen. Ja deze mensen hebben het leven uitgevonden niks om je druk over te maken en elke dag genieten van wat de dag te bieden heeft. Bijna in Shark Bay aangekomen te zijn zijn we eerst gestopt bij de Hamelin Pools hier kon je de stromatolites in de zee bezichtigen. Dit zijn een soort van "levende rotsen" die volgens deskundige het eerste bewijs van leven zou zijn op aarde. Na dit kort bezoekje zijn we doorgereden naar het eerste strand in Shark Bay, Shell beach. Dit strand bestond uit ontelbare kleine witte schelpjes wat echt een indrukwekkend uitzicht gaf, en hier heb ik me even lekker uitgeleefd met mijn fototoestel want dit gaf echt fantastische plaatjes. We sliepen dez avond weer op een camping aan het strand. De volgende morgen vroeg uit de veren want we zouden dolfijnen gaan kijken in Monkey Mia zo een 50 km verder op. Elke dag komt hier een groep dolfijnen naar het strand om gevoerd te worden. Wat een prachtig gezicht om deze beesten zo kort voor je voeten te zien langszwemmen. De mensen hier konden aan de vin zien welke dolfijn wie was en ze hadden ook allemaal een naam. Welke precies kwamen was elke dag weer een verrassing. Het waren nog steeds wilde dieren en niet elke dag kwamen dezelfde naar de kust toe. Maar ja hoor na een tijdje geduld te hebben zag je er al een paar in de verte uit het water springen. En na een beetje nieuwsgierig op een afstandje de mensen te hebben bekeken kwamen ze dan ook echt heel kort bij, fantastisch

We zijn weer op pad gegaan en hadden onze volgende bestemming al gepland Kalbarri national park. Een natuurgebied met weer prachtige gorges (diepe ravijnen waar een rivier doorheen stroomt) Hier was het beroemde nature's window een rots met een gat erin wat echt uitzag als of je door een raam naar de prachtige natuur keek. Boven deze ravijnen waren ook prachtige uitstekende rotsen wat mijn adrenaline weer tot een hoogtepunt deed stijgen hier moest toch wel wat spectaculairs mee uit halen zijn en ja hoor. Op het puntje gaan staan en hopen dat de rots het zou houden dit leverde echt mega foto's op. Hier moest natuurlijk ook even geplankd worden. Maar Michelle kon het niet aanzien en moest het fototoestel doorgeven aan Grace om een foto van mij te maken, ja halsbrekende toeren. Maar zoals beloofd nog steeds alive and kicking.

We hadden nog 2 dagen uitgetrokken voor de laatste 500 km dus op ons gemakje de kustweg naar Perth gepakt. Echt de uitzichten bleven verbazen en op onze laatste dag nog even naar Namburg national park waar je de pinnacles kon zien. Het was een stukje woestijn wat 10 km landinwaarts lag achter de duinen met puntachtige rotsen die door het wegwaaien van het zand tevoorschijn waren gekomen. We wisten niet wat we ons er van voor moesten stellen maar eenmaal de duinen over gereden zagen we echt een hele andere wereld. Zand zand en nog eens zand met ontelbaar veel puntige rotsen. Zo een stukje Australie had ik nog niet gezien. We konden hier met de auto doorheen rijden en ik heb me echt verbaasd dat dit zo anders was dan 10 km geleden. Ja Australie heeft het echt allemaal.

Nou vrijdag avond aangekomen in Perth op naar een hostel ondanks dat het camperen best comfortabel was geweest was deze jongen wel weer toe aan een lekker bedje en niet elke dag hoeven uit en in te pakken. En ja hoor weer terug in de beschaving mensen om je heen, telefoon bereik, restaurantje op de hoek en een lekkere grote stad.

Mijn Trip was geweldig. De west kust is zeker weten het mooiste stukje Australie. De stranden zijn hier echteen paradijs op aarde en de national parks geweldig. Ik had aardige reisgenootjes en zo een lange tijd camperen is weer eens wat anders als elke dag in een hostel slapen. 'S morgens je tentje uit kruipen de zee voor je tent zien ontbijtje maken op een klein gasstelletje, douchen doe je maar in de zee, kamp opbreken, auto inladen (wat na een paar dagen al een behoorlijke routine was en super easy) cruisen over de weg en 's avonds je tentje weer opzetten, eten maken, kampvuurtje, biertje erbij en genieten van de zonsondergang in de zee en dan van de sterrenhemel. Het was weer een super mooie ervaring van het reizen. En heb er behoorlijk van genoten.

Ik had nog een weekje voordat ik mijn geliefde Australie ging verlaten en het voelde vreemd. Ondanks dat we een groot gedeelte van Australie hadden gezien en ik best naar mijn nieuwe avontuur in Azie verlangde bekruipte me toch ook het gevoel van dat ik hier een super tijd heb gehad en niet meer snel zou terugkomen. Ik heb nog heerlijk van Perth genoten, lekker door de straten lopen in een vreemde stad en ontzichtbaar worden in de mensen massa. Gisteren nog naar Fremantle waar je de geschiedenis van Perth kon lezen. Hier kwamen de engelse gevangen als eerste aan land.

Nou Jongens Vanavond nog een laatste avond partybeesten in mijn geliefde Australie. Een uniek land. Ik heb hier een super tijd gehad. Een hoop lol gehad super mooie dingen gezien veel nieuwe vrienden gemaakt en een geweldige levenservaring opgedaan. Ja Australie bedankt, bedankt, bedankt je was fantastisch. Thank you Oz you have treated me well, I love you with Your beautiful nature, you layback way of living, your 7 eleven's, your partylife, The gorgeous pint's of beer, Your amazing hospitality and friendly people. And making a lot of good friends. Had the time of my life and will never forget you. You are in one word FABULOUS.

Op naar Azie waar mij een nieuwe avontuur wacht, ik ben nog niet klaar met reizen (het bevalt me te goed) en mijn volgende stukje wereld wacht op mij. Mijn verwachtingen op een mooie cultuur, prachtige natuur en voor weinig geld leven als een koning worden daar hopelijk vervuld.

Lieve mensen bedankt voor al jullie lieve en leuke reactie's zover, mijn reis is tot nu toe nog geweldig. En ik kwam hier met "living my dream down under"en ik heb hem zeker waar gemaakt. Hij gaat nog even verder in een ander stukje van de wereld maar ik zal jullie zeker op de hoogte blijven. Ik mis jullie allemaal, ik heb nog 4 maanden te gaan maar ik zal weer heelhuids thuiskomen dat is beloofd.