Malaysia, Kuala Lumpur 27 juli 2011

Malaysia, Kuala Lumpur 27 juli 2011

Selamat tengah hari lieve vrienden hier ben ik weer met een nieuw verhaal nog steeds in Azie maar nu vanuit Maleisie. Alweer bijna een maand in Azie de tijd vliegt.

Eens kijken waar ik was gebleven . O ja we vertrokken vanuit Singapore naar Maleisie. 'S morgens vroeg hebben we de bus gepakt naar Johor Bahru een plaatsje net over de grens. En van hieruit weer een bus naar Melaka. Onze eerste plaats in Maleisie waar we een paar dagen zouden blijven. Het was voornamelijk een dag van veel bussen en even puzzelen hoe het hier in zijn werk ging want we dachten toen we in Singapore aankwamen dat we in Azie waren maar niks was minder waar. Engels was daar nog een gewoonte maar hier werd het toch al meer met handen en voeten praten. Maar tot nu toe zijn we nog steeds overal gekomen waar we moesten zijn. Het vervoer hier is voornamelijk allemaal per bus maar als je de lange afstands bussen hebt heb je dan toch wel even luxe waar we in Europa nog wat van kunnen leren. Mega relaxte stoelen en een zee van ruimte.

Maar goed 's avonds in Melaka aangekomen en gelukkig snel een hostel gevonden. 18 ringa (4.5 euro) voor een single room klonk niet slecht en gratis internet. De volgende dag een flinke wandeling gemaakt door Melaka. Melaka is een stad met veel historie veroverd door de portugezen en daarna door de nederlanders en de engelse en hier is nog behoorlijk veel van terug te zien. Het stadhuis heet hier dan ook "the stadthuys" en er staat zelfs een klein molentje tegenover. Er staat hier op de top van een berg een ruine van st. paul's church waar grote grafstenen staan met oude nederlandse teksten erop echt interessant om dat hier te zien zo ver van huis. Ik heb deze dag de plattegrond van Melaka gewoon afgelopen met alle hoogtepunten die er te zien waren. Midden in het centrum mijn eerste aziatische tempel. Wauw dit was echt mooi om te zien. Zoveel versieringen echt fantastisch. Op een eilandje stond ook een moskee waar ze niet op een euro bezuinigd hebben. Dit is vooral een moslim land en ze winden er hier geen doekjes om. Nou figuurlijk dan want bijna iedereen loopt hier gesluierd. Na een lange dag wandelen maar weer eens in een restaurantje langs de straat gegeten. Dit eten is hier het goedkoopste en het enigste verschil met een gewoon restaurant is eigenlijk alleen maar het servies en het bestek. En zelfs langs de straat eten is nog het eerlijkste voedsel wat je kunt vinden want ze koken hier ook gewoon op straat. Niet dat alles er even smakelijk uitziet en de kip sla ik dan ook meestal wel even over maar de rijst en noodles zijn hier prima te eten.

Onze volgende trip was alweer gepland. We gingen naar Taman Negara een regenwoud in het midden van Maleisie. We hadden eerst een tussenstop in Jerantut waar we een nachtje verbleven. Maar de volgende dag op naar Taman Negara. Eerst 3 uur in een houten bootje waarvan je maar hoopt dat het blijft drijven kom je dan aan in een plaatsje in het midden van de jungle. Restaurantjes die op het water drijven en voor de rest op wat hostels na niks maar dan ook echt niks dan jungle. Hier ben ik voor de eerste keer ingecheckt in een hostel waar ik verbleef in een dorm 6 mensen op een kamertje met een ventilatortje. En that was it. Maar ik had een bed en een douche en dat was eigenlijk al voldoende. Even wat informatie inwinnen over de jungle en ons avontuur plannen. Want hier wou paultje dan ook wel eens even gaan wandelen. Overal werd je een gids aangeboden maar we hadden gelezen dat dat niet echt nodig was dus die hebben we dan ook maar overgeslagen. Hutje midden in de jungle geboekt voor de volgende nacht, een plattegrond gevraagd, 5 flessen water de man en wat ingeblikt voedsel. Zo gezegd zo gedaan. De volgende morgen gingen we dan we. Nog een spanjaard ontmoet Gonzalo en die zou ook meegaan op onze 2daagse trip door de jungle. Rugzak om en gaan met die banaan. Het was die dag een wandeling van 12 kilometer, wat op zich een appeltje eitje voor mij leek bleek hier toch wel wat anders uit te pakken. Berg op berg af, berg op en weer berg af langs een touw op een glibberig paadje, met een temperatuurtje van heb ik me jou daar en de nodige attaques van bloedzuigers. Dit was echt survival of the fittest. Zeiknat van het zweet en 6 uur later (ja jongens 6 uur voor 12 kilometer, records ga ik hier niet breken) hadden we dan onze hut bereikt. Het was een hut de nodige meters boven de grond gebouwd met houten stapelbedden en een koude douche (maar daar waren we al aan gewend, een warme douche schijnt hier in azie niet echt voor te komen volgens mij) Maar goed we waren er. Helaas hebben we niet veel wilde dieren gezien die dag op wat wilde varkens na. (nee deze keer geen familie) Maar het was een prachtige wandeling. Nog een boterham met tonijn voor het slapen gaan en vroeg het bedje in. Er werd ons aangeraden om het voedsel 's nacht op te hangen in verband met de ratten die dat ook wel lusten. Helaas zijn die beestje toch ook niet stom en hadden ze zich wel aangeleerd om ook langs een touw omlaag te klimmen. Met gevolg dat ons brood het dus niet overleeft heeft. De volgende morgen onze nog steeds zeiknatte kleren weer aan en wandelen maar weer. We hadden een andere route terug maar hier moesten we wel voor door een rivier want hier was geen brug. Gelukkig stond het water vrij laag en kwam het maar tot kniehoogte. Deze route was een stuk gemakkelijker. Ondanks dat hij ietsjes langer was hebben we deze wat sneller afgelegd om dat hij een stuk vlakker was dan de dag ervoor. En om 1 uur 's middags waren we dan ook weer terug. We hadden het overleeft. Er was nog 1 ding dat we wilden doen hier en dat was een wandeling tussen de bomen. De zogenaamde Canopy walkway. Een wandeling over touwbruggen tussen boomtoppen. Dit was toch een ervaring op zich, hoog boven de grond wandelen over touwbruggen van boomtop naar boomtop. Voldaan weer terug over ons jungleavontuur heb ik weer ingecheckt in het hostel. Dit was eigenlijk de eerste keer dat ik met andere backpackers in contact kwam en wel even fijn om wat avonturen uit te wisselen. Gezellig met zijn alle op de veranda van het hostel met een biertje. Er bleek die avond ook nog wat te doen te zijn een vistrip voor 15 ringa georganiseerd door de eigenaar van het hostel. Nou hier was iedereen wel voor in en om 8 uur 's avonds zijn we dan ook met 2 bootjes in het donker de rivier opgevaren. Mijn enigste vraagteken was de vishengels maar dit werd al snel duidelijk. We zouden vis gaan vangen met onze bloten hadden. Wat hoe? Yep gewoon met je handen in het water de rivier aflopen en als je een vis voelt gewoon uit het water grijpen. ??. Nou daar gingen we dan 10 onnozele backpackers gehurkt met hun handen in het water de rivier af. Dit moest een grap zijn. Misschien dat de lokale bevolking het zo doet en na jaren ervaring misschien zo vis vangt maar voor ons was het niet weggelegd. Gelukkig hadden de gidsen hier al rekening mee gehouden en hadden ze ook een net meegenomen en een vis gevangen zodat we toch nog een kampvuurtje konden bouwen en onder het genot van een biertje wat vis konden eten. Het was een super gezellige avond en heb echt een goede tijd gehad hier in de jungle.

Op naar onze volgende bestemming. De Perhentian Islands. 2 eilandjes in het noorden van de oostkust van Maleisie. Hier zou het even een paar dagen chillen zijn. Zon zee strand. We hadden de jungle trein genomen naar Kota Bharu en de volgende dag een boot naar het eiland. En ja hoor dit zag er uit als een paradijsje. Heerlijk even een paar dagen lekker niks dan chillen en relaxen. Ik heb me hier een hutje veroorloofd met eigen badkamer 60 ringa voor maleisische begrippen behoorlijk prijzig maar dat was nu eenmaal niet anders hier op het eiland. 'S avonds lekker chillen en feesten op het strand yep dit was het leven wel. Even weg uit de steden die hier toch wel anders waren dan mijn afgelopen maanden van mijn reis. Ik was nog steeds aan het acclimatiseren in azie om het zo maar te zeggen het is toch wel even een heel andere cultuur. Voor mijn gevoel zijn de steden hier behoorlijk hectisch niet echt georganiseerd elke dag je weg proberen te vinden hostels waar ik me iets meer van had voorgesteld, overal de geur van eten op straat (of je nu honger hebt of niet) en engels sprekende mensen is hier een luxe. Dus dit eiland met een lekker prive hutje, restaurantje met westers eten kwam als een geschenk uit de hemel. Bij het hostel zat een duikorganisatie met een fantastische crew. Heerlijke relaxte mensen. Niks boeken niks afspraken als je zin had ging je meeduiken en als je geen zin had dan niet even goede vrienden en betalen kwam later wel. Ik heb hier mijn advanced duikbrevet gehaald. En heb echt ontzettend veel lol gehad met hun. Na mijn duiktraining van 5 duiken was het ook wel tijd om wat lol onder water te hebben en wat ongein uit te halen. Ik had al gehoord over mensen die eten en drinken onder water en dit moest ik toch ook gaan proberen dan. Ze stonden er wel even van te kijken dat ze iemand in de groep hadden die nog gekker was dan hunzelf maar ze waren ook wel in voor die ongein. Dus daar gingen we dan banaantjes gekocht en duiken maar. Nou jongens ik kan je vertellen hilarisch een banaan eten onder water een beetje zout maar het smaakt nog steeds oke kan ik je vertellen. Het was een super tijd op het eiland we hadden een leuke groep met mensen die ik allemaal in Taman Negara al ontmoet had. We hadden zelfs een een engelse jongen Harry die half verlamd was en toch gewoon backpackte en niks was voor hem te moeilijk. Respect Harry je bent echt een toffe gozer. Maar aan alles komt een eind zo ook aan dit eiland en het was tijd voor te vertrekken voordat ik hier failliet ga aan de luxe. We hadden 2 dagen gepland en zijn bijna een week gebleven.

Op naar Langkawi. Een eiland aan de west kust in het noorden van Maleisie. Dit was een belastingvrij eiland en zou ook een paradijsje moeten zijn. Dus Hupsakee bussen maar weer en op naar Langkawi. We hebben hier een scooter gehuurd en zijn het eiland rondgecrost. Maar om eerlijk te zijn kon het toch niet echt tippen aan de Perhentian islands en waren we volgens mij een beetje verwend. Maar we maken er het beste van. Na wat rondgetoerd te hebben was het tijd voor ontbijt en zijn bij een klein dorpje gestopt om wat te eten. Hierna nog wat door het dorpje gewandeld en ja hoor daar stond weer zo iemand met een slang waar je mee op de foto kon. Brr, Roy was reuze enthousiast maar ik hield toch mijn veilige afstand van zeker 5 meter. Nadat Roy wat op me ingepraat had durfde ik toch korter bij te komen en hij heeft me zelfs overgehaald om samen mee op de foto te komen. Nou vooruit dan maar, mijn hart sloeg volgens mij 500 keer per minuut maar de foto was gemaakt en ik had weer een angst overwonnen joehoe. De rest van de dag nog wat toeren en 's avonds een biertje voor 35 cent. 35 CENT? Yep belastingvrij haha. 'S avonds nog wat feesten met Gonzalo en de volgende dag lekker luieren (tja dat moet ook af en toe gebeuren). We hadden ons reis alweer geboekt naar Kuala Lumpur onze laatste bestemming in Maleisie.

'S morgens om 6 uur op en op naar de volgende bestemming een bus reis van 10 en een half uur en daar waren we dan in de hoofdstad van Maleisie. We hebben "s avonds bij een hostel ingecheckt maar dit was niet je van het en Roy had gelukkig al wat beters gevonden waar we de volgende dag zijn ingecheckt. Wat te doen in Kuala Lumpur? geen flauw idee maar dat kwam wel goed. Eerst eens een dag wat shoppingmalls aflopen want die zijn hier in Maleisie toch best wel indrukwekkend zo mega groot dat je echt verdwaald raakt. Het gedeelte waar we zaten met ons hostel was Chinatown (ja dat hebben ze echt in elke stad hier) en daar was elke dag een grote markt en de kleren waren hier al bijzonder goedkoop maar daar wachtten we toch nog even mee totdat we in Thailand zijn. De volgende dag hebben we een beetje siteseeing in Kuala Lumpur gedaan. Eerst maar even een chinees tempeltje bezoeken want die blijven toch behoorlijk indrukwekkend, daarna zijn we naar central market geweest en daar vonden we een soort van winkel met een klein zwembad met allemaal visjes waar je voor 2.5 euro met je voeten in kon gaan zitten en die visjes aten dan al je dode huid van je voeten af. Dit was echt lachwekkend, het kietelde wel erg in het begin maar dat wende en daarna was het eerlijk gezegd behoorlijk relaxt. Helaas na bijna 9 maanden hier op je blote voeten lopen was er toch te veel eelt om in 1 sessie van je voeten af te krijgen maar het was een leuke ervaring. De volgende dag hebben we de bekendste moskee bezocht van Kuala lumpur, maar om daar binnen te gaan moesten we wel even omkleden. Zo gezegd zo gedaan en daar stonden we dan als 3 verklede moslims, ik kon mijn lach echt niet meer inhouden echt hilarisch. We zijn nog naar een groot park geweest in Kuala Lumpur waar ze een gedeelte hadden wat helemaal in het teken stond van de orchideeen en dat kon ik toch niet laten om daar even wat mooie foto's van te maken, ook voor mijn pappie onze natuurfreak. Maar eerlijk is eerlijk het blijven mooie bloemen en het was heerlijk om even wat rust te vinden in deze hectische stad. Verder nog wat door de stad gewandeld wat tempels bezocht en heerlijk opgaan in de mensen massa. De dag voordat we vertrokken ben ik nog naar Batu Caves geweest een indische tempel in een grot die net even buiten de stad lag met een mega en dan bedoel ik ook MEGA groot standbeeld van een indische god voor de grot. Hier was nog een grot naast die bekend was omdat hij uniek was voor een heleboel insecten die nergens anders ter wereld voorkwamen. Hier nog even een toertje doorheen gemaakt maar toen ze me op het einde een foto lieten zien van een slang die daar woonde was voor mij de pret snel over en wist ik niet hoe snel ik weer bij de uitgang moest komen. Tja volgens mij ben ik toch nog niet helemaal over mijn angst heen. Tja grote stoere jongen maar die beesten geven me toch nog steeds kippenvel. Maar goed de laatste dag maar weer even langs de weg gegeten en elke keer moet ik me daar weer even 3 keer over bedenken maar pakt het toch weer prima uit. 10 stokjes sate met nasi lemak voor 2 euri, heerlijk wou alleen dat het een keer een beetje uitnodigender uitzag. Mijn laatste dag in maleisie na een hoop miscommunicatie met de bussen toch de maar de trein gepakt naar het vliegveld en onze vlucht naar Thailand was een feit.

Nou jongens op naar thailand. Maleisie was een ontdekking opzich ik heb behoorlijk moeten wennen aan azie en de grote steden waren niet mijn favoriet, maar als je weg bent van de steden is azie tot nu toe behoorlijk relaxt. Lekker door de jungle baggeren of chillen op een eiland waar geen verkeer is eb je dat pas door hebt totdat iemand je daar eigenlijk op attent maakt. Thailand word hopelijk nog een stukje goedkoper en we hebben onze full moon party op 14 augustus in zicht.

Nog 3 maandjes lieve vrienden en dan zit het er al weer op het word nu echt aftellen de tijd vliegt. Ik vermaak me prima maar verlang er toch onderhand wel weer na om jullie allemaal te zien. "Living my dream" yep dat is tot nu toe zeker waar. Ik ga nog even genieten van de rest van azie en zal jullie op de hoogte blijven houden. Heel erg bedankt voor jullie lieve en leuke reacties altijd en die komen ook allemaal terug in het fotoalbum (dus pas op wat je schrijft haha). Groetjes en tot ziens in Thailand.